blog placeholder

Je hoort zoveel over DNA, maar wat is DNA eigenlijk?

In dit artikel behandel ik DNA, en probeer ik de angst voor DNA weg te nemen. ook genetische manipulatie wordt behandeld

Je kan DNA zien als een grote bibliotheek, waarin alle informatie staat die je lichaam nodig heeft.

Je lichaam bestaat uit een ontelbare hoeveelheid cellen en in de kern van elke cel zit het DNA in de vorm van zogenaamde chromosomen. Die chromosomen kan je zien als de afzonderlijke boeken. Alles wat je lichaam nodig heeft gedurende zijn aardse leven staat beschreven in het DNA. Elke cel heeft dezelfde set chromosomen. Als een cel stoffen nodig heeft om zijn werk te doen, wordt het betreffende stuk DNA, het gen, overgeschreven in RNA. Het RNA wordt naar de eiwitfabriekjes gebracht, de ribosomen, en daar wordt het eiwit in elkaar gezet. Daarna wordt het naar de juiste plaats getransporteerd en kan het zijn werk gaan doen.

 

Is DNA gevaarlijk?

Je hoort ook veel over genetisch gemanipuleerde/gemodificeerde organismen of GGO’s.

DNA op zich is niet gevaarlijk, het zit in elke cel van ons lichaam. Bij GGO’s is een bepaald gen toegevoegd of veranderd om de eigenschappen van een bepaald dier of plant te veranderen. Zo is het mogelijk om bijvoorbeeld aardappels een gen te geven waardoor het beter tegen droogte of juist nat weer kan, of beter bestand is tegen ziektes.

Een probleem is dat de genetische manipulatie gebruikt wordt door bedrijven die dat puur uit winstoogmerk doen. Er is bijvoorbeeld een maïsras dat een gen heeft gekregen waardoor het bestand is tegen de onkruidverdelger Roundup. Roundup wordt samen met de maïszaden verkocht en dit is voor het bedrijf zeer winstgevend. Helaas heeft het voor het milieu en de boeren in dit geval geen enkele meerwaarde.

Een ander probleem is dat planten pollen maken, waardoor de eigenschappen van de genetisch gemanipuleerde planten letterlijk kunnen overwaaien naar andere percelen waar ook maïs staat. In gebieden waar wilde maïs groeit, kunnen ook de wilde planten bestuift worden met dit stuifmeel, waardoor de wilde soort verdwijnt.

Een laatste zorg is dat bij de techniek van modificeren van een plant er gebruik wordt gemaakt van een selectiemarker,  en dit is meestal een antibioticumresistentie. Hierdoor zou het ook mogelijk zijn dat de resistentie zich ongewenst verspreidt in het milieu.