Super fruit en ORAC “goed nieuws en slecht nieuws!”

Naast gewone fruitsoorten en groente is er dus ook superfruit! Wat maakt het super? Wanneer mag het super heten? Hoe worden de verschillen gemeten?

Het verhaal bestaat uit goed nieuws en slecht nieuws. Eerst maar even het slechte nieuws –maar even door de zure appel heenbijten laten we maar zeggen- daarna is er gelukkig ook goed nieuws.

Het slechte nieuws: “Achtergrond en desillusie”

In 2005 werd de term supoerfruit eigenlijk als eerste geintroduceerd door …. Jawel …. De marketing industrie. Hetverwijst naar buitensporige voedingswaarde en anti-oxidanten concentraties, gecombineerd met aantrekkelijke smaak om klanten te trekken en te houden. De term “superfruit” is een vrije term zonder echte definitie, voorwaarden of keurmerk.

Het is dus een marketing term!

Heeft een fruit voldoende onderscheidende eigenschappen (voedingswaarde/anti-oxidanten/vitamines/mineralen/vezels), goede smaak en krijgt een fruit voldoende consumenten: dan wordt het dus een superfruit. De meeste superfruits zijn als sap of toevoeging aan cosmetica/energydrank/dieetsupplementen oid aan hun leven begonnen, voordat de vrucht zelf aan populariteit won.

Het goede nieuws: fruit is gezond, superfruits ook.

Er zijn wel superfruits in die zin dat ze veel meer van bepaalde goede stoffen bevatten dan veel andere vruchten. Meestal gaat het om anti-oxidanten (vangers van vrije radicalen, vrije radicalen zijn moleculen die schade aan het lichaam toebrengen). Het kan met gemak gaan om honderd keer meer dan in “normaal” fruit. Eigenlijk is iets pas super als er niet van een stof veel inzit, maar van veel stoffen heel veel. Dat komt niet veel voor en daarmee is variatie ook een belangrijk aspect bij het binnen krijgen van voldoende goede stoffen. Ook is het helemaal niet zomaar zo dat een hele hoge dosis veel beter is dan een kleinde dosis van iets dat op zich goede eigenschappen heeft. Veel fruit , zelfs heel erg veel fruit, zelfs heel erg veel superfruit kan nog steeds niet de hoge doses opleveren die kunstmatig is toe te dienen. Daarmee is fruit eten in die zin veilig. Anti oxidanten zitten trouwens in nog veel meer voedingsmiddelen, bijvoorbeeld wijn of chocolade.

Dat in een granaatrappel veel anti-oxidanten zitten is wel bekend. Dat anti-oxidanten goede effecten hebben is ook bekend. Het is minder bekend hoeveel gezonder veel anti-oxidanten is. En hoeveel minder kans je dan hebt op allerlei ziekten.

flink veel fruit eten is gezond, gevarieerd fruit eten ook!

Meetbaarheid vergroten met ORAC

Dat probleem met de meetbaarheid van superfruit is er ook al langer. Een manier om die meetbaarheid te vergroten is de zogenaamde ORAC score. Oxygen Radical Absorbance Capacity (ORAC). Eigenlijk is het een door een laboratorium ontwikkelde methode om de activiteit van vrije radicalen te meten. De ORAC waarde kan worden gebruikt om het antioxidanten gehalte van verschillende voedingsmiddelen te vergelijken.

De ORAC score is echter

1. niet heel erg precies (10-15% afwijking tussen samples)
2. wordt niet in alle laboratoria op dezelfde manier uitgevoerd en geeft daardoor (sterk) wisselende resultaten

Enige Orac waardes voor een paar fruitsoorten.

 Goji berry? voor degene die niet weet wat dat is: een plaatje.