Voor en achterlopen
Dat hij achterloopt op bepaalde gebieden dat weet ik, zo krijgt hij extra ondersteuning in zijn spraak-taalontwikkeling zodat hij beter gaat praten. Maar de jufvrouw kwam enige tijd geleden aan met de opmerking dat hij nog geen goede pen greep heeft. Toen reageerde ik best fel op haar omdat naar mijn inziens het hebben van een goede pen greep niet het belangrijkste is in de ontwikkeling. Nadat ik het even bij mezelf heb laten rusten, leefde het weer op na het lezen van een artikel in de Elsevier. Daar stond een artikel in over de ontwikkeling van een kind, en dat scholen te veel vragen aan het kind. In het onderzoek was gekeken naar kinderen die altijd veel voorliepen in de klas en alles wisten en naar kinderen die volgens scholen achterliepen. De uitslag van het onderzoek leidde dat de kinderen die achterliepen alles hadden in gehaald en zelfstandige jongvolwassenen zijn. De kinderen die altijd voorliepen hadden juist op latere leeftijd een achterstand omdat ze niet geprikkeld waren om zelf te leren,om zelf beslissingen te nemen en alles op een presenteerblaadje voor hun lag. Dat brengt mij weer terug naar het voorbeeld wat ik hierboven gegeven heb, en zet mij aan het denken. Want wie bepaald waar de ontwikkeling van een kind ligt? En wie bepaald wanneer een kind achterloopt? En loopt het dan wel achter of is het iets wat de maatschappij ons op legt? Of wat de maatschappij wil. Dit zijn allemaal vragen die na aanleiding van de geschetste situatie en het artikel bij mij naar boven zijn komen drijven. Het is een vraag die mij al heel lang bij is gebleven en waardoor ik bij mezelf meer op onderzoek ben gegaan.
Verklaring van de definitie
Om voor mezelf een goed antwoord op mijn vragen te geven ben ik eerst gaan kijken naar de hoofdvraag. Dan kom ik tot de conclusie dat ik eigenlijk niet goed weet wat ontwikkeling nou is. Ik ben daarnaar opzoek gegaan, ook al weet ik door mijn studie veel van ontwikkelingspsychologie naar de diepere achtergrond van de algemene betekenis heb ik nog nooit gekeken. Als antwoord op de hamvraag kan ik zeggen dat het mij tot breder inzicht heeft gegeven wat het nu is. Ik vond als eerste de volgende betekenis van de definitie ontwikkeling:
De ontwikkelingspsychologie heeft de ontwikkeling van menselijke gedrag als studieobject.
Het is de wetenschap die zich bezighoudt met de veranderingen die een persoon doorheen de loop der jaren meemaakt,
op vlak van waarnemen, bewegen, denken, praten, moraal, emoties, seksualiteit,
ONTWIKKELING IS VOORUITGANG
ONTWIKKELING IS VERANDERING
ONTWIKKELING IS EEN PROCES
Na dit te hebben gelezen kwam ik tot de conclusie dat ontwikkeling eigenlijk
het proces is wat een mens zelf doormaakt om volwassen te worden. De dingen die mij het meeste bij zijn gebleven zijn eigenlijk de woorden vooruitgang,verandering en proces. Dit zijn dingen die mij duidelijk aanduiden wat de definitie ontwikkeling inhoud. Allereerst vind ik dat de ontwikkeling gewoon de definitie van het proces is dat mensen volgen om zichzelf, en volwassen te zijn. Ieder volgt zijn eigen tempo en ontwikkeld zichzelf als volwassenen. Ik kom op de kernwoorden later terug. Voor mij is ontwikkeling dus niet anders dat een mens leert, dat een mens zichzelf vind, dat een mens zijn eigen pad volgt.
