De gedachte dat homoseksualiteit een zonde is, dat is geen nieuwe. Maar wel een heel spannende.
Zet maar eens een homoseksueel en een reformatorisch christen tegenover elkaar en laat ze over dit heikele onderwerp praten. Vuurwerk! Je hebt ook mensen die homoseksualiteit maar gewoon als ‘vies’ bestempelen en het niet op prijs stellen als twee mannen (of vrouwen) in hun gezelschap aan elkaar zitten te friemelen of wat kussen. Ik heb (heteroseksuele) vrienden die in mijn bijzijn hun vriend(in) bevredigen met hunner tong. Dat vind ik dan weer erg onsmakelijk.
Ik heb een boekje gekocht van Floor de Goede. Hij is de tekenaar van de Daily Flo’s. In dat boekje ging het over Johan van de Sluis die het boek ‘Ik ben niet meer zo’ heeft geschreven. Ook alweer tig jaar geleden, maar goed, het boek bestaat. En de man ook…
Dus ik begon te googlen naar het boek. Niet heel uitgebreid hoor, maar ik kon het niet vinden. Ook op Bol.com was het niet te koop. En daar hebben ze alles! Zijn naam dook wel op en bracht mij naar een artikel van journalist Maurice Swirc. Deze man heeft Van de Sluis bezocht en hem een interview afgenomen. Hij schrijft heel objectief en trekt eigenlijk geen partij. Dat is een prof, die man. Nu dan. Ik heb het hele artikel gelezen en kwam tot de conclusie dat ik je een aantal passages uit het artikel gaarne wilde delen. Overigens lever ik er mijn commentaar op. Mocht je het artikel eens zelf willen lezen, moet je zeker doen.
“Ik werd vroeger gevangen genomen door die mooie jongen en dat is weg, dat gebiologeerd zijn door die man. Dat heb ik niet meer”, vertelt Johan van de Sluis (63) op rustige toon. “Ik kan een jongen nog steeds mooi vinden, maar ik heb niet meer de behoefte hem tot me te nemen. Het is gewoon uit me gegroeid. Dat is het proces.”
Zo begint dit artikel. En dat is nog braaf. Gewoon, het kan zijn, zou je denken, dat deze man al zijn lust is verloren in het leven en niemand hem meer kan opwinden.
Het gaat verder…
Zo noemt hij homoseksualiteit tegenwoordig geen ziekte meer maar een “neurose” of een “psychische stoornis”. De inhoud van zijn visie is in de loop der jaren hetzelfde gebleven: homoseksualiteit is verwerpelijk en kan genezen worden.
Gelijk Aids. Aids kan ook worden genezen. Echt waar? Is er een medicijn voor gevonden???! Nee, maar je kunt het wel onderdrukken met een bepaald soort medicatie. Echt genezen is er niet bij. Hoewel het weer wel een ziekte is…
Tegenwoordig leeft hij samen met zijn vrouw Ankie in Almere.
Dat zal Ankie fijn vinden. Overigens hebben ze ook drie kinderen. En om die te krijgen moest Ankie haar man zo ongeveer verkrachten.
De basis voor zijn visie vindt Van de Sluis in de bijbel. “Als in Leviticus staat dat een man een doodzonde bedrijft wanneer hij seksueel gemeenschap heeft met een andere man, dan zal hij ter dood gebracht worden…”
Ik ben nu toch maar eens die stukken uit Leviticus gelezen. In hoofdstuk achttien beginnen we eerst met een hoop geneuzel over broers, zussen en opa’s en oma’s waar je geen seks mee mag hebben. Dat verbaasde mij. Ja? Nee. Geen gemeenschap met dieren, geen menstruerende vrouwen bevredigen (in hemelsnaam, waarom ZOU je het al willen?) en je mag ook een dier niet ‘tot je nemen’. En daar tussen in, heel groot in hoofdletters (want God sprak dan in caps lock), staat dat je niet als man zijnde bij een andere man mag liggen. Hè, kut. Nou ja, vooruit, dan doe ik dat maar niet meer, en dan zal ik voortaan ook geen vlees meer eten met bloed erin. En als ik een zaadlozing heb ik zal mijn godganse lichaam wassen (immers ik tot de avond onrein blijf), telkens weer. De douche maakt overuren! (wat zeg ik nu toch?) O en voor de vrouwen: jammer, maar helaas, als je ongesteld bent ben je een volle week ONREIN! Raakt iemand jou aan? Dan is die persoon ook onrein en waar je ook op ligt of zit, dat is allemaal ‘instant’ onrein en vies, smerig en goor. Ik loop stage op een school waar voornamelijk vrouwen werken. Ik kan, na dit gelezen te hebben, nu nergens meer plaatsnemen.
