Armoede- Een cirkel van Ellende
Dit is wat ik ondervind als kansarme elke dag. Ik werk ook artikels uit voor een lokaal krantje van een vzw dat opkomt voor de mensen in armoede. Door hun ben ik empowerd… en heeft mijn leven wat meer zin.
Op deze manier probeer ik mensen te vinden die ook durven spreken over de armoede, hoe zij het beleven elke dag. wij zoeken getuigen , mensen in de armoede zijn verscholen… de statistieken over armoede in België kloppen niet… omdat er veel mensen zijn die niet durven uitkomen voor hun situatie.
We vallen door de gaten van de Maatschappij
Armoede- de cirkel van ellende
Ik heb onderzoek gedaan welke mogelijkheden er kunnen zijn om toch een degelijke job te kunnen krijgen
- als je bvb
a) Een auto leaset als arme autoloze:
Als men in collectieve schuldbemiddeling zit, heeft men toestemming nodig van de bemiddelaar om een auto te kunnen leasen. De gemiddelde prijs voor een “normale” auto ligt rond de 400 euro per maand, autoverzekering inbegrepen.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat dit te duur is voor een arme autoloze.
Ik ging dus op bezoek bij het OCMW inlichtingen vragen over de Minder Mobiele Centrale.
De MMC is een is een vervoersdienst voor mensen die verplaatsingsproblemen hebben (bejaarden, personen in een sociale noodsituatie, personen die minder mobiel zijn of moeilijk gebruik kunnen maken van het openbaar vervoer).
Ik had verstaan dat “personen in een sociale noodsituatie betekende “in Armoede”.
Ik had het dus mis. Ze bedoelde en 1 enkele keer sociale noodsituatie-“ik moet op afspraak met de cardioloog en geraak er niet met de bus”-situatie.
Sorry dat ik personen in een sociale noodsituatie arm(m)oedige mensen noem! Mea Culpa!
Is ARMOEDE dan geen sociale noodsituatie?
Autoloze arme mensen vervoeren werk- woonverkeer hoort er dus niet bij.
Is carpooling dan de oplossing?
a) Ja en Nee!
Het kost de meerijder maar 0,07 eurocent per kilometer en hij is ook verzekerd tegen ongevallen door de werkgever. Daar hoort ook bij;
° wegbrengen/ophalen kinderen (opvang/school)
°inkopen, bank, bakker (levensmiddelen enkel)
°wegonderbrekingen en omleidingen.
b) Nadelen?
Arme autoloze mensen moeten internet toegang hebben om zich in te schrijven bij voorbeeld carpoolplaza, en geluk hebben om iemand te vinden die het zelfde woon-werk traject aflegt om hem te komen op pikken.
En autodelen dan?
De meeste armMOEDigen hebben geen rijbewijs, dus autodelen is dan geen optie voor hun. Voor degenen die een rijbewijs hebben zou dat een oplossing kunnen zijn, in de zin voor boodschappen, een bezoek naar een goeie kennis ver weg, familie in onze buurlanden, maar voor aan het werk te geraken en om de job te kunnen houden dan is het onmogelijk. De auto is nodig voor naar het werk te gaan dus autodelen voor naar het werk te gaan is geen oplossing.
En de belbus dan?
De belbus is een fantastisch hulpmiddel, maar ook beperkt in haltes en uurregeling.
Het zou fantastisch zijn mocht de belbuscentrale zich uitbreiden kwestie uurregeling en haltes, zodat we ons toch kunnen begeven naar onze “droomjob” in de fabriek of ergens anders!”
Hoe vinden wij dan werk als er geen werk is dicht bij ons thuis?
Ik heb gemerkt dat er in de Maatschappij bodemloze gaten zijn. Hoe vul je eigenlijk een bodemloos gat? Je blijft er maar inkiepen, maar het loopt niet vol, het blijft hol.
Ik heb op het internet de homepage van De Lijn duizendmaal de routeplanner gebruikt om ergens met de bus te kunnen geraken. Is het voor het werk, of is het voor een bezoekje aan de dokter, familie of boodschappen… het blijft een probleem als je als autoloze landelijk woont.
Waarom gaan dan die mensen dan niet in het centrum wonen waar betere bus/trein verbindingen zijn vraagt u zich dan af. Waar ik mij het meest op concentreer is mobiliteit, maar armoede trekt ook aan de andere touwtjes, en 1 touwtje is huisvesting.
De huishuur van meeste huizen/appartementen die in het centrum of dicht bij het centrum liggen zijn immens hoog voor de arm(m)moedige, vanaf ongeveer 600 euro en nog meer. Als je meer landelijk gaat wonen liggen de huurprijzen meestal lager, vanaf 400 euro ongeveer.
