Veel ouders vinden het moeilijk om hun kinderen los te laten, zelfs als ze al volwassen zijn en een eigen leven leiden.
De kinderen worden daarmee geblokkeerd in de groei naar hun eigen volwassenheid wat negatieve gevolgen kan hebben voor deze kinderen maar ook voor de ouders zelf.
Maar hoe doorbreek je zo’n patroon?
Allereerst wil ik duidelijk maken wat ik met negatieve invloeden bedoel.
Negatieve invloeden zijn in mijn ogen: het teveel beslag leggen op je volwassen kind door middel van woorden en/of tijd, waardoor dit kind niet de ruimte krijgt om zijn of haar eigen koers te varen in het leven.
Wat voor de één negatief is hoeft dat voor de ander natuurlijk niet te zijn. Want mischien vindt de ander het heel fijn dat ma nog steeds zijn kleren koopt maar ziet die ene het als bemoeizucht.
Daarom is het goed om eerst zelf duidelijk te hebben wat je als negatief ervaart en wat dit gedrag voor invloed op jou heeft.
Wanneer jouw moeder bijvoorbeeld , zonder met jou te overleggen, regelmatig kleertjes voor je kind koopt, wat doet dat dan met je? Dit ligt vooral aan je eigen persoonlijkheid maar heeft ook te maken met je relatie met je moeder en persoonlijke omstandigheden.
Als je het bijv. financieel krap hebt en jouw moeder weet dit en koopt de kleertjes. Dan kan je het gevoel krijgen, dat zij denkt dat je anders niet rond komt met je geld. Dat kan jouw zelfvertrouwen schaden doordat je steeds het signaal krijgt dat je niet voor je eigen gezin kunt zorgen.Het kan ook dat je het gevoel krijgt dat jouw moeder jouw smaak niet waardeert en daarom zelf kleertjes koopt voor jouw kinderen. Dit kan je een boos en opstandig gevoel geven.
Het is altijd het beste om bij je moeder duidelijkheid te vragen zoals op deze manier: ” Mam, wanneer jij steeds kleertjes koopt, krijg ik het gevoel dat je mijn smaak niet waardeert. Hoe zie je dat zelf?” Door het bij jezelf te houden en niet in verwijtende vorm te spreken, geef je de ander ruimte om jou open te antwoorden. Waarschijnlijk is na zo’n gesprek de lucht al geklaart.
Maar wanneer dat niet zo is en je moeder inderdaad vanuit bemoeizuchtige redenen handelt, dan is het goed om voor jezelf je grenzen duidelijk te stellen. Denk er dus eerst voor jezelf rustig over na, wat in jullie vastgeroeste patroon moet veranderen.
Dan zal ik nu eerst proberen uit te leggen wat een gezonde relatie is tussen ouders en kinderen.
Er zit enigzins verschil tussen een getrouwd kind en een single kind maar voor beiden geldt voor het grootste deel hetzelfde.
Wanneer een kind bij zijn ouders opgroeit, beslissen zijn ouders nog wat hij eet, wanneer hij naar bed gaat enz. Vervolgens gaan de ouders bij het opgroeien steeds meer verantwoordelijkheden aan de kinderen zelf over laten.
Aftastend wat een kind aan kan, zullen de ouders de ene keer de teugels laten vieren maar een ander moment de teugels strakker trekken omdat blijkt dat het kind met een bepaalde situatie nog niet om kan gaan. Daarnaast moeten de ouders steeds het contact met het kind aan gaan zodat ze weten wat er in het hart van het kind speelt.
Uiteindelijk zal het kind het huis verlaten om op eigen benen te staan, op dat moment sta je als ouders aan de zijlijn van zijn leven. Af en toe een advies of ernstig gesprek is goed, dat geeft ook de liefde en betrokkenheid voor het kind weer. Maar beslissingen zal hij zelf moeten nemen. Het is goed wanneeer ouders een advies geven maar het is noodzakelijk om het kind te motiveren om zelf een beslissing te nemen.
Het kind krijgt zo eigenwaarde mee, ” Mijn ouders vertrouwen mij.”
Voor een kind wat getrouwt is komt er nog een andere belangrijke reden bij om op eigen benen te staan. Namelijk, het aanhangen van zijn vrouw.
In Genesis 2:24 leert God ons dat een man die trouwt:
- zijn vader en moeder verlaat
- zijn vrouw aanhangt
- één vlees met haar wordt
Om zijn vrouw te kunnen aanhangen, d.w.z. echte intimiteit delen, haar hart leren kennen en zij die van hem, moet het kind niet langer de ouders aanhangen.
