Er zijn vele soorten verslavingen bijvoorbeeld: een drugsverslaving, rookverslaving, of een alcoholverslaving. Dat zijn vooral verslavingen waarbij je iets doet wat je eigenlijk niet zou moeten doen. Maar bij een eetstoornis zoals anorexia ligt dat anders. Je moet eigenlijk eten maar je doet het niet. Je bent als het ware verslaafd aan het niet eten en daar ben je dan de hele dag mee bezig.
Lichamelijke en geestelijke verslaving
Verslavingen kunnen dus heel verschillend zijn. Het maakt ook veel uit of een verslaving lichamelijk of geestelijk is. Bij roken ben je lichamelijk verslaafd en bij drugs ben je meestal geestelijk en lichamelijk verslaafd. Een eetstoornis is meer een geestelijke verslaving met lichamelijke gevolgen. Bij een eetstoornis is je denkpatroon anders. Je ziet jezelf als heel dik terwijl je eigenlijk heel erg mager bent. Je hebt dan een vertekend beeld van jezelf. Veel meisjes in de pubertijd worden slachtoffer van deze verslaving. Dat komt omdat veel meisjes in de leeftijd van 12-20 heel onzeker zijn over hun lichaam omdat ze in korte tijd allerlei veranderingen ondergaan. Terwijl uiterlijk rond die leeftijd een hele grote rol speelt. Iedereen wil erbij horen, er perfect uitzien en daar hoort ook een slank figuur bij.
Gevolgen
Anorexia is niet zonder gevolgen. Als je er lang mee doorgaat dan kun je verschillende gevolgen ondervinden onderverdeeld in lichamelijke en geestelijke gevolgen. Voorbeelden van lichamelijk gevolgen kunnen zijn dat je menstruatie uitblijft, je bloeddruk daalt en je hebt het sneller koud dan normaal . Dit zijn slechts enkele voorbeelden van de lichamelijk gevolgen. De sociale gevolgen zijn dat de anorexiapatiënten zich isoleren van familie en vrienden. Dat doen ze omdat ze niet willen dat andere mensen weten dat ze een eetstoornis hebben. Sommige ontkennen zelfs voor zichzelf dat ze een eetstoornis hebben. Door al deze gevolgen is een normaal sociaal leven niet meer mogelijk en komen ze in een sociaal isolement terecht.
Behandeling
Een eetstoornis is heel moeilijk te behandelen dat komt doordat de patiënten niet geholpen willen worden. Ze zijn geestelijk heel erg in de war en weten niet meer wat realiteit is. Ze zijn erg wantrouwig en ze geloven niemand, vooral niet als het over hun gewicht gaat. Daarom zoeken ze ook geen hulp. Meestal worden anorexiapatiënten gedwongen opgenomen op het laatst omdat hun gezondheid in gevaar is. Sommige anorexiapatiënten genezen nadat ze zijn opgenomen maar de meerderheid komt er nooit meer van af of slecht gedeeltelijk. Eten zal voor de meeste anorexiapatiënten altijd een zwakke plek blijven.
