Tegenwoordig is het al bijna niet meer weg te denken; internetbankieren. In de afgelopen vier jaar nam het aantal internetbankierders in Nederland ieder jaar toe en in 2008 bankierde zelfs al 74% van de Nederlanders via internet. Nederland nam in 2006 dan ook een koppositie in waar het internetbankieren betrof. Maar ook in ander Europse landen werd internetbankieren steeds populairder.
Waar de techniek vooruit gaat, wordt deze echter ook gekraakt. Ook nu er pasjes, ‘unieke codes’ en apparaatjes zijn die ervoor moeten zorgen dat dit onmogelijk is, zul je je verbazen over het risico dat wij Nederlanders elke dag nemen, met ons zuur verdiende geld.
Het heeft een hoop voordelen voor zowel de bank als de klant; internetbankieren. Even inloggen en je maakt zo je geld over of checkt je saldo. Voor de klant gaat het gemakkelijk en snel en de banken zijn van het papierwerk af. Geen vuiltje aan de lucht zou je denken, maar verschillende risico’s liggen op de loer:
Het grootste risico bij internetbankierenis ‘phishing’. Hierbij krijg je een valse e-mail, die je naar een nep-website van je bank lokt. Wanneer je daar gegevens invult worden dezen gekopieerd. Vanaf dat moment kan deze persoon alles doen met jouw geld wat hij of zij maar wil.
Een ander risico is dat er onopvallend een programma op je computer kan worden geplaatst. Het toont een vals inlogscherm van je bank en vraagt om inloggegevens. Het scherm lijkt sprekend op dat van je bank en voor je het weet zijn ook hierbij je gegevens in de hand van je hacker.
Sinds kort is er echter nog een gevaar. Met een speciale telefoon (de Nokia 1100) is het mogelijk de via sms verstuurde TAN-codes (ING) te onderscheppen. Vervolgens onderscheppen criminelen de inloggegevens, door een ‘phiching-mail’ te sturen, waarin staat dat de account is geblokkeerd. Op een nieuwe valse pagina kunnen ze de account weer activeren, door de gebruikersnaam, het wachtwoord en het pasnummer in te vullen. Op dat moment hebben criminelen alle gegevens. Het minst veilig zit je als je nog gebruik maakt van papieren TAN-codes in plaats van de sms of het kaartlezertje.
Overigens is Nederland sowieso niet ideaal, waar het internetbankieren betreft. Nederlanders zijn actieve internetbankierders, wat de ‘beloning’ voor hackers aantrekkelijker maakt, dan landen waar maar sporadisch wordt gebankierd via internet.
Daarnaast bankieren veel mensen ook nog erg actief. In 2007 maakte ruim 70% minstens één keer per week gebruik van internetbankieren. Het bankieren gaat ook nog eens enorm snel, waardoor banken niet kunnen controleren of het allemaal wel klopt. In bijvoorbeeld de V.S zijn ze nog druk bezig met ontwikkelingen en duurt het een week voor geld is overgemaakt. Dan kan fraude nog getraceerd worden.
In Nederland wordt ook volledig vertrouwd op eenmalige wachtwoorden, die na een paar seconde niet meer bruikbaar zijn. Kleine onzichtbare programmatjes liften echter mee, wanneer iemand inlogt en dan zijn deze codes en wachtwoorden niet langer nuttig. Omdat fraude pas opvalt als mensen beginnen met klagen en dieven vaak kleine onopvallende bedragen tegelijk van rekeningen halen, kunnen ze vaak een lange tijd doorgaan en is ook het Nederlandse systeem niet waterdicht.
