Het Basel comité is een samenwerking tussen 27 landen, die richtlijnen en standaarden oprichten voor de financiële wereld, en er op toezien dat deze worden uitgevoerd indien ze in de nationale wet van deze landen worden opgenomen.
Na Basel I en II, is naar de aanleiding van de kredietcrisis nu een verfijnd akkood, Basel III uit de bus gekomen.
Basel Committee on Banking Supervision
Wat?
Het baselcomité werd in 1974 opgericht door 10 gouverneurs van centrale banken. Waaronder de Belgische en de Nederlandse. Aanleiding hiervan was het faillissement van een kleindere Duitse Bank, Bankhaus Herstatt genaamd. Dit faillissement bracht enorme problemen met zich mee op de financiële markten.
Het comité houdt zich voornamelijk bezig met de harmonisatie van het toezicht op de financiële instellingen, en dit op internationaal vlak. Zij stellen standaarden, geven hierover opleiding en verspreiden informatie, om uiteindelijk er controle op door te voeren. Deze taak is in de loop der jaren steeds aan belang gaan inwinnen.
Het comité heeft echter geen wettelijke machten. Elk lid (een land) bepaalt zelf op welke manier de aanbevelingen worden omgezet in hun wet. Maar binnen de Europese Unie worden, globaal gezien, deze richtlijnen toch omgezet naar de nationale wetgeving.
Wie?
Momenteel zijn er zo’n 27 landen vertegenwoordigd in het Basel Comité. De vertegenwoordiging gebeurd door de centrale banken en de nationale toezichthouders. Voor bijvoorbeeld België is dit de Nationale Bank en de CBFA.
Wanneer komen ze samen?
Ze vergaderen zo’n 4x per jaar, maar er is een permanent secretariaat aanwezig voor de behandeling van vragen, klachten en dergelijke.
Basel III
Basel III gaat Basel I en II vooraf. Dit zijn de te volgen standaarden voor de financiële wereld. Vooral banken en verzekeringsmaatschappijen dienen de richtlijnen te volgen.
Doel?
Het algemeen doel van Basel III is de banken crisisbestendiger maken door de kwetsbaarheid ten opzichte van marktrisico’s te verlagen.
Basel III is er eigenlijk gekomen door de kredietcrisis die in 2008 in Europa in alle hevigheid losbarstte. Het comité heeft echter gewacht tot nu (januari 2011) om nieuwe maatregelen te treffen.
De maatregelen?
– De banken moeten grotere kapitaalbuffers aanhouden.
– Kapitaalvereiste van 8% op risicovolle activ, vanaf 2016 zal dit 10,5% zijn
– Nationale toezichthouders mogen een bijkomende buffer van 2.5% opleggen.
– Er werden 2 nieuwe ratio’s opgesteld om een nog grotere transparantie te bekomen.
Conclusie
Maatschappelijk gezien is het principe van Basel III geen slechte zaak. Er worden meer garanties voorzien om te vermijden dat banken opnieuw zo in de problemen komen als bij de kredietcrisis.
Maar zullen deze richtlijnen volstaan om in de toekomst verdere financiële crisissen te vermijden? De banken driegen nu al met verminderde kredietverstrekking, wat ook nefast is voor de economische groei. Want uiteindelijk zullen de banken veel extra kapitaal nodig hebben om dezelfde activiteiten te kunnen uitvoeren dan deze die ze vandaag reeds doen.
