De mooiste reetjes van Nederland vind je in het bos. Ook in Nederland leven heel veel mooie reetjes verspreid over een aantal natuurgebieden. Door het succesvolle beleid van de Nederlandse regering om de diverse grote natuurgebieden met elkaar te verbinden neemt het aantal reetjes in Nederland de laatste zelfs sterk toe. Toch blijft het moeilijk om mooie reetjes te vinden in Nederland.
Leefgebieden mooie reetjes:
Het aantal reeën, dat verspreid over vrijwel heel Nederland leeft, wordt geschat op ruim 60.000. In Nederland komt de ree vrijwel overal voor, in het westen iets minder dan in het oosten. Op Ameland en Terschelling is de ree geïntroduceerd. In de Tweede Wereldoorlog was de stand drastisch afgenomen, maar deze is inmiddels weer hersteld. De ree leeft vooral in bosachtige streken met open plekken en aangrenzende velden en heeft een voorkeur voor het overgangsgebied van loofbos naar open terrein, om er dekking te zoeken, te rusten en te herkauwen, maar hij leeft ook in heidevelden, rietvelden, duinen en akkerbouwgebieden. Gelukkig past de ree zich gemakkelijk aan cultuurlandschap aan zolang er meer voldoende voedsel, dekking en rust aanwezig is. Toch zie je bijna nooit een jong reetje.
Wie weet waar je mooie reetjes vindt:
Voor het fotograferen van mooie Nederlandse reetjes is geduld dus een eerste vereiste. Je kunt natuurlijk zelf op zoek gaan naar goede locaties om mooie reetjes te fotograferen maar dat is een bijna onmogelijke opgave. Voor het vinden van de goede locaties heb ik daarom contact gezocht met de beheerders van de belangrijkste natuurgebieden. De belangrijkste beheerders van een aantal zeer grote natuurgebieden zijn Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten, dus nam ik daar contact mee op.
Veluwe midden:
Zowel Staatsbosbeheer als Natuurmonumenten raadden mij aan om voor het fotograferen van mooie reetjes naar het Veluwe-Midden gebied te gaan. Zij gaven mij het adres en het telefoonnummer van de boswachterspost en ik nam contact op met de boswachter. De boswachter was een bijzondere vriendelijke behulpzame man en hij nodigde mij uit om bij hem op de boswachterspost langs te komen voor de details.
Klaar voor de mooiste reetjes:
De volgende dag ontving de boswachter mij met een kopje koffie en tekende op de plattegrond van het Veluwe-Midden gebied een aantal cirkels waar de belangrijkste drinkplaatsen van de reetjes zich bevinden. Opgetogen ging ik naar de eerste drinkplaats. Ik installeerde me met mijn camera in de buurt van de drinkplaats met koffie en broodjes en wachtte af.
Mooie reetjes in het water:
Mijn geduld werd beloont want al na drie uur kwam het eerste reetje aangelopen. Wat een onwaarschijnlijk mooi diertje. Het reetje liep voorzichtig het water in en ik klikte af en scoorde een aantal mooie foto’s van het natte reetje. Tussen het drinken likte ze even haar natte lipjes af en keek mijn kant op. Toen ze klaar was met drinken en weer op de kant stond bleef ze opeens stokstijf staan en keek naar mij. Het leek net of ze me met haar grote zwarte ogen aankeek. Toen ze weer weg was liep ik heel voorzichtig om de poel heen en volgde het pad wat ze in was gegaan. Na een paar honderd meter ontdekte ik een nog kleiner reetje dat in het zonnetje lag te herkauwen. Ze had me meteen in de gaten en liep snel de struiken in. Vanuit de struiken keek ze me nog een tijdje aan en floepte toen snel de bossen in.