In Nederland zijn een aantal grote organisaties waar je hulp kunt vragen als het gaat om de opvoeding van kinderen. Uit eigen ervaring heb ik het over bureau Jeugdzorg.
Een organisatie die vaak erg negatief in de publiciteit is geweest, maar verhalen waar Jeugdzorg wel de juiste en positieve hulp heeft geboden word weinig tot niet in de media vertelt.
Met mijn verhaal zou ik graag mensen willen laten zien, dat met eigen inzet, motivatie en ondersteuning in de opvoeding van een medewerkster van bureau Jeugdzorg er ook succes geboekt kan worden.
Ik hoop mensen te motiveren om hulp te zoeken als dat nodig is, het kan jouw gezin weer een positieve kijk op te toekomst geven !
Hoe kwam ik in aanraking met de jeugdhulpverlening?
Als jong volwassene ben ik getrouwd en al snel kwamen er kinderen. Een blauwe wolk, een baby-boy! Vijf jaar later de tweede wolk, een roze, een baby-girl en weer vier jaar later, een blauwe wolk, weer een baby-boy !
De drie kinderen ontwikkelen zich in de eerste jaren als kinderen uit het boekje, volgens het consultatie-bureau. Ze leerden kruipen, lopen en praten, een heerlijke tijd !
De drie wolken groeien op met een vader en een moeder, totdat de bubbel kapot klapte.
Een scheiding, kinderen in de leeftijd tussen 10 en 1 jaar, die bij hun moeder bleven wonen. Vanaf het begin van de scheiding was er een open en eerlijke omgangsregeling afgesproken; die liep ook goed de eerste paar weken.
In het eerste jaar van de scheiding begonnen er gedragsproblemen te ontstaan bij alle 3 de kinderen, op hun eigen niveau en leeftijd. Als ouder wil je het allerbeste voor je kinderen en dus besloot ik hulp in te roepen om tot de kern van het probleem te komen, misschien een andere kijk op de situatie.
Na een intakegesprek bij Jeugdzorg kreeg ik een casemanager toegewezen en na een aantal gesprekken kwam de scheiding in beeld. De kinderen werden steeds minder door hun vader opgehaald, zonder duidelijk aanwezige reden. Het onbegrip van de kinderen op deze onveilige situatie waren dus de gedragsproblemen.
Hoe zag het hulpverleningstraject eruit?
Met de toegewezen casemanager waren er maandelijkse gesprekken over hoe ik als moeder het beste kon reageren in bepaalde opvoedingssituaties. Een voorbeeld, de oudste die opgehaald zou worden door zijn vader, plakte met zijn neus op het voorraam van het huis, wachtend om opgehaald te worden, helaas het bleef bij wachten. De middelste huilend op de bank, en de jongste huilend reagerend op de spanningen van de andere twee kinderen.
Kortom 3 verdrietige kinderen die heel de situatie niet konden begrijpen; “mama waarom?” een moeilijke vraag voor de ouder die zelf geen antwoord kon geven, omdat er geen uitleg aan was te geven.
Dit traject heb ik ruim een jaar volgehouden.
Een kort en bondig antwoord JA.
De kinderen die het slachtoffer waren geworden van de scheiding van hun ouders, bleven zitten met de waarom-vraag.
Als moeder heb ik antwoorden proberen te krijgen, dat is mislukt.
Gelukkig had ik wel geleerd, van de casemanager, dat gesprekken tussen mij als moeder en de vader van mijn kinderen altijd zonder de aanwezigheid van de kinderen gevoerd moesten worden. De kinderen zijn altijd buiten de strijd gebleven, als het gaat over gesprekken die plaats hebben gevonden. Ondanks dit, bleven de kinderen toch steeds afwijkend gedrag vertonen.
Wat heeft de jeugdhulpverlenig uiteindelijk betekend?
Jaren hebben de gesprekken met de casemanager van Jeugdzorg gezorg dat ik het welzijn van de kinderen, betreffende de scheiding, als het allerbelangrijkst ben blijven zien en ook zo handelde. Nooit geen negatief woord over hun vader, ondanks wat ik zelf als ex-partner ook vond van de ontstane stiuatie.
Prioriteit waren de kinderen en ondanks hun teleurstellingen en verdriet rondom hun vader heb ik het met hulp van Jeugdzorg allemaal in goede banen kunnen leiden. De kinderen hebben geen contact met hun vader, ondanks de pogingen van Jeugdzorg om de vader te overtuigen van het feit dat kinderen zich beter ontwikkelen als ze allebei hun ouders in hun leven hebben.
Jeugdhulpverlening, alleen voor de kinderen?
Gaat het in het traject alleen maar over de kinderen? Nee jeugdhulpverlening is een vorm van hulpverlening voor het hele gezin. Je zult als ouder adviezen krijgen, waar je wel of niet iets mee kan. Met de casemanager kun je als adviezen niet bij je passen, overleggen en samen zoeken naar oplossingen die voor het hele gezin werken en zodoende ook het gewenste resultaat opleveren.
