Anesthesie is een medisch specialisme dat zich bezighoudt met het toedienen van verdovingsmiddelenbij ziekenhuis-patiënten. Verdoving heeft als doel de patiënten op een veilige en gevoelloze manier door de operatie of onderzoek heen te helpen. De anesthesisten zijn medische specialisten die de verdoving toedienen en erop toe zien dat de conditie van de patiënten tijdens de operatie op peil blijft.
Anesthesie is een geneeskundig specialisme dat alleen in ziekenhuizen wordt toegepast. Anestheseren is het toedienen van een verdoving bij patiënten die gevoelloos door een operatie of onderzoek dienen te worden begeleid. De specialist die de verdoving toedient wordt anesthesist genoemd. De verdoving die de anesthesist toedient brengt gevoelloosheid teweeg voor temperatuur, pijn en aanraking. De voornaamste verantwoordelijkheid van een anesthesist is om de soort verdoving toe te dienen die het best aansluit bij de operatie of het soort onderzoek die de patiënt dient te ondergaan. De verdoving dient tevens het best aan te sluiten bij de leeftijd en de lichamelijke conditie van de patiënt.
De gevoelloosheid wordt tegengegaan door receptoren te blokkeren die zich in de huid en de organen van het lichaam bevinden. De receptoren hebben de functie bij elke aanraking een signaal af te geven aan de hersenen via de gevoelszenuwen dat onderdeel is van het centrale zenuwstelsel. Het centrale zenuwstelsel is een stelsel dat onder andere het ruggenmerg en de zenuwcellen bevat. De hersens die het signaal van aanraking ontvangt heeft onder andere de functie, bescherming te bieden tegen aanrakingen die schadelijk zijn voor het lichaam. Wanneer de aanraking schadelijk is voor het lichaam geven de hersenen de bewegingszenuwen de opdracht de spieren terug te trekken van de ledemaat die wordt aangetast.
De anesthesist kan drie vormen van verdovingen toedienen namelijk de algehele anesthesie, de lokale anesthesie en de regionale anesthesie.
De algehele anesthesie is een volledige verdoving dat inhoudt dat de gevoeligheid van het lichaam van de patiënt wordt verdoofd en het bewustzijn wordt ontnomen. De patiënt wordt door medicatie verdoofd. De medicatie beïnvloeden de hersencellen zodanig dat de patiënt (gedurende de operatie of het onderzoek) buiten bewust zijn is.
De lokale anesthesie is een verdoving waarbij de patiënt alleen wordt verdoofd op de plek dat dient te worden behandeld. De patiënt kan via een spray of een injectie plaatselijk worden verdoofd.
De regionale anesthesie is een verdoving dat een gedeelte van het lichaam verdoofd. De patiënt blijft gedurende de operatie of onderzoek bij bewustzijn. De te verdoven lichaamsdeel wordt verdoofd via het toedienen van een ruggenprik. De ruggenprik is een prik in het ruggenmerg waarmee de anesthesist de zenuwen verdoofd die met het te verdoven lichaamsdeel in verbinding staan.
De anesthesist heeft tijdens de operatie de taak de patiënt te bewaken. De conditie van de patiënt wordt als het ware bewaakt door het vochtgehalte, de polsslag, het zuurstofgehalte, de bloeddruk en de temperatuur op peil te houden en deze indien nodig bij te sturen. Het kan zijn dat de anesthesist bijvoorbeeld een bloedtransfusie dient aan te leggen wanneer de patiënt teveel bloed verliest of dat hij of zij de verdoving dient bij te stellen indien de toegediende verdoving niet sterk genoeg is.
