blog placeholder

Ik geloofde mijn oren niet, terwijl ik het me wel heel goed voor zou kunnen stellen dat het zo is. Ik had altijd kennis willen maken met een asielzoeker zodat ik eens hun kant van het verhaal zou horen, had ik het nu maar niet gevraagd. Want wat ik te horen kreeg heeft me maanden lang slapeloze nachten bezorgd.

De kennismaking.

Ik was nog niet zolang op de site waar ik me had aangemeld, ik dacht dat het een sociale netwerksite was, maar het bleek om een dating site te gaan. Ach dat is wel leuk als je op zoek bent naar iets maar dat was ik niet, ik wou dus weer mijn profiel verwijderen, maar mijn nieuwsgierigheid kreeg toch de overhand, want ik had mijn profiel maar een paar dagen staan en er waren al heel wat berichten van mannen gekomen. Daar tussen stond een bericht van een jonge jongen, zijn profiel gaf aan dat hij 19 was haha ik ben 46 dus ik liet een boodschap achter voor hem en er stond, nou jij hebt wel hele hoge nood als je mij aanschrijft. Omdat ik best wel wou weten of hij erop terug zou komen heb ik mijn profiel maar laten staan. En ja hoor hij kwam erop terug, hij zei dat hij niet op zoek was naar een date, maar dat hij een beetje aanspraak zocht. Ik had al op zijn profiel gezien dat hij niet blank was, maar wat hij dan wel was wist ik ook niet, dus ik begon vragen te stellen aan hem. Hij was eigenlijk nog maar 17 jaar, maar hij had een valse geboorte datum opgegeven omdat hij anders niet op de site mocht komen. En zo leerde ik N.A. kennen. Wij hebben een beetje daar op de site gepraat en hebben toen email adressen uitgewisseld. Wij zaten elke avond op MSN te praten.

Het was op MSN dat hij daadwerkelijk begon te vertellen over zijn leven. Hij vertelde dat hij in een dorp woonde met zijn ouders en hij heeft een broer en een zus. In het dorp waar hij woonde was er ongeveer een half uur per dag stroom, radio en TV heeft niemand, en de hoogst geleerde persoon in het dorp is de Imam. De Imam heeft geleerd en daarom neemt iedereen klakkeloos aan wat die man zegt. De mensen daar worden verder erg dom gehouden, ze denken dat er maar twee soorten mensen zijn op deze aardbol, namelijk Amerikanen en de rest is Moslim of Islam. Er zijn twee landen, Amerika en Afghanistan. N.A. zijn vader had wel een goede baan, in de nabij gelegen stad, daar werkte hij als concierge voor een bedrijf, door zijn goede positie kon hij het zich veroorloven om een stuk land te kopen in zijn dorp wat hij na zijn dood aan zijn kinderen kon nalaten. En dat stuk land is uiteindelijk de redding geweest van NA.

N.A. vertelde dat hij 4 jaar scheelt met zijn broer en twee met zijn zus. Hij was de jongste kind. De eerste keer dat NA iets mee kreeg van wat er in zijn land gaande was, was de avond dat er gestamp was op hun deur. Zijn vader deed de deur open, en voor ze het wisten stond de hele kamer vol met mannen met geweren, ze vroegen of er ook mensen gezien waren in het dorp die met INGRISH praate? INGRISH is alles wat niet Islam of Moslim is. NA zijn vader zei dat hij niks heeft gezien want hij is er bijna nooit, hij is aan het werk in de stad en als hij savonds thuis komt is het vaak donker. Toen kregen de mannen de kinderen in de gaten, ze zeiden tegen NA zijn vader, we nemen de jongen mee, dat ging om de broer van NA. NA zijn moeder begon te schreeuwen en zei jullie nemen mijn kinderen niet mee, zij en de zus van NA werden naar buiten gesleept en verkracht en zijn vader en broer werden tegen de vloer geslagen. De mannen die buiten waren gingen weer naar binnen en zeiden tegen NA zijn vader dat ze over een paar dagen weer terug zouden komen en dan wisten ze zeker dat de familie de juiste beslissing zouden nemen en de jongen mee zouden laten gaan. Een paar dagen later werd de jongen opgehaald. NA en zijn familie hebben nooit meer wat van zijn broer vernomen.

