Al eeuwenlang stelt het zogenaamde intelligente deel van het aardse dierenrijk zich de vraag, “is er een hiernamaals of is de dood het einde?”. Vandaag lees je eindelijk het antwoord. Het zou mooi zijn als de vraag “is er een hiernamaals of is de dood het einde?” met een volmondig ja of nee beantwoord kon worden maar dat is niet zo.
Wat als er wel een hiernamaals is:
Stel je voor dat er wel een hiernamaals is. Hoe zou je je daar dan voelen? Voel je je hetzelfde als in de laatste momenten van bewustzijn vlak voor je overlijden of laat je je aardse gevoelens achter en begin je, net als bij je geboorte met een schone lei.
Wat als er geen hiernamaals is:
Stel je voor dat er geen hiernamaals is. Je zou dan eindelijk klaar zijn na je overlijden. Je hoeft dan eindelijk niet meer op te staan en uit je bed te komen om weer een dag te vullen met aardse bezigheden op weg naar je dood waar je van hoopt dat het je eindelijk naar een zinvol bestaan zal brengen.
Is er een hiernamaals of is de dood het einde?
Helaas is er nog nooit een wetenschappelijk bewijs gevonden voor het bestaan van een hiernamaals. Maar stel dat het hiernamaals bestaat, gaan wij daar dan ook naar toe? Om daar naar toe te kunnen zouden we een bewustzijn moeten hebben dat buiten ons lichaam voort kan bestaan. Helaas hebben wij dat niet. Ik heb hier lang aan getwijfeld maar ik ben hier van overtuigd geraakt door het volgende. Mijn vader belandde op zijn 68ste in het ziekenhuis omdat zijn hersenen niet goed meer functioneerden. Hij leefde wel maar was als een plant, hij ervoer tijdens onze bezoeken geen enkele prikkel van buitenaf en zat in zijn stoel met lege ogen voor zich uit te staren. Na een half jaar plaatsten de artsen een drain van zijn hersens naar zijn maag zodat de overdruk die veroorzaakt werd door te veel hersenvocht verholpen werd. De dag na deze ingreep ging ik bij hem op bezoek en begroette hij mij en zei: “Hoi Dik”. Ik was heel verbaast en hij praatte verder. Hij vroeg hoe duur de tulpenbloemen waren die mijn broers gister hadden geoogst. Ik zei hem dat ze de laatste tulpen van dat seizoen al 5 maanden geleden geveild hadden. Hij wilde dat eerst niet geloven. Toen keek hij naar zijn horloge en zei, hé, ik heb een nieuw horloge. Ik vertelde hem dat hij dat horloge 4 maanden geleden voor zijn verjaardag had gekregen. Langzaam maar zeker drong het tot hem door dat hij niet één nacht had geslapen maar dat er een half jaar was verstreken waar hij zich absoluut helemaal niets meer van herinnerde. Dit heeft mij er van overtuigd dat zodra je hersens stoppen met functioneren je zogenaamde “geest” geen enkele waarneming meer doet. Er is dan dus ook geen enkele vorm van bewustzijn meer die een eventueel hiernamaals kan waarnemen. Dus mocht er al een hiernamaals bestaan dan zullen we hier nooit enige erg in hebben.
