Waarom zouden holebi’s niet instaat zijn om kinderen op te voeden, wat is daar zo verkeerd mee? Wat is er zo juist aan dat 2, aan gelijk wat, verslaafde mensen kinderen opvoeden?
Hebben holebi koppels recht op een kind? Wat een vraag seg? Natuurlijk hebben die recht op kinderen en terwijl ik dit schrijf, weet ik goed genoeg dat ik er veel tegenreacties op zou kunnen krijgen, maar ik zal me enigszins verantwoorden.
* Hebben mensen die verslaafd zijn aan alcohol, drugs, sigaretten, enz… recht op kinderen? Aan wie is ooit de vraag gesteld voordat men er aan begon?
* Wie van de heterokoppels heeft een hele procedure moeten ondergaan vooraleer hij enigszins aan kinderen mocht beginnen.
* Wie onder ons is ooit psychologisch getest om te zien of we wel in staat waren om een kinderen op te voeden?
* Bij wie thuis zijn ze komen nakijken of het kind wel in een goede omgeving zal opgroeien?
* Wie heeft ooit zijn loonfiches moeten tonen vooraleer men probeerde zwanger te geraken?
* Welk heterokoppel heeft er ooit een omzeggens een verplichte ‘opleiding’ moeten volgen, ‘hoe voedt ik mijn kind op?’, niemand denk ik hé?* Hebben alle ouders een zuiver strafblad?
Waarom zou een hobebi koppel geen kinderen kunnen opvoeden, terwijl bv. 2 drugsverslaafde wel? Waarom is het ene blijkbaar meer verantwoord en toelaatbaar als het andere?
Ja, juist, natuurlijk wordt de vraag gesteld: “wat zouden de eventuele gevolgen kunnen zijn voor dé kinderen van holebi’s?”. Een doodgewone en terechte vraag, maar wat zijn de gevolgen voor kinderen die uit een ‘vechtscheiding’ komen? Welke emoties ondergaan kinderen waarbij 1 of 2 van de ouders aan de drank zitten? Wat doorstaat een kind wanneer hij één van zijn 2 ouders verliest en de achtergebleven zijn/haar kind alleen wilt opvoeden? . In dat laatste geval zal het kind ook achterblijven met enkel zijn moeder of enkel zijn vader, niet? We kunnen zo nog wel een tijdje doorgaan veronderstel ik en ook dat zijn doodgewone en terechte vragen.
Volgens mij moeten we er zeker niet van uitgaan dat wanneer een meisje is opgegroeid in een lesbische relatie, dat die dan ook meteen kiest voor zulk voortbestaan. Het gaat hierover een geaardheid en geen keuze. Hopelijk is iedereen het hierover ondertussen eens.
Ok, misschien of zeer waarschijnlijk zal het kind ofwel een moederfiguur of een vaderfiguur missen, het ene kind al wat meer als het andere. Maar is het dan zoveel beter als het kind moet rekenen op een vader/moeder die er nooit is, één van de 2 die continue onder invloed rondloopt, op ouders die bij continue in ruzie liggen, enz… Is dan het plaatje wel ok???
Wegen deze factoren dan niet genoeg door of zijn ze al als ‘normaal’ beschouwd?
Naar mijn gevoel kan de allerbeste opvoeding enkel en alleen gegeven worden door ‘mensen’ die werkelijk om het kind geven, geborgenheid bieden, die hun ‘levenslange’ verantwoordelijkheid willen nemen, door die mensen die met hun volle verstand hebben gekozen om een kind te nemen en ervoor door een vuurtje willen gaan. Dit heeft volgens mij niets te maken met de geaardheid van de mens.
En ja, vele zullen er anders over denken, maar goed…
Voor mij part mogen ze de strenge voorwaarden die ze stellen bij een holebi koppel die een kind willen gewoon doortrekken.
Misschien moeten ze dat maar eens dringend doen, want als ge nagaat hoeveel verwaarloosde kinderen en dit wel uit heterorelaties er tegenwoordig al rondlopen, wel dat baart mij terecht zorgen. Maar geen kat die hierbij stilstaat! Hiervoor hebben we geen regeltjes en hierover gaan we stilletjes zwijgen, want zo gaat dat nu eenmaal in het ‘normale leven’?!?
Ja, ik maak me hier kwaad in, ook al val ik binnen de ‘gelukkige categorie’ en ben ik een hetero burger die zelf kinderen kon krijgen.