Verandering
Ontwikkelen is het veranderen van een aanwezige structuur, s.i. een persoon in zijn geheel: lichaam en geest. De aanwezige structuur not-wikkelt, not-vouwt, not-plooit zich gedurende de hele levenscyclus; dus vanaf de conceptie tot aan de dood. Er treden gedragsveranderingen op van het begin tot het einde van het leven. Hierbij kan zowel sprake zijn van het verwerven van nieuwe mogelijkheden als het verliezen van een bepaalde functie of vaardigheid. Winst en verlies gaan dan ook hand in hand in de ontwikkeling. (Struiven, 2009)
Een mens veranderd continu. Kijk naar mijn zoontje die is nu vier maar kon toen hij babywas zijn benen zo in zijn nek leggen. Nu kan hij dat minder omdat hij minder lenig is, minder flexibel. Door de jaren heen is er dus verandering in zijn ontwikkeling opgetreden doordat hij ouder is geworden, en het mee evalueert.
Vooruitgang
Rond de leeftijd van 1 jaar leert een kind zelfstandig lopen. ‘Lopen’ is vooruitgang: er komt een nieuwe vaardigheid bij.
Dit is iets waar ik me goed in kan vinden, het is vooruitgang als iemand meer leert, als iemand meer kan. Je krijgt weer een vlak waarbij je zelf meer hebt geleerd en verder bent, waardoor je meer kan. Het brengt je verder op het pad dat je volgt. Het is natuurlijk ook een vooruitgang als je ineens kan lezen,rekenen en schrijven. Het brengt je dus alleen maar goeds. Zonder zou je dus wel stil staan. Maar wie bepaald wat vooruitgang is? Wie bepaald dat het slecht is? Dat zijn punten waar ik een bepaalde kijk op heb. Als je het belemmerd dan zul je wellicht onderzoeken waardoor zoiets is en wat je er aan kan doen. Een ouder probeert dat juist weer bij een kind.
Proces
Je wilt nadat je hebt leren lopen als kind ook leren klimmen, en leren rennen.Je gaat eerst kijken naar waar je al staat en wat je al kan. Dan ga je kijken hoe je het kan leren, en wat je er voor nodig hebt. Even later kan je inderdaad rennen of klimmen. Maar het is de manier waarop je het hebt geleerd.
Spelen
Kinderen leren door te spelen. Dat is altijd iets wat ik geleerd heb. Kinderen die ontdekken,voelen,horen, ruiken. Ze leren zelf door bezig te zijn in hun spel en daar ontwikkeling ze zichzelf ook weer mee. Zo gaat een kind ineens vader en moedertje spelen, of doktertje. Ze ontdekken de wereld hiermee. Kinderen die te veel gedrild worden en niet veel spelen leren niet op de natuurlijke manier.
Maar wat is het nu?
Ontwikkeling is niks anders als de manier waarop de mensen dingen beleven en leren. Dat is mijn visie erop. En is het slecht dat mensen zich niet ontwikkelen? Of is het slecht dat mensen drammen. Ik heb hier een dubbele mening over. Allereerst het is natuurlijk voor jezelf en je toekomst belangrijk dat je jezelf vind en weet wat je kan. En zoals ontwikkeling als zegt is het niks anders dan gewoon de manier waarop een mens zijn/haar pad volgt. Het is niet slecht als een kind wat acherloopt. Je beleeft je dingen op je eigen manier en creert zelf je dingen. Het is dus niet iets wat meteen is afgelopen of een rampt is. Je bent toch en blijft een mens . Als een mens zich niet ontwikkeld had zatern we nu hier op dit niveau dat we al veel kunnen en weten. Dus het is niet iets slecht. Maar alles op een hoop gooien dat doet de definitie te niet. Want het geeft namelijk aan dat we er lak aan hebben en iedereen over een kamp scheren. Dan blijft er dus over dat ze de definitie niet snappen. Dat we kijken in zijn algemeenheid en is iedereen gelijk. Maar de mens is uniek en de mens is prachtig. Maar wel is het van belang voor de economie dat er meer naar kennis van de persoon zelf is. Wat is het dat mij mens maakt?
Het is dus een heel breed onderwerp waar ik nog wel uren over door wil lezen en het mee kaakt. De mens groeit al doende en ik heb ook gewoon mijn diploma’s, dat terwijl ze altijd riepen dat ik niks kon. Nu ben ik op een punt na heel veel ellende dat ontwiikeling iets is dat je dichtbij moet houden. Wsnneer vind jij dat je achterloopt
