Er is een grote verandering gaande in krantenland. Wij, journalisten in spe, zouden ons moeten hoeden voor de ondergang van het huidige dagblad en optreden als vernieuwende, multimediale redders van dit nieuwsmedium.
Volgens Gijs Schreuders is de toekomst van het dagblad twijfelachtig omdat het een flinke concurrentie heeft aan internet, dat snel is en multimediaal. Maar ook is er sprake van een zogenaamde cultuuromslag. Er lijkt een soort van vervlakking plaats te vinden.
Schreuders legt hier de schuld ook deels bij de journalistiek. Journalisten zouden te gevoelig zijn voor hypes en vervallen te vaak in slordigheid en oppervlakkigheid. Hierdoor krijgen burgers steeds minder eerbied voor de journalistiek.
Journalisten zouden veel accurater en trefzekerder moeten zijn en ook begrijpelijker. ‘De kern van journalistiek, is de wereld naar de lezer brengen’, aldus Schreuders.
Dat de mens zijn interesse in de maatschappij is kwijtgeraakt gelooft Schreuders echter niet. De journalist moet dus zorgen dat de mens zich weer in belangrijke zaken gaat interesseren en dus niet zorgen dat het publiek op zijn wenken bediend wordt door te geven wat het perse wil.
‘De lezer is niet alleen maar consument, maar ook staatsburger’, zegt Schreuders hierover. Mensen moeten dus geprikkeld worden.
Ondanks de negatieve berichten over het medium dagblad zegt Schreuders dat het dagblad veel positieve dingen biedt; Het is veelzijdig, betrouwbaar, geloofwaardig, onafhankelijk, relevant en begrijpelijk. Het is al gebleken dat de concurrent internet in deze voorwaarden voor goed nieuws, niet altijd uitblinkt. Als voorbeeld gaf Schreuders het overlijdensbericht van Felix Meurders op de internetsite Geen Stijl, die niet bleek te kloppen.
Mijn indruk van de lezing van Gijs Schreuders is dat wij als aankomende journalisten een behoorlijke verantwoordelijkheid in onze handen geduwd krijgen en dat is dat wij er voor moeten zorgen dat het medium dagblad voort blijft leven onder druk van de modernisering. Wij moeten dit bereiken door ervoor te zorgen dat het medium dagblad mee gaat met zijn tijd. En dat er in zekere zin geanticipeerd moet worden op de manier waarop de ‘moderne mens’ het nieuws beleeft (en wil beleven). Er moeten dus dingen veranderen.
