Wetenschappers proberen al jaren het bestaan aan te tonen van het “knuffelhormoon” dat niet alleen tijdens seks maar ook bij sporten vrijkomt in je hersenen. Er zijn allerlei onderzoeken gedaan naar dit hormoon en de werking ervan op ons lichaam. Wetenschappers proberen ook de logische en de nuttige verklaringen te vinden waarom dit hormoon eigelijk bestaat…
Als sinds de jaren 70 spreken we over het fenomeen “runners high”: Na het harlopen voelt een sporter zich in een euforische stemming, die soms vergeleken wordt met de roes die je krijgt van bepaalde pijnstillers of drugs. Er zijn veel onderzoeken naar gedaan, en er is sindsdien bewezen dat er tijdens het hardlopen, en in mindere mate tijdens andere vormen van sport, een stof in je lichaam vrijkomt die “endorfine” heet. Het molecuul van deze stof lijkt sterk op de bekende pijnstiller morfine en de stof heeft dan ook een vergelijkende werking, hetgeen verklaart dat een hardloper zich na de inspanning prettig voelt. Uit recent Duits onderzoek (aan de Klinikum rechts der Isar in München en Rheinische Friedrich-Wilhelms-Universität in Bonn) is niet alleen gebleken dat er inderdaad veel endorfine vrijkomt tijdens het sporten, maar ook dat er een direct verband bestaat tussen de hoeveelheid endorfinen in het bloed en het humeur van de sporters.
We weten dat endorfine, dat ook wel “knuffelhormoon” genoemd wordt, ook vrijkomt tijdens het bedrijven van de liefde. De verklaring hiervoor is vrij simpel: Het feit dat je je prettig voelt tijdens het voorspel en in grotere mate tijdens en na de gemeenschap, maakt dat mensen zich graag voortplanten. En voortplanten is in de natuur natuurlijk de belangrijkste rol van elk levend wezen.
Maar waarom zouden wij mensen dit hormoon ook krijgen van hardlopen ? Neurobioloog Greg Gerdeman van het Eckerd College in Florida heeft hiervoor een verklaring. Hij denkt dat de oermens, om te overleven, het nodig had om hard te kunnen lopen: vlees eten kon immers alleen als er dieren gedood werden, en om die te vangen moest je goed kunnen lopen. Als de mens dan van dat lopen ook een positief gevoel kreeg, die de pijn verzachtte, dan zou dat hebben aangezet tot een drang om steeds meer te willen gaan rennen.
Tegenwoordig kun je voor vlees gewoon naar de supermarkt, maar hardlopen zorgt er nog steeds voor dat je je goed voelt. Het helpt tegen stress, tegen vermoeidheid, tegen slaapproblemen… Er zijn zelfs wetenschappers die proberen te bewijzen dat het ziektes als schizofrenie of Alzheimer kan genezen of op zijn minst vertragen. Of dat laatste daadwerkelijk zo is, weten we nog niet. Maar het hiervoor genoemde Duitse onderzoek heeft wel aangetoond dat je humeur er in elk geval op vooruit gaat als je regelmatig rent!
