Het kan verkeren, heet dat dan geloof ik. Na een bliksemcarrière bij onder andere KPN Telecom en Canon Nederland als salesmanager, trainingen, cursussen, specialisatie in het vak van marketing en communicatie naar een absoluut nulpunt. En dan bevind je je ineens tussen de wal en het schip.
Er zijn wellicht instellingen waar je terecht kunt, advocaten die pro deo ook nog wel het een en ander voor je kunnen betekenen maar uiteindelijk komt het neer op een harde leerschool, duur vooral, die je betaalt voor keuzes die jaren geleden gemaakt zijn. Bijvoorbeeld voor het afsluiten van een lening waarvan de aflossing nu opgeschort moet worden. Ik bevind me in het stadium van een dreigende huisuitzetting in plaats van een flitsende carrière met bijbehorend inkomen, de auto van de zaak, de laptop en de mobiel. Wel zonder de stress van dat bestaan, lessen geleerd dus niet dommer geworden van alle ervaringen, maar het schrille contrast is groot. Hoe dit zo onststaan is en wat mijn ervaringen zijn geweest in de afgelopen zes jaren zal ik in een aantal artikelen proberen te omschrijven.
Mocht iemand zich herkennen in deze situatie, het onstaan van en de gevolgen, bent u natuurlijk altijd vrij om te reageren.
Laat ik beginnen met het begeleidend schrijven aan mijn advocate op het moment dat ik door de bomen echt het bos niet meer zag. Een inleiding die een aantal vragen op zal roepen naar alle waarschijnlijkheid waar ik uiteraard in latere artikelen zeker op terug zal komen.
Schreurs Advocaten
t.a.v. Mevr. Mr. A. Schreurs
Tilburg, 26 maart 2011
Betreft: Conflict gemeente Tilburg, A. Cornelissen en verzoek tot juridische bijstand.
Geachte mevrouw
Graag wil ik u verzoeken of u bereid bent om mij juridische bijstand te verlenen in een of alle onderstaande zaken.
Hiermee hoop ik u van voldoende informatie, bewijsstukken, te voorzien.
- Huurachterstand TBV Wonen Tilburg, dagvaarding 06-04-2011
- Bezwaarschrift brutering, korting uitkering WWB gemeente Tilburg
- Heraanvraag regeling schuldhulpverlening gemeente Tilburg met een andere casemanager
voorheen was dit Dhr.xxx
- Heraanvraag WWB uitkering met terugwerkende kracht, stopgezet per 06-01-2011 door Dhr. J. de Boer casemanager WWB gemeente Tilburg
- Huurachterstand TBV Wonen Tilburg
Deze had niet zo dringend hoeven zijn op het moment dat de problematiek met betrekking tot een onderzoek door de gemeente Tilburg met betrekking tot mijn recht op uitkering had ontstaan. Dan had ik nog altijd in het traject schuldhulpverlening kunnen zitten, bovendien hadden de heren van Schuldhulpverlening en de WWB respectievelijk Dhr. R. Lunzer en Dhr. J. de Boer regelmatig contact met elkaar nadat mijn conflict ten eerste was ontstaan met de begeleiding bij het bureau schuldhulpverlening en de casemanager van de afdeling sociale zaken WWB van de gemeente eigenlijk vreemd genoeg korte tijd daarna op volgde.
De huurachterstand had ik al een maand ingelopen van de twee maanden die door mijn ziekte, fysieke en mentale klachten door baarmoederkanker en de operatie die volgde op 19 maart 2010, ontstaan was. Van beroep ben ik freelance grafisch vormgever en marketingmanager zoals u uit het CV dat bijgesloten is kunt opmaken. Kan ik niet werken dan is er dus ook geen inkomen. Normaliter had ik dan een vaste baan in loondienst kunnen zoeken, maar helaas waren de klachten van een dusdanige aard dat ik eigenlijk al sinds 2007 niet meer in staat was om voltijds dan wel deeltijds te werken. Ondanks alle pogingen overigens. Dit wordt ondersteund door het medisch dossier dat bij de huisarts en diverse gynaecologen beschikbaar is. U krijgt indien nodig ook de toestemming van mij om dit op te vragen natuurlijk.
