Sinds een jaar of twintig zijn wij (mijn vrouw en ik) verslaafd aan ambachtelijk, met de hand bereid, Italiaans ijs. Onze verslaving is begonnen in het op Mallorca gelegen plaatsje Santa Ponsa. Het was voor het eerst dat we 10 dagen lang in één en hetzelfde appartement verbleven in een echte toeristische mediterrane badplaats. Tot dan toe gingen we samen op de bonnefooi met de auto naar Frankrijk of kochten we samen alleen een ticket naar bijvoorbeeld Portugal of Kreta en dan zagen we wel waar we terechtkwamen. Als we met de auto waren overnachten we dan in onze oude besteleend en als we alleen een vliegticket hadden sliepen we bij mensen thuis (bed en breakfast) of in goedkope hotelletjes. 10 dagen lang in één en hetzelfde appartement was dus compleet nieuw voor ons. Ik was bang dat het een saaie vakantie zou worden omdat ik hou van onverwachte verrassingen.
Thuis in Santa Ponsa:
In de transferbus van het vliegveld in Las Palmas naar het 18 kilometer verder naar het zuiden gelegen Santa Ponsa bekroop me steeds meer het gevoel dat we de verkeerde keuze hadden gemaakt. We reden alleen maar door super toeristische plaatsen die voornamelijk bestonden uit hotels, appartementen, restaurants, bars etc. Na een klein uurtje waren we dan toch eindelijk aangekomen bij ons appartement. Het was een keurig appartement en we keken uit op het zwembad dat achter het appartementengebouw lag. We gingen natuurlijk, avontuurlijk als we waren, meteen op verkenning in de omgeving van ons appartement. Het eerste wat we tegenkwamen was een Spar supermarkt, net als in Nederland, het Spanje gevoel liet daardoor nog even op zich wachten. We liepen verder richting het centrum en gingen op zoek naar een bank want we moesten (toen nog en misschien binnenkort wel weer als Spanje door de aanhoudende Eurocrisis weer terug moet naar de Peseta) Peseta’s hebben voor onze vakantie uitgaven. Drie straten van ons appartement vandaan vonden we een bank met een, toen nog niet vanzelfsprekend, pinautomaat. Het was voor het eerst dat we gewoon met onze pinpas in het buitenland konden pinnen en geen gedoe hadden met de Thomas Cook Travellercheques die we op onze voorgaande reizen altijd gebruikten. Het typische buitenland gevoel wat we vroeger hadden kregen we nog steeds niet. Alle Spaanse mensen die we vervolgens tegenkwamen keken een beetje raar als ik in het Spaans iets probeerde te vragen en spraken ons vervolgens in vloeiend Engels aan. Al met al voelden we ons niet in een vreemd land maar voelde we ons alsof we thuis waren in ons eigen land.
Het lekkerste Italiaanse ijs:
Ondanks dat we geen buitenland gevoel kregen werd het toch een hele mooie vakantie. We troffen het want in de week dat wij in Santa Ponsa verbleven waren er iedere avond feestelijkheden ter ere van de opening van de nieuwe strandboulevard. Het mooiste evenement was een muzikale hologramshow waarbij ’s avonds in het donker in een waternevel boven de baai, holografisch geprojecteerde driedimensionale reusachtige ridders te paard en andere figuren op de maat van de muziek ogenschijnlijk over het water draafden en dansten. Ook hebben we een auto gehuurd (goedkoper als een scooter!! Vanwege de verzekering) waar we het eiland mee verkend hebben en ontdekten dat Mallorca ook heel veel niet toeristische gebieden heeft en een geweldig mooie natuur. Maar het hoogtepunt van Santa Ponsa ontdekten we pas de dag voor ons vertrek. Dit hoogtepunt was de Italiaanse IJssalon. Daar verkochten ze echt betoverend lekker, vers, zelfgemaakt Italiaans ijs. Nu na twintig kan ik nog de smaak en gevoel in mijn mond terughalen van, met name, het onnavolgbaar lekkere mango ijs. Ook de andere soorten Italiaanse vruchtenijssoorten die ze er verkochten veroorzaakten een orgastische smaakervaring. Die laatste avond en de tijd die we nog overhadden op de dag van ons vertrek hebben we nog zoveel mogelijk genoten van deze heerlijke smaaksensatie.
Zelf Italiaans ijs maken:
Sinds onze orgastische ijssmaakervaring in Santa Ponsa zijn we verslaafd aan Italiaans ijs en in ieder plaats in Nederland waar we komen worden we als door een magneet naar de plaatselijke Italiaanse ijssalon getrokken. We hebben echter nooit meer zulk lekker ijs gehad als in Santa Ponsa, we blijven echter zoeken en iedere keer als we weer een nieuwe Italiaanse ijssalon hebben gevonden hopen we dat we eindelijk weer die orgastische ijssmaakervaring te zullen krijgen zoals toen in Santa Ponsa. Ook thuis proberen we, door zelf Italiaans ijs te maken, die orgastische ijssmaakervaring te krijgen. Helaas is het ons nooit gelukt om met de ogenschijnlijk simpele ingrediënten (200 gram fruit, 1 vanille stokje, 200 milliliter melk, 100 milliliter slagroom, 2 eierdooiers en 100 gram suiker) het Italiaanse ijs zoals we dat in Santa Ponsa hebben gegeten te evenaren. Daarom blijven we waarschijnlijk eeuwig op zoek in Nederland naar het ultieme Italiaanse ijs.
