Een psychotherapeut vertelt over zijn lange ervaring met eetproblemen. Geen klassieke vertelling over eten en niet eten maar wel over wat daarachter schuilgaat.
Spreken zonder eten
Spreken over een eetstoornis bij een psycholoog gaat over heel veel…behalve eten. Hieronder enkele van de vaak terugkerende onderwerpen tijdens een psychotherapie.
Sterven door een eetprobleem
Cruciaal onderwerp bij anorexia is sterven. Lichamelijk is het een strijd van leven of dood.Maar ook in het gezin en de ruimere familie dwaalt de dood rond onder de vorm van doodswensen, verzwegen zelfmoorden of ongewenste maar toch gekregen kinderen. Dit uitspreken is voor de patiënt vaak levensreddend.
Eetstoornis en schuldgevoel
Schuldgevoel is alomtegenwoordig. Voor het (niet) eten, voor wat men verkeerd deed, dacht of verkeerd fantaseerde. Voor het naakte feit dat men er is.
Eetproblemen houden klein
Door niet te eten blijft het lichaam klein, onvolwassen, aseksueel. Men geraakt niet van onder moeders rokken, met een eigen verlangen en een eigen lichaam, een eigen leven. Geen borsten, geen menstruatie, geen seksuele honger. Ze aanvaardt de dood van de kindertijd en dus het afscheid als kind van de moeder niet. Moeder blijft voeden. Alhoewel het hongeren een schreeuw om aandacht is, zorgt het ervoor dat men blijft ter plaatse trappelen.
Controle en eetstoornis
Niet of weinig eten draait rond controle. Men controleert tot in het extreme zijn omgeving, het eigen lichaam. Maar precies dit zorgt ervoor dat men uiteindelijk alle controle dient af te geven. De omgeving gaat over tot gewichtcontrole, caloriëencontrole, bewegingscontrole. Uiteindelijk verliest de anorexia door het eetprobleem zelfs de controle over het eigen leven…
Eetstoornissen en anderen
Eten en niet-eten doet sociale contacten verminderen. Schaamte, een niet aan te zien lichaam, sociale terugtrekking tot aan de ijskast. Beschaamde familie die ‘hun probleem’ verstoppen. Men verdraagt geen aanrakingen of nabijheid.
Psychotherapie en eetproblemen
Men zoekt een psychotherapeut op om te helpen controle krijgen over zijn eten en gewicht. Maar men krijgt iets totaal anders van de psychotherapeut: de totale vrijheid om te spreken. Psychotherapie verwaarloost het eten. De vrijheid tot spreken maakt een nieuwe weg vrij: de vrijheid tot eigen verlangens, tot leven.
