Je kent het wel: je komt iemand tegen die je al een tijd niet meer gesproken hebt. De band tussen jullie is dus niet heel erg sterk. Je knoopt een gesprek aan en begint met de vraag: “Hoe gaat het?”. Vaak krijg je het antwoord: “Goed. En met jou?” waarop jij zegt: “Ja, ook goed”.
Waarom doen wij dit?
Wat gebeurt er?
Eigenlijk is het een toneelstuk tussen zender en ontvanger. De zender wil een gesprek beginnen en als fundament gebruiken voor de conversatie. Echter is de zender totaal niet geïnteresseerd hoe het met de ontvanger gaat.
Dit kun je zelf testen: ga naar iemand toe en vraag hoe het met diegene gaat. Diegene geeft antwoord en stelt in de meeste gevallen jou diezelfde vraag. In 80 procent van de situaties weet de zender en ontvanger een uur later niet meer welke antwoorden er zijn gegeven. Daarbij komt nog dat er in negen van de tien gevallen geen op waarheid berust antwoord wordt gegeven, omdat men eventuele problemen niet bespreken wil met de gesprekspartner.
Waarom vragen wij het dan?
Dit kan twee oorzaken hebben, namelijk:
1. Het is een gewoonte.
Iedereen vraagt het, dus jij doet het ook. Dit vind jij normaal bij het beginnen van een gesprek. Als iemand zijn problemen uitlegt en het gaat dus eigenlijk niet zo goed, dan zit jij daar totaal niet op te wachten.
2. Je wilt gespreksstof generenen:
Je wilt dat de ontvanger begint over een probleem op het werk, of privéleven. Daarna wil jij doorvragen. Bijvoorbeeld:
________________________________________________________________________
A: He, hoe is het?
B: Het gaat wel, en met jou?
A: Met mij gaat het uitstekend. Wat is er dan dat het niet goed gaat?
B: Nou, mijn hond heeft vaak jeuk aan zijn staart, waardoor hij zit te janken en ik niet meer kan slapen.
A: Oh, wat vervelend zeg. En weet je al wat je eraan gaat doen?
B: Ja, ik ga vandaag zonnebloemen omsmelten in bakstenen, die ik dan gebruik om de staart mee te scrubben.
A: Weet je wat ook goed werkt? Ik heb gehoord dat…etc.
________________________________________________________________________
Het is misschien een slecht voorbeeld, maar uiteindelijk interesseert jou het helemaal niets dat je gesprekspartner niet slapen kan en dat de hond zo’n last heeft van jeuk. Uiteindelijk heb je het gesprek om je gesprekspartner te laten zien dat je het leuk vind hem/haar weer eens te zien.
Verkregen informatie
Uiteindelijk na het gesprek ben je weer een hoop informatie wijzer. Wat ga je doen met die informatie. Nou, je doet er helemaal niets mee. En weet je waarom? De informatie die je hebt verkregen is na een aantal uur weer verdwenen. Uitsluitend de gespreksstof die in jou interessevlak liggen, onthoud je de informatie. Dit kan een gesprek over zwangerschap zijn, samenwonen, trouwen of bijvoorbeeld voetbal.
Houdt maar eens in de gaten als jij op een feestje bent. Ontmoet drie mensen die jij van vroeger kent. Praat met alle drie personen tien minuten. Twee weken later kun jij de informatie niet meer ophalen en als je de informatie wel kunt ophalen in je geheugen, dan kun je niet meer plaatsen welke informatie bij welke persoon hoorde.
De volgende keer als jij die persoon tegenkomt, is het dus verstandig niet terug te vallen op je vorige gesprek, want als je dan vragen gaat stellen die je gesprekspartner twee weken geleden al beantwoord heeft, zal je gesprekspartner denken dat het je niet geïnteresseerd heeft. Oké, het is wel de waarheid, maar je wilt natuurlijk niet dat hij/zij dat weet.
Goede gespreksstof
Wat is wel goede gespreksstof?
Dat is gespreksstof die je wel interesseert. Dat gaat dus niet over je gesprekspartner en over zijn werk of privéleven, maar over de situatie waarin je verkeert. Bijvoorbeeld:
________________________________________________________________________
A: He Martijn, dat is lang geleden.
B: Ja inderdaad Jurgen, zeker een jaar.
A: Ze hebben flink uitgepakt op dit feestje hè? Ze hebben het allemaal goed voor mekaar. En een goede band staat op de planken vind ik.
B: Ja inderdaad. De band is wel erg goed. Er hangt ook een gezellige sfeer. Die band heb ik wel vaker zien spelen. Alleen wat een prijzen vragen ze zeg voor een consumptie.
A: De prijs is €1,80 voor een biertje, dat vind ik nog wel meevallen. In Amsterdam vragen ze €2,50 voor een pintje.
B: Ja dat is ook weer waar, maar in een kroeg in Doetinchem zijn de comsumties nog €1,50, vind je dat niet een redelijker bedrag dan?
A: Weet ik niet zo direct. De kosten van de band moeten er natuurlijk uit worden gehaald en in Doetinchem in de kroeg staat niet zo’n band, etc.
________________________________________________________________________
De gespreksstof in deze conversatie gaat niet over de personen zelf. Je kunt natuurlijk wel vragen waar je gesprekspartner werkt, hoeveel kinderen die heeft, of hij getrouwd is en waar die woont, maar vraag alleen naar informatie die je echt wilt weten. Je zit er namelijk echt niet op te wachten dat je wordt verteld hoeveel keutels het konijn legt van de persoon waartegen je praat en dat het dan altijd zo stinkt.
Trouwens, hoe is het met je?
