blog placeholder

Dit is het eerste artikel van een reeks artikelen die ik de komende tijd ga schrijven over de voorbereidingen van onze dag. Op het nieuws hoor je zo veel over het homohuwelijk. In Nederland mogen ze allang trouwen in New York pas sinds 2011. Is de voorbereiding van een homohuwelijk nu zoveel anders dan van een gewoon huwelijk? Daar gaan we achter komen…we beginnen met de verloving.

De vraag…

“Er werd wat over koetjes en kalfjes gesproken, maar ik was natuurlijk niet gek, het was wachten tot er iets zou gaan gebeuren. Er hing overduidelijk een spanning in de lucht. En het gebeurde bij het toetje….ze pakte het toetje en kwam naar me toe. Vanachter haar rug haalde ze een schoteltje te voorschijn met daarop een aardbei die gedompeld was geweest in chocolade. Uit deze aardbei stak een ring…..een verlovingsring. Compleet overvallen kon ik alleen nog maar vragen wat dat nu was. Rare vraag, want het was vrij duidelijk! De droge reactie die ik kreeg was: ‘ Hoe ziet het eruit dan?!’ Ze knielde neer en vertelde me hoeveel ze van me hield en of ik met haar wilde trouwen.
Daar hoefde ik niet lang over na te denken en ik antwoorde volmondig ja! Een saai maar gemeend antwoord.”

Het vervolg…

En daar begint het dan mee. Met deze vraag en dit antwoord stap je samen in een nieuw avontuur. Het avontuur van het homohuwelijk. Natuurlijk heb je daarna een hele leuke avond, maar al snel krijg je de behoefte om het iedereen te vertellen. Dit is immers één van de grootste stappen in je relatie die je samen kan maken! Dus dezelfde avond nog een fofo van de verlovingsring maken en naar wat familie en goede vrienden doorsturen. De enthousiaste reactie’s stromen binnen. Iedereen is blij voor ons! Totdat ik de volgende dag mijn ouders bel. Mijn ouders reageren gematigd. De eerste vraag die ik krijg is of het misschien niet erg snel is. Ik hoor de teleurstelling in hun stem. Daardoor is het enthousiasme bij mij ook al weer wat minder.

De familie.

Op momenten als dit kom je erachter of iedereen in je familie achter je staat of dat ze misschien al langer hun twijfels hadden. Ze zullen geschokt en teleurgesteld kunnen reageren. Zo ging het bij mij. Helaas is het zo dat dit niet eens de ergste reactie is die je kan krijgen. Er zijn genoeg voorbeelden waarbij mensen uit de familie werden gezet omdat de familie zich schaamde. Hoe moeilijk zal dat zijn. Heb je dit blijde nieuws en dan is het gevolg daarvan dat je je eigen vlees en bloed kwijt zal raken. Een keuze voor het leven….
Gelukkig is bij mijn ouders de reactie niet boos, maar hebben ze wel wat tijd nodig dit te verwerken. Jammer he wanneer je ouders niet oprecht blij voor je kunnen zijn! Hoe zou jij dat vinden wanneer jouw ouders zo zouden reageren wanneer jij helemaal enthousiast komt vertellen dat je gaat trouwen?

Ik kon het niet begrijpen, dus ik werd boos. Ik was immers ook gekwetst. Maar achteraf was dit niet handig. Ouders zijn ook mensen, dus hebben ook wel eens tijd nodig om te bedenken wat ze er eigenlijk van vinden. Die tijd moet ik ze geven. Gelukkig heb ik een hele wijze partner die me dat dan rustig uitlegt. En na enige tijd kon mijn vader ook oprecht blij voor ons zijn. Mijn moeder blijft koppig, dus dit zal nog wel een vervolg krijgen. Wanneer komen we vanzelf achter…

De vrienden. 

Wat heerlijk is het dan om zoveel enthousiaste reacties te krijgen van de rest van de familie en vrienden. Dan weet je waarom het zo belangrijk is om tijd en energie in je vrienden te steken. Die gunnen het je om gelukkig te zijn. Natuurlijk kunnen ze ook wel even verrast zijn, maar niet lang daarna krijg je al de eerste grapjes over het vrijgezellenfeest en welke kleding we aan zouden moeten doen op de bruiloft. De rottige sfeer die er nog hing na het contact met de ouders is weer helemaal weg. Dat zijn echte vrienden en daar moet je dus zuinig op zijn!

En toen….

En dan ben je verloofd en ga je je huwelijk voorbereiden. Je eigen homohuwelijk. Bij de ouders was er wat onbegrip, maar met een heterohuwelijk zijn de ouders ook niet altijd enthousiast over de partnerkeuze. Tot zover is er dus weinig verschil in vergelijking met een heterohuwelijk. 
Nu komt de volgende stap: het uitkiezen van een trouwlocatie en zorgen dat ze bij de gemeente weten dat je voornemens bent te gaan trouwen. In het tweede artikel van deze serie vertel ik wat voor een zoekwerk dat is en over de twijfels die je kan hebben bij het uitkiezen van de getuigen en degene die je gaat trouwen. Lees dit artikel door hierte klikken!