Het dividendbeleggen kent de laatste jaren een steile opmars. Op welke beleggingssite je ook gaat, op welk financieel forum je ook surft, mensen slaan de goede tips over dividendaandelen om je oren. Maar waarom zijn dividendaandelen zo populair geworden de laatste jaren? En is dividendbeleggen echt rendabeler dan gewoon beleggen?
De stijgende populariteit
Vooreerst is er door de lage rentestand van vandaag een honger naar rendement bij beleggers. Spaarboekjes en andere termijnrekeningen, kasbons, staatsobligaties, bedrijfsobligaties met hoge ratings, het brengt allemaal niet veel meer op. Dus gaan veel beleggers op zoek naar andere investeringsmiddelen, dividendaandelen is dan de volgende stap op de risicoladder waar men dan vaak uitkomt.
De tweede reden is de wil om meer rendement te halen versus de risicoaversie. Veel beleggers zoeken na de kredietcrisis, eurocrisis, techbubble en andere crashes toch iets meer veilige aandelen die minder volatiliteit kennen, in vaktermen: waarvan de beta laag is. De meeste dividendbetalende bedrijven zijn vaak bedrijven met meer maturiteit, grote beurskapitalisatie, en een meer standvastiger aandeelhouderspubliek die hun aandelen houden voor het dividendrendement in plaats van voor zuivere koerswinst.
Derde reden is een demografische reden. De vergrijzing speelt ook door op de beurs. Mensen die met pensioen gaan en stoppen met werken hebben meestal een lager inkomen dan dat ze zouden blijven werken. Zij zoeken dus eerder een aanvulling op hun inkomen. Daarvoor zijn dividend aandelen zeker geschikt, want zij betalen periodiek een dividend uit aan hun respectievelijke eigenaars. Meer en meer gepensioneerden zorgen er voor dat dividendaandelen meer en meer in trek geraken.
Overgewaardeerd?
Zijn dividend aandelen dan niet overgewaardeerd als iedereen ze wilt hebben? Dat hangt een beetje van sector tot sector af en van regio tot regio. Als je het voorbeeld van de Telecom industrie bekijkt dan zie je bijvoorbeeld dat Telecombedrijven in de Verenigde Staten best solide bedrijven zijn, terwijl deze bedrijven in Europa het al enkele jaren moeilijk hebben om hun dividendbeleid in stand te houden. Hetzelfde verhaal zie je op dit moment ook bij enkele nutsbedrijven.
Zo zijn cyclische en non-cyclische dividendsectoren en heb je altijd over – en onderwaarderingen binnen sectors en aandelen onderling. Zo is bijvoorbeeld vastgoed een erg cyclische sector en is de kans groot dat wanneer de beurs hoge toppen scheert hun beste aandelen (dividendaandelen) hoog geprijsd staan. Het is taak om als belegger voor eigen rekening je huiswerk goed te doen. Zo heb je een sector zoals basismaterialen of energie die bijvoorbeeld niet in trek kan zijn op een bepaald moment op de beurs en kan je daar de beste dividendaandelen aankopen met een fiske korting.
Cijfers
Wanneer je belegt in dividendaandelen is het belangrijk om een fundamentele analyse toe te passen op de cijfers van de onderliggende vennootschap. Het heeft niet zo zeer te maken met het bepalen van een juiste beurskoers (die wordt toch bepaald door vraag en aanbod en heeft enkel een onrechtstreeks verband met de cijfers van de onderliggende vennootschap), maar om te kijken of het dividendrendement dat wordt geboden ook echt wel een veilig rendement is dat niet volgend jaar geschrapt zal worden.
Je moet er namelijk altijd rekening mee houden dat een dividend geen recht is van de aandeelhouder maar dat je als aandeelhouder afhangt van de beslissing van het management van de vennootschap of er een dividend wordt uitgekeerd dat jaar of niet.
Je moet dus nagaan of het rendement voldoende is om jou als belegger het risico te doen nemen, en of het dividend kan worden aangehouden of verhoogd in de toekomst.
Koers/winst verhouding
De koers/winst verhouding is een getal dat vaak door analisten en beleggers wordt gebruikt om aan te tonen of een aandeel laag of hoog geprijsd staat. Persoonlijk ben ik eerder fan van de breuk koers/cashflow omdat daar nog de niet-kaskosten bij zitten (zoals afschrijvingen en waardeverminderingen). Men moet hierbij nagaan of het aandeel juist geprijsd is, wil jij 25x de winst per aandeel gaan betalen voor één aandeel, of heb je liever 13x de winst. Ik liever het laagste. Maar let wel op, een veel lagere koers/winst is niet altijd beter, bij vele bedrijven is er een reden dat de K/W zo laag staat. Een K/W onder de 10 komt wel eens vaker voor bij financiële bedrijven zoals verzekeringsmaatschappijen en banken. Maar verder onderzoek waarom ze zo laag staan is toch steeds nodig.
Payout-ratio
De payout-ratio is het percentage van de winst dat wordt uitgekeerd als dividend. Hoe lager het getal hoe veiliger het dividend. Daar wordt toch vanuit gegaan, en in principe is het rekenkundig zeker waar: als 1 euro per aandeel aan dividend slechts 30% van je winst is, dan is je dividend toch beter beschermd tegen schommelingen in de cijfers en eventueel een slechter jaar dan wanneer diezelfde 1 euro per aandeel dividend 95% van de winst bedraagt? Dan heb je bij een slechter jaar ineens minder dan waarop je had gerekend? Die basisregel moet je je zeker goed inprenten maar er zijn uitzonderingen !