- Uitgebreide voorgeschiedenis, burn out, depressie en kanker
Er is een uitgebreide voorgeschiedenis met een burn out in oktober 2001, doordat deze klachten/symptomen door mijzelf niet als oververmoeidheid of anders erkent dan wel herkend werden en ik doorging met werken (gemiddeld 70u per week) bij KPN Telecom als Key-Accountmanager ontstond er een ernstige vorm van depressie. In 2002 ben ik dan ook het antidepressivum Cipramil, Citalopram, gaan gebruiken op advies van een psychiater van het St’Elisabethziekenhuis. Echter ben ik na een te korte periode van rust weer aan het werk gegaan. Inmiddels waren er toen eigenlijk al regelmatig hormonale klachten als hevige pijnen in de onderbuik en zwarte afscheiding. Waarschijnlijk hing een en ander met elkaar samen.
Dit betreft de voorgeschiedenis. Hand in eigen boezem, ik had natuurlijk eerder aan de bel moeten trekken maar na vier operaties en diverse onderzoeken die niets opleverde behalve een vermoedelijk myoom in de baarmoederwand ben ik in 2007 eigenlijk afgehaakt. Te moe, moedeloos en eigenlijk wilde ik ook heel graag gewoon verder met mijn toekomst. Mijn focus lag op het starten van een bedrijfje samen met Dhr. A.T. Badjebeir, AZmedia Audiovisuele en Grafische Vormgeving en DutchArtService een kleine kunstgallerie zowel digitaal als in fysieke vorm aan het Lieve Vrouweplein 14. De klachten zijn echter alleen maar verergerd natuurlijk en uiteindelijk leidde dat tot het niet meer kunnen voortzetten van enige vorm van zakelijk ondernemen.
Een goede vriend van me is hier getuige van geweest, bovendien was hij buiten mijn zakenpartner ook mijn huisgenoot. Ik heb de boel te lang laten slepen en ben behoorlijke eigenwijs en ook enigszins teleurgesteld in het gebrek aan accuraat medisch handelen van vooral destijds het St. Elisabethziekenhuis. Met uiteindelijk dreigend faillissement als gevolg en het voor mijn gevoel gedwongen stopzetten van mijn bedrijfje op 11-11-2009.
- Aangewezen op een WWB uitkering:
Aangezien mijn recht op ziektewet vanuit het UWV al vervallen was omdat deze tussen 2006 en 2007 uitgekeerd is was ik in 2010 na het stopzetten van AZmedia aangewezen op een WWB-uitkering. Met behoud van uitkering en een rentedragende lening van de gemeente Tilburg afdeling ondernemerszaken ben ik in 2007 met AZmedia en Gallerie Virginarty gestart aan het Lieve Vrouweplein 14 in Tilburg. Deze lening is gezien mijn huidige situatie onderdeel van de schuldenlast waarvan ook een overzicht bijgesloten is.
Mijn eerste casemanager bij het WWB was Sonja Groot. Een aantal afspraken tussen mij en haar zijn om reden van de operatie en het herstel, maart 2010 tot en met juli 2010, niet doorgegaan. Of ik had reden om deze te verzetten of zij stuurde mij een email, brief of belde mij om de afspraak te verzetten. Mevr. Groot heb ik nooit persoonlijk gesproken.
In september 2010 is aan mij een ander persoon toegewezen als casemanager. Dit had volgens de gemeente niets te maken met de rommeligheid van de afspraken of anders, maar met interne verschuivingen.
