blog placeholder

In mijn eeuwigdurende zoektocht naar de ultieme schoonheid stuitte ik op het beeld van een betoverende schoonheid. Sec bezien is het gewoon opspringende vloeistof als gevolg van een in de vloeistof gevallen druppel. Maar mouillé bezien is het veel meer. Het plezier spat ervan af. De vloeiende vormen lijken op een vrolijk lachende vrouw die danst op het water. Ze draagt een strakke blauwe galajurk met daaroverheen een wijdse transparante hoepeljurk. Zij zwiert, haar van plezier schaterende kindje, met de beide beentjes omhoog in het rond.

Vergankelijke schoonheid

Vliegende schoonheid:
Gedreven door de natte schoonheid van het eerste beeld zocht ik verder en vond een druppel van onwaarschijnlijke schoonheid. Een opspringende engel ontstaan uit een vallende traan wanhopig rennend in de lucht op de loop voor haar zekere val. De vlucht van de engel is gedoemd te mislukken en met natte ogen kijken we elkaar smekend aan. Ik kan haar echter niet redden en huil dikke tranen waaruit nieuwe ontstaan.

Vergankelijke schoonheid

Haar natte trofee:
Een opspringende lady in een kobaltblauwe galajurk met haar handen omhoog. In haar handen showt ze trots haar natte trofee. Ik weet niet waar ze hem mee gewonnen heeft maar vier het met haar mee. Ik zie net haar opgetrokken rechter wenkbrauw, haar rechteroor en haar korte zwarte haar met een kuifje erin. Zo te zien zit zij met haar hoofd in de roze wolken met haar natte trofee.

Vergankelijke schoonheid

Nat licht:
Dit beeld is heel anders, het lijkt op een lamp. Een natte schemerlamp met een scheve lampenkap met franjers eraan.

Vergankelijke schoonheid

Melk, god voor elk:
Al jarenlang bestaat de slogan “melk is goed voor elk”. Bij het zien van deze opspringende druppel melk past echter meer de slogan “melk god voor elk”. Hij loopt steeds verder van ons weg op de Melkweg in zijn witte gewaad. Hij hoorde steeds meer mensen zeggen “ach, God, loop naar de maan”. Hij deed wat ze vroegen dus ging hij op weg. Op zijn rug torst hij een reusachtig pessarium, de ring van het kwaad. Dit was het begin van het hellende vlak. Vanaf toen bepaalde ze zelf wat er gebeurde met de kwak.

Vergankelijke schoonheid

Ovaal:
Daar floept hij tevoorschijn, een mannetje kaal. Hij houdt in zijn handen een doorzichtig ovaal. Hij heeft je begrepen, hij ontving het signaal.

Vergankelijke schoonheid

Bedankt:
Zij geniet van het juichen van het uitzinnige publiek. Haar optreden was fantastisch en zij buigt zich heel diep.  Haar jurk zwaait omhoog waardoor het orkest alles ziet. Zij geven een toegift maar alleen aan haar. Pas na 40 keer bukken is zij eindelijk klaar.

Vergankelijke schoonheid

Een deuk in een dopje:
Oh God, daar is er weer één. Die is hij vergeten en voor hij het weet, duwt hij met zijn dopje het bijna kapot. Het loopt net goed af gelukkig dit keer. Maar zonder eerst te kijken doet hij dit nooit meer.

Vergankelijke schoonheid

Hoepel op:
Een lange dunne dame in een jurk dun en lang. Een hoepel om haar schouder, die draagt ze al heel lang. Ze is op weg naar nergens en gaat al bijna terug. Dan zal ze eeuwig rusten met de hoepel op haar rug.

Vergankelijke schoonheid

Voor iedereen:
Dit is toch echt de laatste druppel maar zeker niet te veel. Ze heeft een hele voorraad en geeft iedereen zijn deel. We kunnen haar niet missen maar toch moet ze weer gaan. We danken haar uitbundig en wensen haar tot gauw. Misschien al morgenochtend als een mooie druppel dauw.

Vergankelijke schoonheid