Hoewel ik allang volwassen ben, kan ik binnen enkele seconden in een verlegen kleuter van net zes veranderen. Het enige was ik daarvoor hoef te doen, is een telefoon oppakken en een willekeurig nummer intoetsen. Het is een twijfelachtig talent, en ook een zeer onhandig talent. Maar het is een troostende gedachte, te weten dat ik niet de enige telefoonkleuter ben. Sterker nog: ik behoor tot een gezellige grote groep van telefoonbejaarden, I-stotteraars en mobiele piepkuikens.
Telefoonangst, of telefoonfobie zal sommigen in de oren klinken als een fabeltje. Anderen zullen meteen denken aan een ernstige stoornis in zware vorm. Iemand die gillend weg rent bij het idee een telefoon te moeten gaan gebruiken. Er zijn echter veel verschillende vormen van telefoonangst. Het varieert van mensen die zich gewoon niet prettig voelen wanneer ze iemand gaan bellen, tot mensen die klamme zweethandjes krijgen en beginnen te stotteren wanneer ze iemand aan de telefoon krijgen. Het kan dus gewoon vervelend zijn, maar voor een enkeling is het echt een zware belemmering in het dagelijks leven.
Herken je jezelf? Geen nood. Net als ik ben je geen uitzondering. Ik kan je zelfs feliciteren: je bent hoogstwaarschijnlijk helemaal normaal. Uit onderzoek is namelijk gebleken dat ruim 40% van de werknemers van een gemiddeld bedrijf last hebben van een zekere mate van telefoonangst.
Een oorzaak van telefoonangst is niet bekend. Wel zijn er een aantal theorieën en zijn er enkele verbanden gelegd. Zo wordt er bijvoorbeeld gezegd dat telefoonangst een vorm van sociale angst is, waarbij de persoon in kwestie bang is om voor schut te staan. Anderen wetenschappers stellen dat telefoonangst voortkomt uit pure onzekerheid.
Daarnaast zijn er ook nog enkele psychiatrische ziektebeelden waarbij telefoonangst een vaker voorkomend verschijnsel is. Denk hierbij aan burn-outs en aan depressiviteit. Er zijn ook nog verschillende ziektebeelden, waarbij mensen aan waanideeën en/of hallucinaties lijden, waar telefoonangst heel goed in kan passen.
Voor wie goed zoekt, zijn er op internet enkele tips te vinden over hoe je het beste met telefoonangst om kan gaan. Allen benadrukken ze om eerst na te gaan waarvoor de angst nu precies is en waarom dan. Zelf heb ik veel gehad aan de zogenaamd ‘droodle-tip’. Oftewel: houdt jezelf bezig met het maken van kleine tekeningetjes wanneer je aan de telefoon zit. Natuurlijk werkt het verrichten van andere kleine handelingen net zo goed. Het gaat erom dat je jouw gedachten ook nog op iets anders kan richten.
Als je zelf iemand moet bellen, helpt het om een gespreksplan op te stellen. Wanneer deze is opgesteld, hem te oefenen en jezelf dan een ultimatum te stellen. Daarmee bedoel ik dat je precies met jezelf afspreek wanneer je gaat bellen, en het dan ook direct doet. Bijvoorbeeld na het uitlaten van de hond, meteen doorlopen naar de telefoon met je jas nog aan. Het ophangen van je jas, is meteen een kleine handeling om te doen tijdens het bellen.
Alle tips kunnen echter samengevat worden in twee woorden. Ik weet als geen ander dat het veel makkelijker gezegd dan gedaan is. Maar het valt niet te ontkennen. Om over je telefoonangst heen te komen, moet je het
gewoon doen!