- Onderzoek op recht van uitkering
Dhr. J. de Boer liet er geen gras over groeien en liet mij direct weten dat mijn recht op uitkering onderzocht ging worden. Hij had waarschijnlijk ontdekt dat ik een bijbaan had. Dat klopt ook, ik werkte een keer per week vanaf 01-07-2010 op tijdelijke basis bij café ’t Buitenbeentje als horecamedewerkster. Daar verdiende ik 9,45 Euro bruto per uur mee wat neerkwam op een 45,- Euro per avond. Een keer per week dus gemiddeld 180,- Euro netto per maand. Bewijsstukken belastingdienst zijn bijgevoegd.
Naïef van mij om te denken dat ik dit bedrag naast de uitkering wel gewoon bij mocht verdienen, zo hoog is het immers niet, heb ik dit niet opgegeven. Ik ben mij er terdege van bewust dat deze gegevens voor eenieder gewoon opvraagbaar zijn bij de belastingdienst. In ieder geval zeker door een uitkeringsinstantie als een sociale dienst van een gemeente. Dus heb ik me duidelijk niet druk gemaakt over het bedrag. Voor mij was het overigens heel belangrijk dat ik weer gedeeltelijk deel kon nemen in het arbeidsproces, me beter ging voelen, sociaal weer actief was en op die manier de boel langzaamaan weer op de rit zou kunnen krijgen. Te vroeg gejuicht.
Ten eerste waren de pijnklachten duidelijk nog niet achter de rug en ten tweede heb ik mij voor een derde keer niet voldoende rust gegund om een en ander mentaal te verwerken. Als een speer ben ik van alles gaan ondernemen. Temeer ook omdat ik inmiddels een behoorlijke schuldenlast opgebouwd had en in het traject schuldhulpverlening opgenomen was. Mijn doelstelling was dan ook om zo spoedig mogelijk weer voltijds te kunnen werken, een regulier goed inkomen te genereren om zo aan mijn verplichtingen te kunnen voldoen en na drie jaar een nieuwe start zou kunnen maken. Schulden- en uitkeringsvrij. Afhankelijk zijn van een bureaucratisch apparaat als de overheid, in dit geval de gemeente, heeft nooit mijn voorkeur gehad.
Sinds eind augustus had ik een relatie met een man die een eigen bedrijfje in audiovisuele vormgeving heeft en hij kocht voor mij een oude auto. Citroën BX uit 1987, dagwaarde 219,- Euro, maar om reden van mobiel zijn en sollicitaties en of werk ook buiten de regio Tilburg te kunnen doen.
In november 2010 had ik een afspraak met de casemanager bij het WWB van de gemeente Tilburg. (uitnodiging kopie bijgevoegd) Hij stelde dat hij het recht op uitkering niet vast kon stellen, sterker nog, dat hij er eigenlijk vanuit ging dat ik er totaal geen recht op zou hebben.
Ik was
a: in gebreke gebleven met het opgeven van de inkomsten bij het café waar ik een avond in de week werkte.
b: was ik in het bezit van een auto wat volgens de regels van een WWB niet mag. Al was hij dan maar 219,- Euro dagwaardig.
Bovendien wilde hij zeker weten dat ik niet een huishouding voerde samen met mijn nieuwe partner. Dat was niet het geval, ik kon dat natuurlijk ook makkelijk aantonen aangezien Dhr. Wieggers zowel zijn woning als bedrijf op hetzelfde adres in een aangrenzende gemeente had en nog heeft. De casemanager verzocht mij zelfs om inzage in de financiële gegevens van mijn partner. Dat heb ik pertinent geweigerd. Allereerst waren wij nog maar net twee maanden samen, ten tweede, die stonden absoluut los van mijn situatie op een enkele keer na dat mijn partner een toegangskaartje, etentje, weekendje weg o.i.d. betaalde voor ons beiden.
De volgende stukken wilde mijn casemanager voor de datum van 08-11-2010 in zijn bezit hebben (vier dagen maar liefst):
- Afschriften van ING betaalrekening van 2010.