Leefloon/uitkering van het gezinshoofd, met of zonder kinderen, ligt tussen 900 à 1000 euro…. In het centrum wonen is enorm duur dan voor de arm(moedige) als er geen water, verwarming en elektriciteit is inbegrepen in de huurprijs. En zo komen we dan aan ons mobiliteitsprobleem!
Niet overal zijn er Belbussen beschikbaar… en kunnen we weer van voor af aan uren aan een stuk discuteren over mobiliteit. We geraken niet uitgepraat! Meer belbushaltes voor landelijke dorpjes en stadjes a.u.b! Voor jong en oud is dit een probleem! Voor de oudjes is het te ver voor naar een normale Lijnbushalte te gaan, voor de anderen is het probleem dat er soms om de paar uur een bus komt om naar het werk te gaan!
Armoede trekt ook aan het touwtje gezondheid, hoelang heb ik het uitgesteld om mij volledig te laten onderzoeken? Tot dat ik het echt niet meer kon uithouden, heb ik maar de ambulance gebeld in 2OO9. Ik liep al jaren rond met galstenen en ik heb mijn galblaas met zijn onwelkome inhoud operatief laten verwijderen, ziekenhuiskosten lopen hoog op en dat is dan ook weer het probleem. Mijn ziekenhuisrekening is nog niet helemaal afbetaald.
En ik heb last van spreidvoet, en ik stel alsmaar een afspraak uit met de voetenspecialist. Hoewel ik weet dat ik orthopedische schoenen nodig heb om uit te kunnen gaan werken( ik kan namelijk niet lang op mijn benen staan, na een uur branden mijn voetzolen) kan ik mij die schoenen en die specialist niet veroorloven. Zo zijn er nog meer mensen met die gezondheidsproblemen, wat dan ook problemen geeft voor uit werken te kunnen gaan.
Zij heeft onderweg naar het werk een ongeluk gehad met de fiets. Zij is aangereden geweest met een auto. De chauffeur was in fout, maar de ongelukkige heeft twee knieschijven losstaan. Zij heeft schrik om haar werk te verliezen als zij zich invalide laat verklaren, schrik om geen brood op de plank meer kunnen te brengen voor haar dochter, het huurhuis te verliezen, kortom haar heel leven. Zij weet dat zij kan kiezen, 4 jaar revalideren na een zware operatie, of doorwerken totdat ze levenslang in de rolstoel beland. De schrik om haar werk te verliezen en zo onderdak voor haar familie te verliezen ligt hoger dan de angst om levenslang in de rolstoel te belanden. Waar gaat de wereld toch naar toe? Zij wilt anoniem blijven, en ik respecteer dat… en zoiets kan ik niet uit een duim zuigen hoor! Dit is echt een waar gebeurd verhaal.
Aan dit rapport komt denk ik ook geen einde, waar ik ook kom, wat ik ook zelf meemaak als langdurige laaggeschoolde werkloze zonder rijbewijs, hoor ik de problemen aan van wildvreemden die ik durf aan te spreken, of familieleden.
Over arbeid gesproken, ik heb weer een paar hersenspinsels gekregen door met mensen te praten op de bus, aan de bushaltes.
De meeste mensen kennen de namen van de bushaltes niet. In de tram en de metro word er op een schermpje vermeld welke tram of metro halte wij naderen. Zou dat ook niet kunnen voor de Lijnbussen? Ik vraag wel eens af en toe aan de chauffeur te stoppen aan een bepaalde halte waar ik voor de eerste maal ga komen, stel voor dat er nog tien andere passagiers dit vragen voor andere haltes? Kan de buschauffeur dit wel allemaal onthouden?
Of een bus steward(ess) die de te naderen bushalte afroept aan de micro, zodat we niet verkeerd uitstappen en kilometers moeten terugwandelen of weer een ticketje terug moeten betalen, is dat geen goed idee?
De bus steward(ess) helpt ook de oudjes van en op de bus en helpt de oudjes met het insteken van de buskaartjes, of helpt de rolstoelgebruikers of moeders met kinderwagens op de bus. Ook moeten er ook meer bussen zijn met rolstoeltoegankelijkheid zonder vooraf te moeten reserveren.
Bussteward(ess) dat is ook zekers een gat in de markt. Een nieuw beroep en zo kunnen er meer werklozen aan de slag.
Een mooie droom die misschien geen werkelijkheid word? Dit is werkelijk een jarenplan denk ik… maar dit bodemloze gat moet eens een bodem krijgen vind ik. Zo kan de maatschappij de rest er in kiepen en dicht maken.
Ben ik gek? Misschien… van altijd in cirkeltjes te moeten lopen en niet vooruit te komen.
