Ik ben een jongen van 22 en ik leef met epilepsie.
epilepsie
epilepsie is een hersenstoornis, je kan het zien als een televisie die even in een sneeuwbeeld valt en het vervolgens weer doet. Ik ga jullie niet vertellen wat het precies is.
Leven met epilepsie
Het leven met epilepsie brengt beperkingen met zich mee, in welke mate je beperkt wordt in je doen en laten ligt er voornamelijk aan welke vorm van epilepsie je hebt. Het verschilt van kleine absences tot mensen die neervallen, en op de grond schudden en misschien zelfs schuimbekken. Omdat 1 op de 150 mensen.
Ikzelf heb last van absences, deze houden in dat ik +/- 10 tellen wazig de lucht in kijk en niks meer mee krijg van wat er om mij heen gebeurd, deze heb ik 10-30 keer per dag, het ligt er maar net aan hoe druk mijn dag is, hoe warm het buiten is en of ik sport of niet.
In hoeverre ben ik beperkt in dingen doen
Er zijn een aantal dingen waar ik op moet letten: Met sporten moet ik me aan een limiet houden, de versnelde hartslag kan meerdere absences veroorzaken. Ik moet zo min mogelijk onder druk staan, als ik bijvoorbeeld een spreekbeurt sta te houden over epilepsie zullen de luisteraars heel wat praktijkvoorbeelden zien langskomen, vanwege de zenuwen. Door mijn medicatie ben ik sneller vermoeid en dit heeft weer invloedt op het op tijd naar bed gaan. Vanwege pesterijen vroeger heeft mijn zelfverzekerdheid hier flink onder geleden.
Praktijk situaties
Vaak als ik naderhand met mensen over deze gebeurtenissen praat zijn ze wel komisch, maar op het moment zelf is het niet om te lachen.
Ik fietste naar de stad toe, ik kreeg voor een bocht een absence en ik reed rechtdoor de sloot in. Gelukkig niks aan over gehouden. Als ik een absence heb blijf ik precies doen wat ik daarvoor deed. Zoals stuur rechthouden in dit geval en doortrappen.
Mijn zusje had dansles, ik was boven, in de fitnesszaal, toen zij klaar was met dansen kreeg ik met alle ouders en kinderen rondom mij een grotere toeval, ik viel op de grond met mijn hoofd langs de muur, toen ik na 5 minuten weer bijkwam streek ik mijn hand over mijn hoofd en ben flauw gevallen, bleek later toen ik bijkwam dat mijn hoofd helemaal open lag. En door het zien van het bloed ben ik waarschijnlijk dus weer flauw gevallen, dit gebeurd me normaal nooit maar na een epileptische aanval ben je erg zwak, heb je vaak hoofdpijn, zie je in het begin heel wazig en krijg je weinig mee van wat er gebeurd.
Leven met epilepsie brengt problemen met zich mee
Als uw kind epilepsie heeft zou mijn advies zijn, het onderwerp niet teveel ter sprake te brengen, onbewust kan je door erover te praten de persoon die het heeft wat zenuwachtig of verlegen maken, dit kan de epilepsie opwekken. Houdt rekening met uw zoon of dochter, mocht er iets gebeuren bijvoorbeeld uw zoon laat een bord vallen bij het uitpakken van de vaatwasser, begin niet te schreeuwen, vraag niet wat doe je! Je weet dat je zoon of dochter epilepsie heeft, houdt hier vooral bij negatieve gebeurtenissen rekening mee.
Ik schreef dit artikel omdat er bij mij in mijn leven nooit rekening mee gehouden is, en ik hoop dat ik hiermee wat ouders heb kunnen informeren.
Zelf ben ik nu op medicatie 4 jaar aanvalsvrij, binnenkort begint de afbouw van mijn medicatie, ik zie ertegen op, ik zie het al gebeuren dat ik weer volop toevallen krijg en er daarna niet weer vanaf kom.
Bron: T.Vlasveld
