Heb je niet wel eens dat je denkt: waarom doet iemand nou zo? Je kan je totaal niet inleven in de situatie van die persoon. De andere persoon handelt zó anders als wat jij zou hebben gedaan. Je denkt dan, waarom doet iemand zo? Maar eigenlijk denk je: waarom doet die persoon nou niet zoals ik zou doen? Toch?
Je zwakte als sterkte. HUH?
Heb je niet wel eens dat je denkt: waarom doet iemand nou zo? Je kan je totaal niet inleven in de situatie van die persoon. De andere persoon handelt zó anders als wat jij zou hebben gedaan. Je denkt dan, waarom doet iemand zo? Maar eigenlijk denk je: waarom doet die persoon nou niet zoals ik zou doen? Toch?
Dat is ook heel normaal, want je bent nou eenmaal wie je bent. Je hebt je eigen unieke karakter. Maar waarom respecteren we dan niet dat een ander ook uniek, en zelfs heel bijzonder kan zijn? Waarom zijn we constant er op uit om de ander te corrigeren en niet hem te bewonderen om zijn unieke persoonlijkheid? Negatieve dingen vallen veel meer op dan de positieve dingen, terwijl het juist andersom zou moeten zijn. Want het positieve, dat maakt ons gelukkig. Jij vindt het toch ook fijn als iemand jou zegt wat voor goede, positieve dingen jij uitstraalt? Terwijl je je andersom juist heel te neergeslagen voelt als iemand jou wijst op al je negatieve kanten.
Iemand heeft eens gezegd: ‘Behandel je naaste zoals je zelf ook behandelt wilt worden.’ Niemand minder dan Jezus Christus Hemzelf heeft dit gezegd in een van zijn vele leerzame onderrichten. Nou, en hoe willen wij zelf het liefst behandeld worden? Respectvol! Hoe vaak zeg jij niet: de mensen moeten mij maar respecteren zoals ik ben! Kijk, dat is al een hele wijsheid! Want dat is ook zo, wij moeten elkaar respecteren zoals we zijn, want we zijn nou eenmaal zo. Maar, er is een verschil in hoe we zijn en ik hoe we doen. Er is een groot verschil tussen gedrag en persoonlijkheid. Jouw persoonlijkheid is uniek en mooi, het is perfect want zo heeft God jou gemaakt. (Of zoals anderen het liever lezen: zo ben jij geboren.) Maar je gedrag daarentegen hoeft niet zo prachtig mooi te zijn! Met jouw gedrag kun je mensen pijn doen door bijvoorbeeld onbedoeld kwaad over iemand te spreken. In je hart zou je dat nooit doen, maar toch in ons gedrag komt het wel eens voor. Echt hoor, zo perfect zijn we allemaal niet… Maar we kunnen het wel probéren te zijn, want jij wilt toch aardig gevonden worden? Jij hebt toch ook een verlangen om goed te doen voor anderen? Je wilt toch niet egoïstisch overkomen?
Ik hoor dat vaak, dat iemand zegt: nou, wat die ene heeft gedaan, dat is pas egoïstisch, dat zou ik nooit doen! Maar diegene weet vaak helemaal niet de achtergrond van die persoon. Was er een reden dat die persoon zo handelde, voelde hij zich wel goed in zijn vel? Op het moment dat we oordelen over iemand, of hij nou egoïstisch of arrogant handelde, houden we dan echt van diegene? Hebben we dan die ‘vriend’ waar we het over hebben wel zo lief? Of zijn we alleen maar bezig om onszelf te bevestigen dat we zelf wél weten hoe we moeten leven. Ik denk dat we allemaal onszelf overschatten! Onderschat je eigen zwakheid niet.. Ik ben me bewust van dat ik zwak ben, en dat ik veel fouten maak. Dat ik net zoveel oordeel en veroordeel als anderen. Maar dat maakt wel dat ik ook spijt heb van die dingen en dat ik steeds meer leer om met de ogen van liefde naar anderen te kijken. Want als je écht iemand liefhebt, zul je niet oordelen.
Als je je eigen zwakheid erkent, dan pas zal je in staat zijn om te groeien en om sterker te worden. Het is niet erg om te zeggen: ik ben niet perfect, ik maak fouten. Voor mij, is het zelfs een hele vrijheid, want dat maakt dat ik niet langer meer hoef te strijden om aan iedereen te laten zien hoe goed ik ben. Dat maakt dat ik weet dat ik zwak ben en nog mijn hele leven de tijd heb om te groeien. Ik weet dat veel mensen mij daarbij kunnen helpen, want samen hebben we zóveel meer wijsheid! En misschien komt het wel eens voor dat de ander het beter weet dan jij, maar wees dan gelukkig dat je iets van die ander hebt kunnen leren. En om een écht goed voorbeeld te hebben, kijk ik, en met mij nog vele anderen, naar Jezus. Hij maakte zichzelf tot de zwakste, maar werd daarmee de sterkste!
