Het buikvlies (dat ook peritoneum wordt genoemd) is een epitheelweefsel dat zowel de binnenkant van de buikholte als de buitenkant van de organen daarbinnen bekleedt. Het omhult de ruimte waarin zich een aantal van de spijsverteringsorganen bevinden waaronder de maag, de dunne darm, de lever,…
Opbouw
Er zijn twee verschillende pertionea, namelijk dit aan de binnenzijde van de buik(peritoneum parietale) en datgene dat de buitenkant van de spijsverteringsorganen bekleedt(peritoneum viscerale). Tussen deze twee bevindt zich een kleine hoeveelheid vocht. Dit wordt geproduceerd door het buikvlies en werkt als een soort glijmiddel tussen de organen in de buikholte. Bij een infectie of beschadiging van een orgaan kan er maagsap, gal, bloed of darminhoud vrijkomen binnen het peritoneum. Hierdoor kan dan een buikvliesontsteking ontstaan. Het buikvlies is redelijk groot, bij een volwassen persoon heeft het een totale oppervlakte van ongeveer 2 m².
Peritonitis
Peritonitis is de wetenschappelijke benaming voor een buikvliesontsteking. Het is één van de meest voorkomende aandoeningen aan het buikvlies. Er zijn verschillende soorten peritonitis.
- Lokale peritonitis: Er zijn slechts plaatselijke verschijnselen, de patiënt is op dit moment niet erg ziek. De ontsteking is hierbij eigenlijk een poging van het lichaam om het proces te stoppen.
- Algemene peritonitis: Hierbij zijn er meer algemene ziekteverschijnselen. Hierbij kunnen grote hoeveelheden vocht zich ophopen in de buikholte, wat uiteindelijk zelfs tot een shock kan leiden.
