Onze dochter is altijd gek geweest op dieren. Toen ze van een vriendinnetje dan ook hoorde dat die in Turkije in het plaatsje Kas had gezwommen met een dolfijn vond ze dat geweldig. Ze droomde ervan om dat ook een keer te kunnen doen. We hebben toen haar vader en moeder gevraagd waar we het beste een appartement konden huren om zo dicht mogelijk bij het dolfijnencentrum te zijn. Ze raden ons Aquapark Hotel Kas aan.
We hebben daar een appartement geboekt en dat was redelijk betaalbaar, dit komt doordat Kas nog niet helemaal overspoelt wordt met toeristen. Waarschijnlijk doordat er niet zoveel strand is en het op zes uur rijden van het vliegveld ligt.
We hadden geboekt via een kleine reisorganisatie en landden midden in de nacht op het vliegveld van Daleman. Het was gelukkig een heerlijke nacht want deze kleine reisorganisatie bleek geen transferbus geregeld te hebben zodat we bijna twee uur hebben moeten wachten tot er een busje speciaal voor ons kwam. Na een nachtelijke bergrit van 6 uur met een slaperige chauffeur kwamen we om 8 uur ’s ochtends aan bij Aquapark Hotel Kas. Daar bleek ons appartement nog niet beschikbaar dus lagen we om 8.15 uur met zijn vieren in een nog verlaten zwembad.
’S Middags konden we alsnog in ons appartement dat mooi aan zee lag. Aquapark Hotel Kas is een heel mooi verzorgd appartementen complex met een gemoedelijk sfeer. 70% van de gasten was Turk, 20% Engels, 10% Nederlands en er liep 1 Russisch echtpaar met een kind. Het had een beetje een camping sfeer, de gasten waren vriendelijk en we hadden gauw contact met een Nederlands echtpaar met twee kinderen, ook een jongen en een meisje, van ongeveer dezelfde leeftijd als onze kinderen.
We vertelden dat wij speciaal naar Kas waren gekomen om een keer met dolfijnen te zwemmen. Zij waren ook gekomen om te zwemmen met dolfijnen maar met een andere reden. Hun beide kinderen hadden namelijk PDD-NOS http://nl.wikipedia.org/wiki/PDD-NOS wat onder andere inhoud dat ze moeite hebben met contacten leggen. Hun kinderen gingen 10 van de 14 dagen dat ze in Kas waren naar dolfijn therapie. Dit werd vergoed door hun ziektekosten verzekering. Ondanks dat ze PDD-NOS hadden konden hun kinderen heel goed met onze kinderen opschieten en ze trokken alle dagen met elkaar op.
Wij hadden besloten dat onze kinderen de tweede week met dolfijnen zouden gaan zwemmen want het kost voor toeristen 80 euro p.p. voor 10 minuten. Dit bleek echter anders te lopen. Op een dag in de tweede week zaten we samen met het andere gezin te eten toen de vader zei, mijn dochter wil jullie iets vragen. De dochter vertelde dat de dolfijnen therapeute tegen haar en haar broertje had gezegd dat ze een keer een vriendje mochten meenemen naar de therapie. Dit gebeurt zelden omdat kinderen met PDD-NOS heel moeilijk contact maken maar zij waren zo goed bevriend geraakt met onze kinderen dat ze vroeg of onze kinderen mee mochten naar de dolfijn therapie . Natuurlijk mocht dat van ons, onze kinderen vonden dat natuurlijk geweldig. En zo kwam het dat we, op dezelfde dag dat wij ’s middags 2x 10 minuten hadden gereserveerd, we ’s ochtends met zijn allen 2 uur bij de dolfijn therapie aanwezig mochten zijn.
We kregen eerst een uitleg over de dolfijn therapie. Een dolfijn heeft een hele krachtige sonar, hij kan daar tot een afstand van 7 kilometer alles mee waarnemen onder water. Niet alleen dingen maar ook spanningsvelden. Ze kijken met hun sonar dwars door je heen en ze zien zelfs het kind in de buik van een zwangere vrouw zitten. Volgens de therapeute kunnen ze niet alleen aandoeningen waarnemen maar ook genezen met hun sonar. In de natuur genezen ze elkaar, daarom zijn dolfijnen zelden ziek.
De dolfijn therapie gaat als volgt:
Eerst legt de patiënt een minuut of vijf zijn voorhoofd op het voorhoofd van de dolfijn, pal boven de dolfijn zijn sonarorgaan. De sonargolven hebben daardoor een heel sterk positief effect op de patiënt. Vervolgens gaat de patiënt allerlei spelletjes doen met de dolfijn. Rubber ringen gooien die de dolfijn opvangt of uit het water vist en weer terugbrengt. Samen een bal overgooien. Dan een tijdje de dolfijn strelen en tot slot gaat de patiënt echt rondjes zwemmen met de dolfijn. Hij pakt dan de rugvin stevig vast, waarna de dolfijn hem met hoge snelheid meesleept door het water. Het geheel duurt ongeveer een uur maar als het een aantal dagen achter elkaar wordt gedaan heeft het een levenslang positief effect op de patiënt.
Onze kinderen mochten om de beurt mee met het kind wat aan de beurt was. Ze mochten alles meedoen behalve het echte zwemmen in het water. Toch vonden ze het al een fantastische ervaring. En omdat we ’s middags hadden gereserveerd konden ze als hoogtepunt van de dag ook nog echt zwemmen met een dolfijn. Toen mijn zoon als eerste in het water lag schrok hij wel toen de dolfijn naast hem kwam liggen, een vis van 3 meter is toch wel heel groot van dichtbij. Na een korte instructie klemde hij zich aan de vin en ging met grote snelheid door het water. Hij vond het helemaal te gek. Daarna mocht mijn dochter en ook die vond het fantastisch.
Al met al was het een ervaring die ze nooit meer zullen vergeten. En dit dankzij een onverwachte vakantie vriendschap. Ik denk zelf dat deze vriendschap op de kinderen met PDD-NOS minstens zo’n positieve werking heeft gehad als de dolfijn therapie. Ik kan dat niet bewijzen maar dat kan men de dolfijn therapie ook niet.
