De ziekte van Crohn is een chronische ziekte. Vaak wordt deze pas na jarenlange ellende en vele doktersbezoeken met vage klachten vastgesteld. Dan krijg je te horen dat je de ziekte van Crohn hebt…en dan?
“We willen je de komende dagen in het ziekenhuis houden, want het is geen blindendarmontsteking, maar iets anders. We weten niet goed wat, maar denken dat je de ziekte van Crohn hebt.”
Het begin.
Met deze uitspraak begint de rest van je leven. De arts gaat verschillende onderzoeken doen om vast te stellen of je deze ziekte hebt. Omdat de ziekte een chronische ontsteking van het maag- en darmkanaal is, zijn deze onderzoeken niet altijd even prettig. Zo kunnen ze je bijvoorbeeld een videocapsule door laten slikken. Deze capsule legt heel de weg af door je maag en darmen en maakt onderweg heel veel foto’s. Uiteindelijk komt de capsule er dan weer met de ontlasting uit. Een nog minder prettig onderzoek is de endoscopie. Daarbij gaat de dokter met een camera via je rectum in de darm kijken. Eventueel kan hij dan ook nog wat weefsel afnemen om verder te onderzoeken.
Korte uitleg over deze ziekte.
Deze ziekte is begin van de 20e eeuw ontdekt door de Amerikaanse arts Burril Crohn. Hij ontdekte dat er bij sommige mensen een chronische ontsteking van het maag- en/of darmkanaal aanwezig is. Met name dan bij de slijmvliezen van het maag- en/of darmkanaal. De ontstekingen komen omdat er een fout is in het afweersysteem. De ziekte ziet eigen cellen als vijand en valt deze aan. Dit doet het lichaam door middel van het maken van een ontsteking. Deze ziekte is dan ook een auto-immuunziekte. Het ziektebeeld kan samengaan met andere klachten, zoals diarree, vermoeidheid en pijn in de gewrichten.
De behandeling.
Als eerste gaat de arts op zoek naar het medicijn wat het beste bij je past. Geen enkel persoon met deze ziekte is hetzelfde. De ene persoon heeft er jaren weinig last van en de ander kan niet meer werken omdat hij er constant last van heeft. Er zijn vele verschillende medicijnen die hierbij kunnen helpen. Uiteindelijk is het een wisselwerking tussen de patiënt en de arts. Ze moeten door veel te praten er achter komen welk medicijn goed werkt. Veel van deze medicijnen zijn ontstekingsremmers, omdat er altijd sprake van een ontsteking is.
Wanneer medicijnen niet meer goed genoeg werken kan de arts beslissen om te gaan opereren. Liever doet hij dat niet, want hij zal dan een stukje van het maag- of darmkanaal weg gaan halen. Dit moet dan omdat het stukje darm teveel aangetast is door de ontstekingen. Een definitieve oplossing is dit niet, want het is een kwestie van tijd voordat er ergens anders in het maag- en darmstelsel er weer een nieuwe ontsteking zal verschijnen.
En hoe nu verder?
Eigenlijk is het heel simpel. Je hebt geen keuze, dus je moet er maar het beste van maken. Het scheelt wanneer je een dokter hebt die dit ook heel eerlijk verteld. Wanneer de dokter dan ook aangeeft dat hij jou gaat helpen om er het beste van te maken, geeft dit veel troost en steun. Je weet wanneer je deze diagnose krijgt dat er goede jaren en slechte jaren bij zullen zitten, maar wanneer je je gesteund voelt door de arts, weet je dat je de strijd niet alleen aan hoeft te gaan.
Wanneer je deze ziekte krijg, ben je er levenslang toe veroordeeld. Bij alles wat je doet, of het nu werk, uitgaan of sporten is, moet je nadenken of dit verstandig is. Voor sommige mensen betekend dit dat ze moeten beslissen te stoppen met werken. Dit heeft dan ook grote gevolgen voor hun sociaal leven. Soms begrijpen de mensen om hun heen het ook niet goed. Ze weten niet goed wat de ziekte inhoud, want de persoon ziet er niet altijd ziek uit. Daarom is het belangrijk om hier geen geheim van te maken, maar er veel met de mensen om je heen over te praten. Leg ze uit wat de ziekte voor jou inhoudt. Hiermee kan je alleen maar bereiken dat mensen meer begrip voor je hebben, wanneer je weer een afspraak af moet bellen omdat je buikpijn hebt of te vermoeid bent.
Om wel positief af te sluiten, wil ik benoemen dat er nog erg veel mensen met deze ziekte zijn, die hier met de juiste medicijnen jarenlang bijna geen last van hebben. Deze mensen hebben een leven zoals ieder ander en zijn blij dat de onzekere periode van vele doktersbezoeken met vage klachten nu eindelijk voorbij is. De oorzaak heeft eindelijk een naam gekregen. De ziekte van Crohn.
