Etalgebenen (claudicatio intermittens) komen veel voor. Hier kunt u lezen over wat claudicatio intermittens precies is, wat de symptomen zijn, hoe de fontaine stadia werken, hoe je claudicatio intermittens kunt voorkomen en wat de behandeling is.
Claudicatio intermittens
Wat is claudicatio intermittens?
Claudicatio intermittens is de medische term voor etalage benen. Het betekent zoiets als “kramp optredend met intervallen”. Het is een aandoening aan de bloedvaten van de benen doordat deze zijn dichtgeslibt (atherosclerose). Het hebben van claudicatio intermittens geeft een verhoogd risico op hart- en vaatziekten.
Wat zijn de symptomen van claudicatio intermittens?
Kenmerkend voor claudicatio intermittens is het optreden van kramp in de kuiten bij het lopen. De kramp wordt steeds erger. Bij het stilstaan verdwijnen de klachten, om weer te beginnen bij het lopen. Dit komt doordat er minder bloed (en dus minder zuurstof) naar de kuitspieren wordt vervoerd. Bij het lopen hebben deze spieren juist meer zuurstof nodig. Wanneer de spieren niet genoeg zuurstof krijgen gaan ze verzuren, dit voel je als kramp. Bij stilstaan is er weer minder zuurstof nodig en verdwijnt de kramp.
Welke vormen van claudicatio intermittens zijn er?
De klachten van claudicatio intermittens worden ingedeeld naar de ernst van de aandoening volgens de classificatie van fontaine:
- fontaine stadium 1: typische klachten van claudicatio intermittens ontbreken
- fontaine stadium 2: typische klachten van claudicatio intermittens, maar nog geen ernstige belemmeringen bij het lopen. Deze categorie wordt onderverdeeld in 2a en 2b
- fontaine stadium 2A: maximale loopafstand is meer dan 100 meter
- fontaine stadium 2B: maximale loopafstand is minder dan 100 meter
- fontaine stadium 3: ook klachten in rust, vooral ’s nachts
-
fontaine stadium 4: er is sprake van wonden met necrose (dood zwart weefsel) aan de benen
Hoe wordt de diagnose claudicatio intermittens gesteld?
De diagnose wordt ten eerste gesteld aan de hand van de klachten. Verder wordt er vaak gekeken naar de bloeddruk in de benen. Deze bloeddruk wordt opgeschreven als een enkel-arm index. Dit is de bloeddruk in de enkel gedeeld door de bloeddruk in de arm. Hoe lager de enkel-arm index, hoe erger de aandoening.
Met een MRA (mangetische scan van de bloedvaten; magnetic resonance angiongram). Kan er met behulp van contrast een driedimensionaal beeld gemaakt worden van de bloedvaten van de benen. Hierbij is dan precies te zien waar de afsluiting zit.
Hoe kun je claudicatio intermittens voorkomen?
Claudicatio intermittens kun je op dezelfde manier voorkomen als alle andere hart- en vaatziekten, lees hiervoor het artikel over hart- en vaatziekten.
Hoe kun je claudicatio intermittens behandelen?
Er zijn verschillende behandelingsmogelijkheden. Welke er wordt gekozen is afhankelijk van het stadium van de ziekte, de conditie van de patiënt en van de voorkeur van de arts en patiënt.
- looptraining: wanneer je door de pijn heen loopt, dan worden er weer nieuwe bloedvaten gevormd in het been
- dotteren: hierbij wordt de vernauwing het bloedvat weggehaald en wordt er vaak een soort buisje (stent) in geplaatst
- operatie: hierbij wordt er een andere ader omgeleid, deze operatie wordt een bypass operatie genoemd
Bronvermelding
NHG-standaarden