Schorsing dan wel verkoop van de auto. - Salarisstroken van café ’t Buitenbeentje, juli t/m sept. Ik was in de veronderstelling dat september ook de laatste maand was dat ik gewerkt had voor het café maar het bleek later zo te zijn dat ik in oktober toch nog een avond dienst had gehad.
- Overzicht schuldenlast en contactpersoon bij bureau schuldhulpverlening Tilburg.
(Met de medewerker van het bureau schuldhulpverlening stond ik op dat moment al niet op goede voet omdat ik van mening was dat hij me van onvoldoende nieuwe informatie omtrent mijn situatie en de schuldeisers voorzag, het leek wel een langspeelplaat die bleef hangen en hij kwam steeds als excuus met hetzelfde verhaal over hoe het traject nu eigenlijk in zijn werk ging. Ik ben noch doof noch stom) - Te laat aangeleverde stukken met opschorting, brutering en stopzetten van WWB tot gevolg
Met de casemanager heb ik op dat moment op kantoor bij de gemeente Tilburg afdeling Sociale Zaken mijn betaalrekening ingekeken. Ingelogd bij de ING en alle af- en bijschrijvingen doorgelopen vanaf 01-01-2010 tot en met dat moment. Niets raars aan bij- of afschrijvingen die zouden duiden op extra inkomsten, bijverdiensten zwart dan wel wit. Dus ik bood hem aan om deze nu direct ter plaatse uit te printen zodat hij deze dan in ieder geval al had. Een kwestie van een minuut of tien en tegenwoordig gewoon rechtsgeldige documenten.
Nee, hij wilde ze per post ontvangen, originelen, aangevraagd door mij bij de ING.
Tijdens mijn telefoontje met de medewerker van de ING, waar ik mijn verzoek tot het toesturen van de afschriften per post indiende, werd ik door de medewerker gewezen op het feit dat het kosteloos was om ze te downloaden en printen via internet en dat dit gewoon rechtsgeldig was, mits direct van de site afgehaald. Tja, dat wist ik ook en had ik ook aan Dhr. De Boer verteld, maar nee….Goed, het koste me 6,95 om deze afschriften te bestellen en ze zouden dan binnen vijf werkdagen binnen zijn. Toen de afschriften na een week of zo nog niet binnen waren en de tijd begon te dringen heb ik met Dhr. De Boer gebeld en gezegd dat ik nog altijd op de afschriften zat te wachten, maar dat het geld, de kosten voor het bestellen van de afschriften wel van de rekening afgeschreven waren dus dat ik dit in ieder geval aan hem door zou sturen, als bewijs van mijn aanvraag. Dat heb ik dus ook gedaan en er werd mij uitstel verleend tot 11-11-2010. (drie dagen maar liefst dit keer)
Ik ben gaan bellen met de ING en men had mijn aanvraag over het hoofd gezien. De dame die ik aan de telefoon had heeft ter plaatse op dat moment de afschriften uitgeprint, wat een grap, vanaf dezelfde gegevens als die ik via internetbankieren aan had kunnen leveren, en ze per post direct toegestuurd.
12.15 uur ’s middags was de tijdslimiet. Toen om half twaalf de post nog niet was geweest ben ik gaan bellen met de casemanager, hij zei dat het heel spijtig was maar dat we een duidelijke afspraak hadden en als ze er niet waren dat hij dan toch echt moest vaststellen dat ik in gebreken gebleven was en het recht op uitkering niet vastgesteld kon worden. Ik was volledig in paniek en heb me om 12.10 officieel ziek gemeld bij zowel bureau schuldhulpverlening als bij de sociale dienst door middel van een email aan Dhr. Lunzer en Dhr. De Boer aangezien ik inmiddels begrepen had dat deze twee heren regelmatig contact hadden met elkaar betreffende mijn situatie.
De afschriften heb ik wel alsnog per post aan de casemanager toegestuurd in de hoop dat hij toch zo fideel zou willen zijn om deze alsnog mee te nemen en het onderzoek voort te zetten.
