Je vergeet nooit waar je vandaan komt en welk land belangrijk voor je is. Kan je loyaal zijn aan twee landen? Is het geoorloofd om als politicus je dubbele nationaliteit te behouden aangezien je in het bestuur van een land werkt. Is het voor een burger een ander verhaal? Ik ben van mening dat politici niet in het bestuur van een land mogen werken als zij over een dubbele nationaliteit beschikken, maar ik vind dat een burger met een dubbele nationaliteit zelf moet kunnen beslissen of hij zijn dubbele paspoort gaat inleveren.
Naar aanleiding van de rel rond PVV-lid Petra Kouwenberg, die in het bezit is van zowel een Nederlands als een Turks paspoort, staat de kwestie van het dubbele paspoort weer volop in de belangstelling. Geert Wilders is fel tegen het dubbele paspoort zowel bij politici als bij burgers. Hij diende al eerder een motie van wantrouwen in tegen de PvdA-leden Nebahat Albayrak en Ahmed Aboutaleb vanwege hun dubbele paspoort. Volgens hem zou een dubbel paspoort leiden tot een loyaliteitsconflict. Geert Wilders ziet over het hoofd dat vele mensen vaak geen keus hebben in het beschikken over een dubbele nationaliteit. In Marokko, Turkije, Argentinië en zelfs in het Europese Griekenland is het niet toegestaan je nationaliteit op te geven.
Een dubbele nationaliteit verschilt natuurlijk van een dubbele loyaliteit, maar als je loyaal op zoekt in de Van Dale vindt je wel een argument voor mijn standpunt wat betreft de dubbele nationaliteit van politici. De Van Dale geeft als betekenis voor loyaal: ‘trouw aan een regering, partij e.d.’. De dubbele nationaliteit van politici past niet bij deze betekenis en deze politici zouden dan ook hun dubbele paspoort moeten opgeven. Al is dit opgeven van een nationaliteit voor veel mensen vooral een emotionele kwestie. Je kunt je nationaliteit pas opgeven als je de sociale en emotionele band met het land ook hebt opgegeven. Als de emotionele en sociale band niet meer bestaat dan hoeft de nationaliteit ook niet meer, maar dit ligt natuurlijk erg ingewikkeld voor mensen.
Nu zullen er mensen zijn die zich in het standpunt van Geert Wilders kunnen vinden. Ik ben het in zoverre met Geert Wilders eens dat ik vind dat politici hun dubbele nationaliteit moeten opgeven, omdat je beslist over bestuurlijke zaken in een land. Je mag verwachten dat je volledig loyaal bent aan het land dat je bestuurt en daar past een dubbele nationaliteit niet bij. Aan de andere kant vind ik dat een dubbele nationaliteit bij een gewone burger geaccepteerd moet worden in onze tolerante Nederlandse samenleving. Wat als we deze kwestie nou eens omdraaien. Een regering in het buitenland vraagt aan de Nederlanders in haar land om hun Nederlandse nationaliteit op te geven. Dit betekent dat je niet meer terug kan keren naar Nederland, omdat je niet in het bezit is van een Nederlands paspoort en dus opnieuw een verblijfsvergunning aan moet vragen. Reken maar dat dit een boel stof doet opwaaien in Nederland.
De kwestie van de dubbele nationaliteit blijkt dus erg ingewikkeld. Veel mensen vallen over het loyaliteitsprobleem, loyaal kun je maar aan een land zijn. Voor anderen is het niet eens mogelijk om hun dubbele paspoort in te leveren. En het opgeven van een nationaliteit wordt wel als een erg heftige stap ervaren, omdat mensen toch een emotionele band met een land hebben. Eigenlijk is het net het verloop van een echtscheiding. Eerst ontstaat de emotionele afscheiding en later de juridische afscheiding. Dus als politicus zal je moeten scheiden van je dubbele nationaliteit.
