Veel mensen hebben een oordeel als je het over een tienermoeder hebt, maar is dit wel terrecht ? Klopt dit wel ? Tienermoeders zijn er heel veel. Overal heb je ze, jonge moeders onder de 20 met 1 of meerdere kinderen. Moeten we er nou respect voor hebben of juist niet ? En betekend het echt dat je leven voorbij is als je jong moeder word of verrijkt het je leven juist? Ik ben zelf een tiener moeder en ik ga het een en ander uitleggen over mijn leven en hoe ik denk over een tienermoeder. Hoe ik er voordat ik moeder werd erover dacht en hoe ik er nu over denk.
Hallo, ik ben lisa en ik ben 19 jaartjes jong. En ja ik ben een tienermoeder. Ik heb een zoontje van bijna 2 en ik heb 2 weken geleden nog een dochter gekregen. Laat ik bij het begin beginnen. In 2014 werd ik voor het eerst moeder. Toen ik zwanger werd schrok ik maar ik was ook heel blij. Een kindje .. dat is toch het mooistecht cadeau wat er bestaat ?!
Voordat ik zwanger was keek ik altijd al naar programma’s over jonge moeders. Die programma’s hebben mij vaak heel bang gemaakt door hoe ‘zwaar’ het altijd leek. Ik wou zelf altijd wel jong moeder worden maar door die programma’s wou ik eerst mijn studie enzo afmaken. Tot dat ik zelf zwanger werd. Ik zat inet mijn examen jaar van het vmbo en zou daarna veder gaan met een studie toen ik erachter kwam dat ik zwanger was. Mijn vriend en ik waren op dit moment iets langer als 2 jaar samen. We schrokken allebei maar we wouden hem of haar ook niet laten weghalen omdat het wel om een leven gaat. We besloten om er voor te gaan, samen staan we sterk. Ik deed goed mijn best op school en ging positief mijn examens in. Het ging allemaal goed en ik slaagde met super goede cijfers.. mijn laagste cijfer was een 6,5 en mijn hoogste een 9 ! Ik was super blij en trots dat het gelukt was. En toen had ik vakantie. Normaal start je in september met een nieuwe studie maar omdat ik in september was uitgerekend kon dat natuurlijk niet. Na goed overleg met de school hadden we afgesproken dat ik in februari mocht beginnen. Heb een hele fijne zwangerschap gehad. Nergens last van en kon niet wachten om ons zoontje te ontmoeten. En toen was het zo ver. Mijn weeën begonnen en mijn zenuwen werden erger en erger. Ik ging mij afvragen of ik het wel aan kon en of ik zo’n typische tienermoeder zou worden. Na een hele lange en zware bevalling was hij er dan eindelijk. Ik was zo ontzettend trots en niks kon mij meer klein krijgen. Mijn vriend en ik waren dolgelukkig met onze kleine spruit. De eerste nachten werd hij een paar keer wakker maar ik vond het totaal niet zwaar. Ik gaf borstvoeding en liet mijn vriend dus lekker slapen snachts want die kon toch niks doen. Ik vond het heerlijk het moeder zijn. De eerste paar weken gingen eigenlijk heel makkelijk. Totdat ik weer na school ging. Het was heel zwaar en kon me niet goed concentreren. Het vroege opstaan en dan jezelf klaar maken en je kindje en dan je kindje wegbrengen naar de opvang en naar school was me wel veel. Ik maakte lange dagen. Ging om kwart over 7 van huis en was er rond 6 uur weer. Op een gegeven moment ging ik dagen niet heen en was het beter om te stoppen. Hierdoor weet ik wel dat tienermoeder zijn en studeren heel lastig is. Op een gegeven moment ben ik aan het werk gegaan. Dit vond ik heerlijk en ging ook heel goed. Tot dat ik zwanger raakte van de 2e. Ik bleef werken tot 37 weken, toen werd het echt te zwaar. Nu is het 2 weken geleden dat ze geboren is en ik begin woensdag weer met werken. Heb er veel zin in maar wil uiteindelijk wel weer gaan studeren als de kinderen ouder zijn. Tienermoeder zijn en studeren zit er voor mij niet in maar er zijn genoeg tienermoeder’s bij wie dit wel lukt. Ik vind dat niet alle tienermoeders bevooroordeeld mogen worden want er zijn genoeg die het super doen. En tja en zijn er een paar die alles door hun eigen moeder laten doen maar er zijn er ook genoeg die echt goed zijn voor hun kinderen. Ik ben zelf trots dat ik 2 gezonde kindjes op de wereld heb gezet en dat ik ze goed opvoed, samen met mijn vriend.