Tot mijn schrik kreeg ik vier dagen later in een witte enveloppe, niet zichtbaar afkomstig van de gemeente, geen begeleidend schrijven en geen afzender, de afschriften teruggestuurd.
Ik in paniek natuurlijk weer gaan bellen met Dhr. De Boer. Hij zei me doodgemoedereerd dat hij ze op die manier aan mij terug gestuurd had. Ik was verbijsterd.
Ik was al gekort op de uitkering en was er een extra maand huurachterstand bijgekomen. Ik werkte al niet meer bij bij het café, bovendien zou dit ook een tijdelijke situatie zijn ivm hoogseizoen voor de horeca.
Sollicitaties naar andere functies, die ik wel gedaan had, waren tot op dat moment op niets uitgelopen. Achteraf eigenlijk wellicht maar goed ook. Ik kon het werk van een avond in de horeca al niet helemaal aan, laat staan een reguliere voltijdbaan in het bedrijfsleven.
Begin december kreeg ik een email van de casemanager van sociale zaken dat hij de salarisstrook van oktober miste en dat hij het arbeidscontract van café ’t Buitenbeentje wilde hebben. Zo spoedig mogelijk. Ik kreeg van hem nog een kans, was mijn indruk. Wel werd ik boos omdat hij duidelijk over alle gegevens beschikte, meer dan ik in ieder geval, het contract was zoek (eigen stomme schuld) maar hij had via de belastingdienst gezien dat er inkomsten vanuit mijn werk bij het café uitbetaald waren. Hij was ook op de hoogte van het brutobedrag.
Overigens, het loon werd per kas uitbetaald dus niet overgemaakt naar de rekening.
Ik heb hem toen wel geantwoord dat hij er ook voor zou kunnen kiezen om van het bruto bedrag uit te gaan als hij het nettobedrag niet uit de gegevens zou kunnen halen, overigens een heel gemakkelijke berekening zoals ik nu zelf heb gezien via de site van de belastingdienst dus duid ik dit aan als onwil aan de kant van Dhr. De Boer, in plaats van het terugvorderen van maar liefst drie volle maanden uitkering. Wat hij gedaan had. Bewijsstukken zijn bijgevoegd zoals u zult begrijpen.
- Einde traject schuldhulpverlening
Intussen was ik gesommeerd door mijn contactpersoon bij het bureau schuldhulpverlening om zo spoedig mogelijk daar op kantoor te verschijnen. Heel eerlijk, ik zag door de bomen het bos niet meer, had nergens meer vertrouwen in en wilde het er gewoon maar bij laten zitten. Ik ben naar de afspraak gegaan op 6 december 2010 en heb mij lijdzaam laten vertellen dat ik uit de schuldhulpverlening werd gezet, want ik had dan wel de auto verkocht en daar ook de bewijsstukken van aangeleverd maar hij had vernomen van de casemanager van sociale zaken dat mijn recht op uitkering toch wel erg discutabel was en stopgezet ging worden, de schuldenlast was opgelopen wat absoluut niet mag in het traject schuldhulpverlening, in de vorm van een vordering, brutering uitkering en een extra maand huurachterstand en Essent had aan de bel getrokken. Dat klopte allemaal. Ik kon geen kant uit financieel. Dhr. Lunzer vertelde mij dat met het schorsen van de auto en de verkoop daarvan ik dus misschien nog wel in behandeling was gebleven bij het bureau schuldhulpverlening maar dat dit toch echt niet kon.
Er was een collega van de medewerker van het bureau schuldhulpverlening als getuige bij dit gesprek aanwezig en ik kon na een half jaar weer eens proberen om het traject opnieuw in te zetten bij haar. Maar dan moest ik toch zeker wel beter bij kas zitten en alles tijdig aanleveren. Mijn verzoek om duidelijke informatie was blijkbaar niet van belang. Met Dhr. Lunzer had ik twee maanden daarvoor namelijk een behoorlijke aanvaring over de vage, onduidelijke situatie met betrekking tot reacties van schuldeisers. De langspeelplaat. Maar goed, beide wegen naar financieel herstel werden daarmee abrupt afgebroken.