Vastgoed & soortgelijken
Vastgoedbedrijven maken eigenlijk veel meer winst dan wat de cijfers uitdrukken. Vastgoedbevaks of REIT’s zoals ze in het Engels of Amerikaans worden genoemd, zitten onnoemelijk hoge afschrijvingen, een kost die niet uit de kas vloeit maar wel in de boeken staat. Als zij 1000 euro van een retail-vastgoedinvestering krijgen per jaar, en ze schrijven er 800 euro per jaar op af dan is de winst in de boeken maar 200 euro. Maar er zit wel 1.000 euro in de kas. Als zij dan 400 euro aan dividend uitkeren krijg je ineens een geëxplodeerde payout-ratio van 200% ! Dat zou je toch nooit kopen? Toch altijd best de cashflow eens nakijken!
Limited Partnerships (vooral in de V.S. te vinden), Telecom en Nutsbedrijven met veel activa zitten met dezelfde hiaten in hun absolute cijfers. Daarom ga ik persoonlijk altijd liever uit van cashflow dan van winst.
Niet-reccurente betalers
Bedrijven die slechts sporadisch eens een dividend betalen en geen goede en constante historiek hebben van dividenduitkeringen moet je niet over dezelfde kam scheren met de payout-ratio. Je kan daar bijvoorbeeld een mooi rendement van 5% zien tussen staan, met een payout-ratio van 30%, maar wat heeft het voor zin als je de 4 komende jaren er geen dividend van krijgt? Laten links liggen als je een betrouwbare dividendenstroom wenst!
Speciale dividenden
Dividendbedrijven durven al wel eens een overschot aan cash uitkeren aan de aandeelhouders. Als hiermee de payoutratio naar omhoog gaat wilt dat nog niets zeggen over de veiligheid van het dividend, maar reken er wel niet op dat je alle jaren die extra dividenden zal innen.
Strategie binnen dividendbeleggen
Er zijn 2 grote strekkingen binnen het dividendbeleggen:
- Huidig dividendrendement
- Dividendgroei
Huidig dividendrendement
Deze beleggers zijn op zoek naar instant yield ! Zij willen een zo groot mogelijk rendement op hun portfolio en liever vandaag dan morgen. Zij zijn er van overtuigd dat ook in beleggen het beter is om één vogel in de hand te hebben dan tien in de lucht. Deze beleggers gaan op zoek naar aandelen die ondergewaardeerd zijn en zo een hoger, maar nog steeds volgens de payout-ratio, veilig dividendrendement aanbin!neden. Zo lang de fundamenten, de cijfers, van de onderneming maar goed blijven!
Er zijn genoeg aandelen met een dividendrendement van 6 of 7%, maar kan jij diegene die veilig en consistent het blijven uitbetalen? Door de band genomen nemen deze beleggers iets meer risico door meteen een goed rendement op te eisen in plaats van te wachten en veiliger door te groeien, zoals hun tegenhangers van de dividendgroei beogen.
Dividendgroei
Zeer populaire in de Verenigde Staten en bij de wat oudere bevolking. In het segment waar deze beleggers in gaan shoppen zitten enkele kleppers van bedrijven: Coca Cola, Johnson & Johnson, McDonalds, Pepsi, Colgate-Palmolive, etc. De zogenaamde DIVIDEND ARISTOCRATS. Om zo genoemd te mogen worden moet je minstens 25 jaar op rij je dividend verhoogd hebben. Dat is wat deze bedrijven dus allemaal gedaan hebben.
De bedoeling van een dividendgroeiportfolio is om vandaag de dag te beleggen in bijvoorbeeld 10 coca cola aandelen (vandaag rond de 40 dollar per aandeel aan 3%). Dat geeft 400 dollar en dit jaar een rendement van 12 euro, ofwel die 3% dus. Maar al Coca Cola zijn dividend met 10% verhoogt en dus voor diezelfde 10 aandelen een dividend van 13.2 euro uitbetaalt, gaat je rendement gestaag omhoog. En als je aandelen hebt die dat zo 25 jaar achter mekaar doen dan weet je natuurlijk dat je na 25 jaar meer aan dividend per jaar krijgt dan wat je initieel betaald hebt voor je aandelen.
Maar een dividendrendement kan toch niet meer dan 100% van een aandeel bedragen? Neen, welk bedrijf zou zo gek zijn om dit uit te betalen? Volgens het boek van “The Strategic Dividend Investor” heeft dit een logische verklaring. Een hoger dividendrendement duwt de prijs van een aandeel mee de hoogte in. De markt is vraag en aanbod, en hoe groter het dividendbedrag wordt hoe gewilder het aandeel en dus hoe hoger de koers. De markt laat niet toe dat McDonalds of Coca Cola een dividendrendement op kostprijs van 10% halen.
Dat is tevens ook de reden dat deze aandelen bekeken worden als een veilige haven. Ook al zijn deze aandelen onderhevig aan beursschommelingen, deze bedrijven hebben solide cijfers en een standvastige aandeelhouderskern die waarschijnlijk al serieus aan het verdienen zijn op hun investering!
Disclaimer: Dit artikel raadt niemand aan om op deze manier zijn geld te investeren. Dit artikel is een eigen interpratie van feiten en kan worden tegengesproken door mensen met een andere visie op dit topic. Het geeft alleen maar meer info over deze manier van beleggen. Wil je hier ook meer over weten tot in detail, dan kan ik enkel aanraden om je nog meer te gaan verdiepen in de materie. Dividendbeleggen is een eigen manier van beleggen en kan niet worden vergeleken met een andere, eventueel rendabelere beleggingstrategie.
