De Stegosaurus, Triceratops, Tyrannosaurus(!), Allosaurus, Brachiosaurus, noem maar op… Er zijn zoveel soorten sauriërs.
De evolutietheorie beweert dat alle dino’s aan het einde van het krijttijdperk (65 miljoen jaar geleden).verdwenen van de aardbodem door hoogstwaarschijnlijk een meteorietinslag. Creationisten denken hier vaak anders over. Velen van hen beschouwen dinosauriërs nog niet als ‘uitgestorven’. In ieder geval niet dat deze creaturen zó lang geleden zijn uitgestorven. In dit artikel probeer ik objectief te kijken naar sporen van ‘levende dino’s’.
Zijn er referenties in een godsdienstig boek naar dinosauriërs?
Ja, die zijn er, in de bijbel, alhoewel ze vrij onduidelijk zijn. In de bijbel wordt bijvoorbeeld nooit het woord dinosaurus letterlijk genoemd. Wel wordt er van een wezen gesproken die men als dinosaurus kan beschouwen. In het bijbelboek Job wordt namelijk gesproken over een gigantisch dier met de naam Behemoth wat vertaald is naar nijlpaard. Maar lees de volgende verzen eens. Zijn dat nou echt de eigenschappen van een nijlpaard?
Job 40:12
Hij spant zijn staart als een ceder,
zijn spieren zijner dijen zijn samengestrengeld
Een ceder is een gigantische boom, tot wel 30 meter hoog met een diameter van zo’n 3 meter. Zo’n boom valt echt niet te vergeleken met de miezerige staart van het nijlpaard. Deze is eerder vergelijkbaar met een rietstengel. Als we een aantal dinosauriërs onder de loep nemen kunnen de eigenschappen tot de volgende bekende soorten worden toegerekend:
-Apatosaurus (gewicht van zo’n 30 ton)
-Brachiosaurus (gewicht van zo’n 70 ton en een lengte van wel 25 meter)
-Argentinosaurus (lengte tot wel 40 meter)
-Diplodocus (lengte van +/- 27 meter)
Dit alle zijn sauropoden. Gewichtige dieren met een kenmerkende lange nek en staart. De staart diende meestal om het lichaam in balans te houden en was waarschijnlijk bij de vierde soort (Diplodocus) gespannen (als een ceder).
Leviathan
Deze naam wordt tot 4 x in de bijbel genoemd en wordt vertaald als een krokodilachtig of slangachtig wezen. Leviathan zou de koning der vissen zijn. Dit dier wordt als volgt in het bijbelboek Job omschreven:
-Een waterdier zonder vrees
-Ruwe huid met een soort pantser
-Vuurspuwend
De krokodil kan aan enkele van deze beschrijvingen voldoen. De zeekrokodil is, zoals de naam al zegt, een in zee levend reptiel met een ruwe huid en een behoorlijke spiermassa. Maar krokodillen spuwen geen vuur. Dinosauriërs ook niet, wordt aangenomen. Leviathan zou anders vergelijkbaar zijn met een Elasmosaurus, Pliosaurus of Plesiosaurus.
Maar draken uit mythologische verhalen hadden meestal wel het vermogen om vuur te spuwen. Het blijkt dat het bestaan van draken bij vele culturen herkenbaar was in hun geschiedverhalen: Vooral bij de Chinezen en Vikingen. Er zijn ook vele verhalen van dappere ridders die het opnemen tegen een draak. Deze folklores zijn voornamelijk afkomstig uit Europa.
Wat hier waar van is, is natuurlijk de vraag. Het is wel een feit dat er verscheidene rotsschilderingen of -tekeningen gevonden zijn waarop sporen van dino’s zijn te vinden met daarnaast ook mensen. Neem bijvoorbeeld een begraafsteen van de Inca’s. Hierop is duidelijk een Triceratops te zien (een plantenetende dinosaurus met 3 hoorns en een kraagschild).
Hebben draken echt bestaan?
Draken die net zo bekend zijn als de dino’s spelen een rol in vele mythologische verhalen. Meestal worden draken afgebeeld met een reptielachtig lichaam. Er zijn ontzettend veel soorten. Zo heb je draken met meerdere koppen, draken met de klauwen van een arend of de vleugels van een vleermuis. In China werden draken vaak gezien als beschermer, oude en wijze wezens, terwijl ze in Europa vaak als slecht en dreigend werden vermeldt. Zou de draak zomaar een fantasie zijn geweest? Of hebben er wel degelijk draakachtige wezens bestaan?
Vele verhalen vermelden dat draken uit eieren kwamen, een geschubde huid hadden en van die leerachtige vleugels waarmee ze door het luchtruim vlogen. Draken hadden enorme afmetingen net als de meeste dino’s.
Als we kijken naar de oorsprong van de drakenverhalen, zijn dinosaurussen heel logische kandidaten. Botten van dino’s zijn op elk continent gevonden. Drakenverhalen zijn ook aanwezig op de meeste continenten maar niet zo sterk in Noord-Amerika waar de indianen leefden. De volgende overeenkomsten zijn er tussen dinosauriërs en draken:
-Beide hebben ze schubben, een reptielachtige huid
-Draken konden soms vliegen net als de pterosauriërs
-Draken hadden ook vaak stekels. De bekende dinosauriërs Triceratops, Stegosaurus en Kentrosaurus hadden ook stekels, die ze ter verdediging gebruikten
-Vele draken hadden het vermogen vuur of gif te spuwen. Enkele dinosauriërs hadden ook het vermogen om gif te spuwen net als gifslangen tegenwoordig
-Poten van dino’s bevonden zich altijd aan de onderkant van het lichaam, niet aan de zijkant zoals bij de krokodil of hagedissen. Als we kijken naar de afbeeldingen van draken zien we ook dat de poten zich vaak onder de romp bevonden
-Dino’s liepen op 2 of 4 poten, net als draken
-Draken konden ook groot of klein zijn net als dino’s
Uit dit rijtje kun je concluderen dat vele drakenverhalen overduidelijk geïnspireerd zijn door het bestaan van dinosauriërs. Misschien door de botten en fossielen die men vond, maar misschien ook wel doordat men ze in levende lijve had gezien.
