Terwijl de wereld machteloos toekijkt, triomfeert Poetin met zijn strategie van agressie. Toch zal hij Oost-Oekraïne niet aanvallen. Het is zijn wisselgeld om de Krim definitief in te lijven.
Er komen meer en meer zorgen over een mogelijke Russische interventie in Oost-Oekraïne. Terecht. De troepenopbouw aan de grens is enorm en de ervaring op de Krim laten zien dat Poetin tot alles in staat is. Er is echter een belangrijk verschil met de situatie op de Krim: er is voor Rusland niet zoveel te winnen in Oost-Oekraïne. De Krim kan beschouwd worden als strategisch belangrijk voor Rusland. Het is de enige goed bereikbare haven die de Russen tot hun beschikking hebben. Daarnaast is de Russische populatie erg groot en heeft het tot niet zo heel lang geleden nog bij Rusland gehoord. Oost-Oekraïne kent geen grote strategische waarde. Ook is de Russische bevolking minder vertegenwoordigd. Dit betekent, dat een inlijving door Rusland tot veel meer lokaal verzet zal leiden dan op de Krim. Dit verzet zal een prijs vragen van Rusland, zonder dat het voor deze prijs een strategische positie terug krijgt.
Maar vanuit welk perspectief moeten we dan het Russische machtsvertoon aan de grens interpreteren? Dit machtsvertoon kan geen andere doel hebben dan de regering in Kiev onder druk te zetten en tegelijk de wereld te tonen dat als Poetin wil hij vandaag Oekraïne kan binnenvallen. Indien de zaak verder escaleert in Oekraïne dan zal Rusland naar het Westen wijzen en een oplossing afdwingen. Poetin heeft daarbij sterkere kaarten in de hand dan het Westen. Hij kan op elk moment immers Oekraïne omver lopen. Het Westen zal moeten reageren en in gesprek gaan met de leiders in Kiev om tot een oplossing te komen. Dit zal een compromis worden met meer autonomie voor het oosten en een definitieve oplossing voor de Krim, waarbij de laatste definitief en nu met toestemming van Oekraïne en het Westen wordt ingelijfd bij Rusland.
Poetin zet hoog in. Obama, Merkel en de andere sterren in dit spel zullen met een compromis moeten komen: een compromis waarin de Krim wordt opgegeven en de autonomie van het oosten wordt versterkt.
