Steeds meer mensen krijgen zelf, of in hun directe omgeving , te maken met de ziekte van Crohn. Dit is een chronische ontsteking van de darm waarbij allerlei klachten en verwante aandoeningen komen kijken.
Tot nu toe heeft men nog steeds niets gevonden om de ziekte definitief te bestrijden maar er zijn wel middelen op de markt die de ziekte onder controle houden.
Verder in dit artikel bespreken we de vaakst voorkomende klachten en neveneffecten, de courante geneeswijzen en de gevolgen voor de persoon die lijdt aan de ziekte en zijn omgeving.
Wat is Crohn?
Bij een persoon die Crohn heeft treden er allerlei ontstekingen op in het maag- darmkanaal. Dit uit zich in een soort van “aften” in de dikke of dunne darm, maag en/ of mond. De meest voorkomende ontstekingshaarden zijn de dikke en de dunne darm. De ziekte verloopt in actieve en inactieve periodes.
In feite werkt bij een Crohnpatiënt zijn weerstand in het spijsverteringsstelsel te goed. Hij vecht als het ware tegen zijn eigen darmen waardoor deze gaan ontsteken.
Symptomen
Typische symptomen van de ziekte zijn de hevige buikkrampen en de diarree. Vaak ook heeft de patiënt geen eetlust. Hij is zeer lusteloos en moe. In de stoelgang kan bloed aanwezig zijn.
Heel vaak treden er na verloop van tijd ook fistels op. Dit zijn kleine gangetjes die ontstaan doordat de darm steeds op dezelfde plek ontsteekt. Telkens ontstaat hierop littekenweefsel dat de darmwand verzwakt. Er ontstaan “putjes” die dieper en dieper worden en tenslotte een smalle doorgang vormen naar de geslachtsdelen, de aars of naar inwendige organen.
Minder vaak voorkomende kwalen zijn de aften in de mond, ontstekingen van de huid, leverkwalen, oogontstekingen, polyartritis,…..
Hoe wordt Crohn vastgesteld?
Bij een patiënt met krampen en diarree gedurende een lange periode zal de arts steeds een bloedafname doen. Indien het gaat om de ziekte van Crohn, zijn de ontstekingsparameters in het bloed zeer hoog. Ook allerlei tekorten van mineralen en vitamines zijn een vaak voorkomend probleem.
Een tweede onderzoek is de coloscopie waarbij men ( meestal onder narcose) met een camera in de dikke darm gaat kijken. Men neemt dan ook biopsies ( staaltjes) van de ontstoken plaatsen.
Ook een röntgenfoto en echografie behoren tot de aanvullende onderzoeken.
Remedies
Deze ziekte is helaas niet te genezen. Wél vindt men steeds meer medicaties die de ziekte afremmen.
De courante middelen zijn Salosoperine en Pentasa. Bij patiënten die een lichte vorm van de ziekte hebben kan deze medicatie voldoende zijn. Ook cortisone wordt nog al eens gegeven.
Het meest afdoend zijn op dit ogenblik de zogenaamde weerstandsremmers. Hierbij krijgt de patiënt via een infuus en/of injecties een middel toegediend dat de weestand afbreekt. Het afweersysteem ziet dan de darm niet meer als vijand. Nadeel van deze vorm van medicatie is dat je ook een verminderde weerstand hebt tegen bacteries en virussen. De patiënt moet voor de infusen steeds naar het ziekenhuis op vaste tijdstippen (min. om de 8 weken)
In de alternatieve geneeskunde bestaan er ook mogelijkheden: osteopathie, macrobiotische voeding, paardenmelk, homeopathie….
Gevolgen
Bij ernstige vormen van de ziekte kan de darm zo hevig aangetast zijn dat men moet overgaan tot chirurgische ingrepen. Indien men darm moet verwijderen en/ of de aars zo zwaar is aangetast door fistel, zal men bij de patiënt een stoma plaatsen.
De ziekte isoleert patiënten vaak omdat veel mensen, tijdens een opstoot van de ziekte, niet meer kunnen deelnemen aan gewone activiteiten. Een Crohnpatiënt zal steeds op zijn hoede zijn wanneer hij ergens komt en zoekt voortdurend het toilet. Ook de partner of andere familieleden moeten hier rekening mee houden.
Patiënten met een stoma moeten ook rekening houden met de gevolgen voor hun omgeving. Het lichaam is verminkt en niet alle partners van deze patiënten kunnen dit zomaar verwerken. Hij of zij heeft vaak ook het gevoel dat ze niet proper zijn of onfris ruiken. Bovendien zijn de krampen vaak zó hevig ( vergelijkbaar met weeën) dat pijnmedicatie nodig is.
