blog placeholder

Wanneer kinderen gepest worden op school, is dat heel schrijnend. Het is nog schrijnender dat dit voor komt op het christelijk onderwijs. Daar wil ik het over hebben in dit artikel!

Het begon als een doodnormale schooldag. Kees kwam het leslokaal binnen en ging zitten waar die altijd zat, bij het raam, dat uitkeek op het immense schoolplein van de school. Het klaslokaal stroomde vol met leerlingen en de meester wou beginnen. De dag werd geopend en er werd uit de bijbel gelezen en aansluitend gebeden. Immers dat was normaal op die school. Daarom was het ook een Christelijke school. Bijbellezen, bidden, danken, niet vloeken. Allemaal kenmerken die kleven aan een Christelijke school. Maar die dag was anders.

De bel ging. De pauze was officieel begonnen. Kees ging met een aantal kameraden naar buiten om een sigaretje te roken. Ze liepen naar de rokers plaats en staken hun sigaret op. Op dat moment, kwam er een jong kind huilend en snikkend de school uitgelopen gevolgd door 5 kinderen. Het kind dat huilde, werd geslagen en getrapt, totdat het geen voet meer kon verzetten. Kees en zijn kameraden, namen het in ogenschouw waar, maar reageerden niet. Ze haalden hun schouders op en gingen verder met hun gesprek. Ook de rest van de kinderen die op het plein stonden, reageerden niet meer op dit voorval.

Is deze situatie niet hetgeen wat tegenwoordig steeds vaker voorkomt?
Dat een situatie als hierboven ook onze schooldeuren niet voorbij gaat?
Doen wij als scholen, maar ook als ouders en kinderen niet mee aan deze verloedering van onze Christelijke identiteit?

Aan de buitenkant streven we een Christelijke identiteit na, maar zijn we vanmiddag net zo aan het streven naar deze identiteit? Of houden we het alleen maar bij uiterlijke dingen, als bijbel lezen en bidden of posters ophangen aan de muur van de aula met verboden te vloeken er op?

Als wij de Christelijke identiteit willen behouden en onze kinderen op een Christelijke school willen hebben, laten wij dan niet alleen op uiterlijke zaken, als bidden en dergelijke(hoewel dat zeker belangrijk is!!), maar ook op innerlijke zaken als, liefde, meeleven en voor elkaar opkomen als standpunt nemen om onze Christelijke identiteit te waarborgen.
Pas dan kunnen we spreken van een veilige school voor onze kinderen waar de Christelijke normen en waarden hoogtij viert.