De oorspronkelijke bewoners van Australië, worden aborigines genoemd (ab origines = van de oorsprong). Slechts een 100 000-tal overleefden de blanke invasie. Zij vormden een vredelievende samenleving, die erop rekende dat hun ‘droomwezens’ hun rechten zouden verdedigden.
In dit artikel gaan we dieper in op de kunst van dit boeiende volk.
De Aborigines kennen geen specifiek woord voor kunst. ‘Kunst om de kunst’ is hen dan ook onbekend, alles staat in functie van de economie, sociale omgangsvormen en rituelen. Hun technieken zijn belangrijk, maar de inhoud domineert.
Rotsgravures, tekeningen en schilderingen stellen mythologische wezens (de ‘droomwezens’) en dieren voor.
Sommige schildereingen, zoals de wondjina’s worden geacht sporen te zijn van wezens die vroeger de aarde bevolkten en in de rotsen verdwenen zijn. De wondjina’s worden regelmatig door de aborigines overschilders, opdat ze de mensen niet zouden verlaten.
De wereldslang of gemeenschappelijke voorouder en totem van alle aborigines, wordt nu eens vrij realistisch, dan weer door geometrische cirkels voorgesteld.
Bij dierenfiguren vinden we dikwijls het röntgenstralenmotief: de organen van de voorgestelde dieren zijn zichtbaar. Men veronderstelt dat dit van nut was voor de jagers.
Het puripuri – ritueel bestond erin dat iemand zich stiekem van de groep afzonderde en zijn verlangens in het geheim op een verborgen rotswand tekende, opdat ze zo in vervulling zouden gaan.
We vinden ook veel schilderingen op boomschors terug. Deze zijn hoofdzakelijk lineair. Als basiskleuren worden vooral groen – en bruintinten, en zwart en wit gebruikt. Veel schilderingen beelden ‘droomtijdverhalen’ en totems (= voorouderdieren) uit. Andere schilderingen stellen jachtscènes voor. Ook hier vinden we de röntgenstijl. Vlakken worden opgevuld met streepjes – en puntjesmotief.
Gelijkaardige schilderingen vinden we op sporadische driedimensionale beeldjes, die nog sterk de vorm van de boomtak verraden, en op de didjeridoo, een symbolisch blaasinstrument waarvan het geluid de stem van de wereldslang geacht wordt te zijn.
Ook kleine objecten en gebruiksvoorwerpen worden met lijntekeningen versierd. (bijvoorbeeld de boomerang, gevlochten manden, zelfs struisvogeleieren en noten). Soms ook zelfs de schedels van gestorven clanleden!
