Zelf reis ik vaak met de trein, ik ben iemand die best veel kan hebben al zeg ik het zelf. Er zijn echter drie soorten treinreizigers waaraan ik me soms dooderger. De beller, de muziek-luisteraar en de gluurder. Als u zelf regelmatig met de trein reist en niet geheel immuun bent voor prikkels van buiten af, zullen de drie types in dit artikel u waarschijnlijk bekend voorkomen.
De beller: Er is natuurlijk niets mis mee als je af en toe een belletje pleegt in de trein, dat hoort er nu eenmaal bij en daar is niets op aan te merken. Je hebt echter ook mensen zonder schaamte, mensen die zodra ze de telefoon opnemen vergeten dat er ook nog andere mensen in de trein zitten. Dit is de beller.
Zo werd mijn dagdroom laatst ruw verstoord toen iemand achter mij de telefoon opnam. Het stemgeluid van deze vrouw was zeer indrukwekkend, laten we zeggen genoeg volume om een toespraak te houden voor 100 man. Ik dacht natuurlijk, niet weer zo’n beller! En merkte aan het geschuifel om mij heen dat andere mensen er ook zo over dachten. Het probleem van een beller is dat je haast gedwongen bent om naar het gesprek te luisteren, net als bij een goede toespraak dus. Ook ik kreeg het gesprek mee. Als de vrouw het over koetjes en kalfjes had aan de telefoon, kon ik me haar nu waarschijnlijk niet meer herinneren. Want wees realistisch, als je meer dan twee uur in de trein zit krijg je altijd wel te maken met een beller. Deze vrouw had het echter niet over koetjes en kalfjes. Zij was zonder schaamte haar vriendin aan de andere kant van de lijn aan het vertellen, dat zij bijna verkracht was door ik meen haar vriend. Niet echt iets dat je wilt laten weten aan de random mede-treinreiziger lijkt mij. Ik merkte dan ook dat de andere treinreizigers waaronder ikzelf verschrikt om zich heen keken en zich een beetje ongemakkelijk gingen voelen. Ik schaamde me dat ik het gesprek meekreeg en probeerde me op iets anders te concentreren, hetgeen niet makkelijk was. Dit is natuurlijk een extreem geval, maar het type beller met het stemgeluid van een operazanger waarvan de mensen die het meest ver weg in de wagon zitten, nog steeds meekrijgen wat hij/zij gister gegeten heeft komt u vast bekend voor.
De muziek-luisteraar: Er is natuurlijk niets mis mee als je lekker muziek aan het luisteren bent in de trein, het hoort erbij en daar is niets op aan te merken. Je hebt echter verschillende soorten muziek-luisteraars.
Er zijn mensen die muziek luisteren via oordopjes terwijl ze uit het raam kijken of bijvoorbeeld een krantje lezen, terwijl ze mee gaan op de beat door hun been te bewegen of met hun vingers te tikken (categorie 1). Niets mis mee. Ook heb je mensen die hun mp3 speler of een ander ding met oordopjes, net iets te hard hebben staan. Hierdoor hoor je precies naar welk nummer ze luisteren en ga je denken aan de reclamespotjes over gehoorschade (categorie 2). Deze muziek-luisteraar kan er op twee manieren bij zitten: als een zombie of als een feestganger. De zombie staart voor zich uit en beweegt zich niet omdat muziek zo hard staat dat het zijn/haar hele hoofd vult en geen ruimte laat voor enige emotie of beweging. De feestganger daarentegen tikt net iets te hard met zijn vingers op de tafel, beweegt net iets te heftig met zijn hoofd en stampt net iets te hard met zijn voeten op de beat. Alleen vervelend als je ernaast zit. Tot slot heb je de categorie 3 muziek-luisteraar. Deze persoon snapt eigenlijk helemaal niet waarom er oordopjes zijn, dat zit toch alleen maar vervelend? Deze persoon luistert muziek uit zijn telefoon, zodat de rest van de wagon ook kan meegenieten van zijn muziekkeuze. Of hij/zij heeft de ambitie om dj te worden of hij/zij vind het stoer of diegene is ervan overtuigd dat iedereen dezelfde muzieksmaak heeft. Vervelend voor de hele wagon tenzij je daadwerkelijk dezelfde muzieksmaak hebt.
De gluurder: Tot slot wil ik het nog even hebben over de gluurder. Je zit in de trein en er komt iemand tegenover je zitten. Niets mis mee, misschien wel gezellig. Je merkt dat diegene je aan het bekijken is en beantwoord zijn/haar blik, meteen wordt er de andere kant op gekeken. Och prima denk je. Even later merk je dat je overbuurman- of vrouw je weer aan het bekijken is. Je kijkt naar de persoon en merkt dat er naar je schoenen wordt gekeken. Je gaat zelf naar je schoenen kijken om te zien wat er mis is. Vervolgens kijk je naar de schoenen van de overbuur, die zijn natuurlijk mooier. De persoon merkt dat je hem/haar in de gaten hebt en kijkt snel ergens anders naar. Je voelt je een beetje ongemakkelijk maar gaat toch maar quasi rustig uit het raam kijken. Na een minuut voel je de nieuwsgierige ogen van de gluurder weer over je heen glijden. Deze keer wordt er naar je neus gekeken. Zit er iets op mijn neus, hangt er een snotje uit ? Je wrijft over je neus, de gluurder kijkt weg. Je kijkt naar de trui van de gluurder en ziet dat er een vlekje op zit. De overbuur merkt dit en kijkt naar zijn trui, hij ziet het vlekje ook en wordt een beetje rood. Vervolgens glijden je ogen naar het voorhoofd van de overbuur, je schrikt een beetje want je merkt dat je aan het gluren bent.