Ik zal een voorbeeld geven. Ik hoorde van een man die elke dag uit zijn werk bij zijn moeder een kop koffie ging drinken voor hij naar huis ging.Zijn moeder vroeg hem naar zijn werk en de man deelde zijn verhaal en zijn zorgen met haar. Maar wanneer zijn vrouw ’s avonds naar zijn werk vroeg, had hij er geen behoefte meer aan om dit met haar te delen. ” Best.” Was dan ook het vaste antwoord.
Je begrijpt dat zijn vrouw zich buitengesloten voelde en doordat dit steeds gebeurde, ervoer zij geen intimiteit. In dit geval stond de moeder tussen beiden in.
Wanneer het “aanhangen” echter verstoord is, is er ook sprake van een gestoorde sexuele relatie. Want een vrouw kan zichzelf niet helemaal geven in de sexualiteit wanneer er geen intimiteit is. Voor een man is dit minder een probleem maar ook hij zal uiteindelijk vereenzamen met alle gevolgen van dien. Dus het ” verlaten van vader en moeder”, ” partner aanhangen” en “één vlees zijn” zijn nauw met elkaar verbonden.
Nu we gezien hebben waarom het belangrijk is om los te komen van een negatieve invloed van ouders, zal ik proberen duidelijk te maken hoe je je van deze invloed kan ontrekken. Als het goed is heb je voor jezelf nagedacht wat voor jou dingen zijn wat je anders wilt. Dat moeten wel belangrijke dingen zijn, dingen die jou wel degelijk blokkeren om eigen verantwoordelijkheden te dragen of dingen die jou hinderen om intimiteit met je echtgenoot/ echtgenote te beleven. Wat kleine ergernisjes betreft, daarin is het beter om de minste te zijn, zoals Gods woord zegt: ” De ander uitnemender te achten dan jezelf.”
Maar wanneer het een voor jou belangrijk punt betreft, dan is het goed om voor jezelf op papier te zetten:
1. wat is de negatieve invloed
2. wat voor gevoel deze invloed jou
3. wat en hoe wil je dit doorbreken.
Bedenk wel dat jijzelf vaak mede verantwoordelijk bent voor het in stand houden van dit patroon, bijv. omdat je je moeder niet wilde kwetsen. Het zou daarom niet liefdevol zijn om het roer ineens om te gooien. Bespreek de mogelijkheid om naar de situatie zoals jij het wilt, toe te werken. Wanneer je het contact zoekt met je moeder, d.m.v. een brief of een gesprek, doe dit dan uit liefde. Handelen vanuit gefrustreertheid maakt heel veel kapot. Maar wanneer je het beste met haar en jullie relatie voor hebt, zorgt dat ervoor dat je liefdevol het contact kan aan gaan.
Zo’n stap van jouw kant zal waarschijnlijk niet met dank worden aanvaardt. De kans is heel groot dat er meer of minder tegenstand komt vanaf je moeders kant. Waarschijnlijk begrijpt ze je niet, of heeft zij een heel andere mening. Vertel haar dat dat je veel om haar geeft en begrijpt dat dit voor haar moeilijk is. Maar vertel haar ook dat je er van overtuigt bent dat het patroon doorbroken moet worden en dat je dit op de door jouw voorgestelde manier wilt doen.
Het zal heel fijn zijn wanneer je moeder dit uiteindelijk accepteert. Toch zullen jullie beiden nog wel moeite krijgen om je aan dit nieuwe patroon aan te passen. Ga dan in gedachten weer terug naar hoe je de situatie wilt hebben en handel daar naar.
Helaas kan het ook zijn dat je moeder de situatie niet accepteert en er daardoor een breuk in jullie relatie komt. Dat is heel erg moeilijk. Logisch dat je gaat twijfelen aan jezelf.
Ga ook dan terug naar hoe de situatie was en of je dat oude patroon weer op kunt pakken.” Kan God mij gebruiken op de oude manier?” Of, “Kan ik mijn man of vrouw werkelijk aanhangen als mijn moeder hier tussen staat?” Dit zijn vragen die je jezelf moet stellen om opnieuw je grenzen te stellen.
En als er dan toch een breuk volgt, zorg dat je altijd openstaat voor contact wanneer je moeder jouw grenzen wél respecteert. Geef bitterheid geen kans. Maar wees ondanks alles, God meer gehoorzaam dan een ander.