NA is sinds anderhalf jaar in Nederland, na het verschrikkelijke gebeurtenis met zijn broer wilde de ouders van NA niet nog een kind kwijt raken op deze manier. Maar de taliban had NA toen al in de gaten en het duurde dan ook niet lang of zij kwamen weer in het dorp van NA. Hetzelfde verhaal gebeurde als bij zijn broer, de moeder begon te huilen en schreeuwen, zij werd tegen de vloer geslagen, NA zijn zus werd weer verkracht. Over en paar dagen zouden ze terug komen, en dan ging de jongen mee of ze het wilden of niet.

De vader van NA was al in contact geweest met een man die alles riskeerde om mensen het land uit te smokkelen. En die ging hij opzoeken, hij heeft het stuk land gegeven aan de man en dat zou voor NA,s vrijheid betalen. De volgende dag werd er aan de deur geklopt, wederom deed de vader de deur open, er kwam een man binnenlopen, NA zijn vader zei tegen hem dat hij met deze man moest meegaan, en dat de man NA in veiligheid zou brengen, hij moest alles direct doen wat hem werd opgedragen. Hij pakte wat spullen bij elkaar enzei zijn ouders gedag, niet wetend wat er zou gebeuren. Hij ging met de man mee, in de kofferbak van een auto, er werd een paar keer gestopt tijdens de reis, maar hij werd niet uit de kofferbak gelaten. Na wat lijkt een week in een kofferbak te hebben gelegen mag hij er eindelijk uit, het is donker maar hij kan de schim zien van een heel klein huisje. Daar wordt hij naar binnen gebracht. Er zijn geen ramen aanwezig en de ruimte is niet groter dan 3×4. NA ziet acht of negen andere jongens zitten allemaal van ongeveer zijn leeftijd. Het stinkt er naar zweet en angst weet NA nog heel goed, hij heeft de geur in zijn neus.

Na een dag of tien, word NA opgedragen om zich te gaan wassen, scheren, omkleden en dan moet hij al zijn verdere bezittingen in een ton gooien, daar liggen alle spullen in van iedereen uit het kamertje, nadat ze allemaal klaar waren ging er wat brandstof in de ton en is het in brand gestoken, nou heeft hij niks meer van huis wat hem troost kan bieden in de nog lange weg te gaan.

Over de reis heeft hij mij weinig verteld, hij krijgt hoofdpijn als hij met zijn verhaal bezig is, en hij heeft heel veel verdriet, hij weet niet of zijn ouders nog leven. Als de Taliban is terug gekeerd, dan kan het heel goed zijn dat zij zijn dood gemaakt omdat NA er niet meer was om mee te nemen. Er is geen telefoon daar, geen post bode, hij kan op geen enkele manier in contact komen met zijn ouders.

Hij vertelde dat hij hier aan kwam met het vliegtuig, hij dacht dat hij in Amerika was, de man die hem heeft geholpen, zei tegen NA ga maar even hier zitten ik ben zo terug. De man heeft hij nooit meer gezien. Na 4a5 uurtjes te hebben gewacht heeft NA zich gemeld bij een balie, en daar heeft de imigratie dienst zich over hem ontfermt.

Nu is hij al zolang hier, hij spreekt goed Nederlands, hij is bezig met een opleiding aan de ROC. Hij heeft alleen verschrikkelijke traumas opgelopen door hetgeen wat hij heeft meegemaakt, en nog steeds meemaakt  ivm het wel en wee van zijn ouders,zus en broer. Maar als hij eerlijk is denkt hij dat zijn broer allang dood is, die heeft een zelfmoord actie gedaan denkt hij, want daarvoor worden de jongens in eerste instantie geronseld. De IND wil hem weer uitzetten binnenkort, want hij wordt 18 jaar. Maar iedere Moslim die uit zijn of haar dorp vertrekt, wordt verbanne of gestenigd, want dan wordt je gezien als overloper.

Dit zijn dingen wat ik niet wist, maar nu ik het weet is het nog rotter, want ik kan niks aan de situatie veranderen.