blog placeholder

Een aantal jaren geleden wist ik wat het inhield. Een out of body experience (OBE). Zonder het te weten heeft iedereen het al eens gehad. Ik in ieder geval wel.

Ik keek naar mezelf op, alsof ik boven mijn lichaam zat. Dit bleef een tijdje zo, tot ik besefte dat ik naar mezelf aan het kijken was. Ik schrok, en kwam met een klap terug in mijn eigen lichaam.

Na deze ervaring heb ik nog vaak geprobeerd om dit voor elkaar te krijgen. Deze OBE. Zo heb ik mijn eigen manier ontwikkeld om dit voor elkaar te krijgen. Zonder te weten wat het is, en zonder te weten dat eigenlijk IEDEREEN dit kan.

Het begon heel simpel, in een warm bad. Ik was zonder zorgen mijn hoofd leeg aan het maken na een drukke dag. Op een gegeven moment zat ik met m’n ogen dicht, maar ik voelde dat ik mezelf niet meer kon bewegen. Dit noemde ik later fase 1.

Dit bleef een tijdje zo. Het voelde als een droom, maar ik wist dat ik nog steeds wakker was. Na nog wat langer “hangen” in deze fase, voelde ik dat ik naar beneden zakte, alsof mijn lichaam onder het bad zat. Of was het juist erboven? In ieder geval was mijn lichaam niet meer op dezelfde plek als een aantal minuten daarvoor. Dit noemde ik later fase 2.

Op dit moment wordt alles een beetje vager. Mijn lichaam gaat wat schokken, maar het voelt nog steeds zo vredig. Ik zit met m’n gedachte ergens op een plek, waar het grijs en mistig is, maar wel erg vredig. Terwijl mijn lichaam aan het schokken is, concentreer ik mij op het loslaten van mijn lichaam. Zodat ik het grijze en mistige kan ontdekken.Dit noemde ik later fase 3

Na een korte tijd stopt het schokken, en gaat de mist langzaam weg. Ik lig in bad. Maar niet IN bad… maar net erboven. ik stap eruit en zie mijn lichaam in bad liggen. Ogen dicht, maar nog wel aanwezig. Ik heb een OBE, waarin ik overal naartoe kan gaan, de wereld kan ontdekken. Dit noemde ik fase 4.

Op het moment dat ik door de deur wilde gaan, dacht ik dat ik misschien een spook of iets dergelijks was. Ik kon door de deur gaan, maar daar zou ik mijn vriendin aantreffen. Wat als ze me nou zou zien?.. Deze gedachte maakte me bang en door deze schok kwam ik met een klap weer terug in mijn lichaam.

Ik hoestte wat, omdat er water in m’n mond was gekomen, door die grote klap. Was dit een echte OBE?

Later zal blijken dat dit inderdaad het geval was geweest. En de volgende keer? De volgende keer zal ik zeker een stap verder gaan! Kijken of mijn vriendin mij zou kunnen zien!

Binnenkort zal ik een nieuw artikel posten, waarin de do’s en don’t van een OBE staan omschreven. Voor nu, veel dank voor het lezen van mijn artikel.

Sparkle