De zebra behoort tot de familie van de Equidae en is een paardachtige. De zebra stamt, net als alle andere paardachtigen, af van de, zo’n 50 miljoen jaar geleden levende, Eohippus, ook wel Hyracotheum genoemd. De Nederlandse naam voor de Eohippus is dageraadspaard. De Eohippus was met een hoogte van zo’n 20 cm en een lengte van zo’n 30 cm een hele kleine paardachtige. De Eohippus kwam voor in Noord-Amerika en West-europa die toen nog aan elkaar vast zaten. Toen Noord-Amerika en West-europa door het onstaan van de Atalantische Oceaan van elkaar werden gescheiden ontwikkelden zich twee verschillende populaties paardachtigen. Uit de Noord-Amerika populatie ontwikkelden zich daarna onder andere de Equus waar de Equidae en dus de zebra toe behoort.
Kenmerken van de zebra:
Het meest opvallende kenmerk van de zebra is zijn wit met zwarte strepenpatroon. Dit strepenpatroon verschilt sterk van soort tot soort. Bij alle soorten zebra’s lopen de strepen, behalve rond de poten waar ze horizontaal lopen, verticaal. Alleen de gewone zebra of steppezebra heeft zwarte strepen die ook onder zijn buik doorlopen. De Burchellzebra, de Grantzebra, de Selouszebra, de Chapmanzabra, de Crawshays zebra, de Kaapse bergzebra, de Hartmanns bergzebra en de Grévyzebra daarentegen hebben een witte buik. Zo op het eerste gezicht lijkt het, doordat de meeste zebra’s een witte buik hebben, dat de zebra wit is met zwarte strepen. Dit blijkt echter niet zo te zijn. De huid van de zebra is namelijk overal, onder zowel de witte als de zwarte haren, zwart. De witte strepen ontstaan doordat in deze haren het zwarte pigment ontbreekt.
Zintuigen van de zebra:
De ogen van de zebra staan aan de zijkant van zijn hoofd, hierdoor hebben ze een heel breed gezichtsveld. Dit is een eigenschap die ze gemeen hebben met bijna alle planteneters omdat ze hun belagers goed moeten kunnen opsporen tijdens het grazen. De ogen van de zebra zijn dan ook heel goed, ze kunnen zowel overdag als in het donker zien en kunnen ook kleuren waarnemen. De oren van de zebra zijn ronder en groter als die van een paard. Ze kunnen bovendien hun oorschelpen onafhankelijk van elkaar in bijna elke richting draaien zodat ze van alle kanten geluid op kunnen vangen. Het reukvermogen en smaakvermogen van de zebra is daarentegen niet zo sterk.
Leefwijze:
De meeste zebra’s zijn sociale dieren en leven in groepen die bestaan uit een paar wijfjes met hun jongen en één mannetje, deze gemengde groepjes worden ook wel een harem genoemd. Als mannetjes geen wijfje hebben zoeken zij andere vrijgezelle mannetjes op en vormen samen met hen tijdelijke groepjes. Een uitzondering hierop vormt de Grévyzebra waarvan de volwassen mannetjes alleen leven. Soms gaan een paar kuddes bij elkaar, en vormen gemengde kuddes van een paar honderd zebra’s. Ook komt het voor dat er kuddes gevormd worden waar ook giraffen, beisa’s (Oost-Afrikaanse spiesbok) en elandantilopen in voorkomen. In het zuiden van het leefgebied komen ook steppezebra’s, impala’s en kafferbuffels voor in de gemengde kuddes. Zebra’s brengen de meeste tijd door met eten. In het regenseizoen, als er volop gras aanwezig is, eten ze hoofdzakelijk gras maar daarnaast eten ze ook knoppen en bladeren van struiken en lage bomen. De zebra drinkt het liefst elke dag maar kan, zonder problemen, ongeveer 3 dagen zonder water.
Voortplanting van de zebra:
Zebra’s worden zo rond hun 3de levensjaar geslachtsrijp. De mannetjes zebra is echter meestal vanaf zijn 5de levensjaar pas in staat om een kudde te leiden en zich voort te planten. Na de paring volgt een draagtijd van ongeveer 12 à 13 maanden. Vlak voor de bevalling zoekt de merrie een veilig plekje om te bevallen, als dit door omstandigheden niet lukt kan ze de bevalling zonder problemen een aantal dagen uitstellen. Vervolgens krijgen zebra’s meestal 1 jong die binnen kwartier kan staan en dan meteen gezoogd wordt en vervolgens binnen een uur al met de kudde mee kan draven.
Tamme zebra’s:
Er zijn vroeger heel veel pogingen gedaan om de zebra te temmen en als rij- en lastdier te gebruiken. De zebra bleek hier echter niet geschikt voor omdat hun paniek-instinct, bij dreigend onraad, niet af te leren bleek. Ik ken echter één zebra die wel te temmen was, dit was de zebra die de hoofdrol speelde in de film http://nl.wikipedia.org/wiki/Racing_Stripes “Streep wil racen”. Streep won zelfs uiteindelijk de race.