Jemig, wat staan er veel regels in Leviticus. Ik ga er eens een heel blog over schrijven. Nu niet, ik ga terug naar Johan van de Sluis die homoseksualiteit als onrein bestempelt. Hoewel hij wel graag slaapt naast zijn menstruerende vrouw.
Na een fikse periode seks met mannen (ja zo zegt hij het!) (oké, niet zo letterlijk, maar het komt er op neer) (echt!) lezen we het volgende:
Hij beschrijft hoe God hem op een zeker moment kenbaar maakte dat hij moest stoppen met zijn zondige levensstijl: Johan liep tegen een muur op, wat hem een forse hoofdwond opleverde. Een teken van God.
Een hoofdwond. Een forse hoor! Vanmiddag sloeg een kind mij in mijn buik, omdat hij iets wilde zeggen en met zijn klauwtje niet hoger kwam. Het deed best pijn. Ook een teken van God. O en dat auto-ongeluk afgelopen zomer; ik hield er een FORSE hoofdwond aan over, zo op mijn wenkbrauw. Een teken. Van God! Och, de tekens die Guido sindsdien op zijn voorkomen met zich meezeult…
En natuurlijk die keer dat ik mijn teen tegen het bed stootte. Ik wist het meteen: een teken van God!
O, dit is ook amusant:
Op een eenzame plaats verbrandde hij zijn zondige boeken, kleren, schilderijen, gedichten en brieven van homofiele vrienden. Van de Sluis beschrijft hoe hij zijn aandacht verlegde naar het andere geslacht: “God liet mij ontdekken dat vrouwen mooi zijn. Zij gingen mij boeien. Daar groei je langzaam naartoe, geloof ik.” Eerst bezocht Van de Sluis een prostituee. In 1971 trouwde hij en kreeg drie kinderen.
Dat geloof ik graag. Dat vrouwen mooi zijn. Ze zijn het ook. Veelal is een vrouw mooier dan een man. Maar of daar je geaardheid mee is bepaald… Ook wel grappig dat Johan eerst een prostituee bezocht. Daar is namelijk niks mis mee. Zou hij ook met haar getrouwd zijn?
Van de Sluis is voorman van de EHAH (Evangelische Hulp Aan Homofielen). Samen hebben zij deze visie over homofilie neergezet:
In publicaties geeft EHAH de precieze definitie van homofilie: “een vorm van liefde, gebaseerd op een tekort: omdat je niet uitgegroeid bent tot een volwassen man of vrouw, heb je die ander van je eigen sekse nodig om daardoor volledig man of vrouw te zijn.” Bij homoseksuelen is van echte liefde geen sprake, wat verklaart waarom homo’s zo ontrouw zijn, in de visie van EHAH.
Hoeveel hetero stellen scheiden er wel niet omdat hij zijn secretaresse op het bureau heeft genomen en zij met de ballen van de tennisleraar heeft gespeeld (dubbelzinnig, hè?)? Ach, laten we dat maar niet als ontrouw aanschouwen. Dat is de natuur die zijn gang gaat. Homo’s zijn ontrouwe honden. Ik heb twee ooms bij wie het ook één en al haat en nijd is.
Vervolgens mocht ik genieten van de laatste fase, beknopt beschreven, van de behandelperiode.
Patiënten leren in deze laatste fase hoe echte mannen en echte vrouwen zich gedragen. Mannen dienen mannelijke kleding te dragen, bijvoorbeeld af en toe een pak. Sieraden zijn voor hen taboe. Voor eventueel meisjesachtig langer haar biedt de kapper uitkomst. Mannen zijn leiders en nemen beslissingen. Vrouwen dienen zich bewust te worden van hun meer dienende rol in het leven.
Deze man (Neil Patrick Harris) zegt toch wel genoeg? Ook leuk trouwens voor vrouwen, dat ze een dienende rol aan moeten nemen.
Ik ben er klaar mee. En ik houd ook niet van vuurwerk.