Het contract van het café waar ik gewerkt hebt, heb ik weer gevonden dus dat is in orde, de salarisstrook oktober heb ik maar niet meer opgevraagd. Ik kon zelf via de website van de belastingdienst de gegevens inzien en zag er voor dat bedrag van zo’n 45,- Euro niet meer zitten om alsnog in de stijgbeugels te gaan staan. Bovendien, ik zag het niet meer zitten.
Dit hield ik uiteraard niet vol en heb toch maar gewoon braaf mijn laatste inkomensverklaring, 0,- en geen wijzigingen ingevuld en afgegeven maar de zaak was al gedaan voor zowel de medewerker van het bureau schuldhulpverlening als de casemanager van de afdeling sociale zaken.
- Huidige situatie en verzoek aan u
Aangezien u zult begrijpen dat dit verhaal me niet in de koude kleren is gaan zitten, ik heb altijd gestudeerd en gewerkt en vaak tegelijkertijd, een goed salaris gehad bij KPN, Wegener en Biggelaar Ducati, en dus een fatsoenlijk inkomen waar ik goed van rond kon komen was dit echt schokkend.
Een reden voor bureau Schuldhulpverlening om mij te vragen als voorbeeld te dienen in een interview met De Volkskrant in april 2010 zelfs. Hoog opgeleid altijd gewerkt en toch in de schulden luidde geloof ik de krantenkop.
Er dreigt nu huisuitzetting, dan zoek ik toch echt een hoge boom op, ik woon er graag en weet dat het anders had gekund, en nog zou kunnen, beslaglegging door de gemeente door inderdaad te laat reageren van mij op sociale belastingen. Kwijtschelding voor 2008 en 2009 had ik veel eerder aan moeten vragen en er liep een afbetalingsregeling via bureau schuldhulpverlening voor deze openstaande vorderingen. 2010 en 2011 zijn overigens beiden alsnog door mij aangevraagd en bevestigd als ontvangen door de gemeente Tilburg. Voor 2008 en 2009 wil ik een herstel van de betalingsafspraak als de uitkering weer actief is.
Ik kon niet anders dan een heraanvraag voor een WWB doen, verzoeken om een nieuwe casemanager, die nu de ene na de andere blunder maakt overigens. Het lijkt wel van Kooten en de Bie. Een bezwaarschrift indienen en opnieuw een poging doen om opgenomen te worden in het traject schuldhulpverlening. Wat ik bij deze via de juridische weg probeer te bewerkstelligen.
Er is een afspraak gemaakt met een psycholoog, ik ben diverse keren bij de huisarts geweest, allereerst al zes keer voor een fikse blaasontsteking die naar alle waarschijnlijkheid samenhangt met de operatie van 19 maar 2010 en het niet volledig op een rustige manier laten herstellen. Er is mij een rustgevend middel voorgeschreven Diazepam, zodat ik in ieder geval ’s nachts kon slapen en de paniekaanvallen niet zo duidelijk zou ervaren. En het afbouwen van de antidepressiva is stopgezet. Per dag 40mg Cipramil, terug op het oude niveau.
Financieel, fysiek, mentaal, terug bij af en ik heb zeker steken laten vallen, maar niet zoveel, niet zo kwalijk dat dit had hoeven gebeuren of dat deze maatregelen genomen hadden hoeven worden door zowel de begeleiding van bureau schuldhulpverlening als de casemanager van de afdeling sociale zaken van gemeente Tilburg.
Bij deze wil ik u verzoeken of u mij juridisch bij wilt staan daar waar mogelijk is.
Met vriendelijke groet,
Angelique Cornelissen
