In dit artikel wordt o.a. over de geschiedenis van de kangal uitgelegd, en waar ze vandaan zijn gekomen.
Natuurlijk ook hoe je ermee moet omgaan.
1.Wat is een kangal?
De kangal is een anatolische herderhond hij komt uit Turkije.
Hij heet in het Turks Çoban Köpeği dat betekent in het Nederlands herdershond. Kangal-Çoban Köpeği staat voor een speciale type van de in Anatolië voorkomende herdershond.
2.Wat is de geschiedenis van de kangal?
Over de afkomst is er veel gezocht,maar is nog niks bekend. De Anatolisch hond is wel een berghond, die met de lichaamsbouw wel ouder lijkt dan de Mesopotamische Molossers, met een kortere neus die ze soms er af hakten. In Turkije wordt die gebruikt om grote kuddes met schapen of geiten te bewaken.
Het uiterlijk van deze honden laat zien, zoals bij die alle echte werkende rassen, grote verschillen. Die verschillen vinden we ook in de sinds de jaren 60 naar west-europa en noord-amerika geëxporteerde Anatoliër. De FCI(Fédération Cynologique Internationale) heeft daarom in ieder geval wat de vacht betreft,in de standaard ruimte gelaten voor meerdere verschillen.
In Turkije staat er grote belangstelling voor de hond, die zelfs al op de Turkse postzegel is afgebeeld .En sinds 1996 worden daar de verschillen als aparte rassen onderscheiden: Kangal – vaalgeel met masker, naar de plaats in Midden-Turkije waaruit dit type afkomstig zou zijn.
Akbas – (witkop) witte vacht, zwarte neus, een type dat meer in West-Turkije voorkomt. Karabas-(zwartkop) vaalgele of witte vacht met een zwarte kop, en eventueel gekleurde vlekken op de vacht elders. Intussen zijn dieren van het type kangal of karabas buiten Turkije het meest verspreid,zodat ook wel eens in brede (FCI) zin over kangal of karabas gesproken wordt. Hier volgen we verder de in Nederland en België geldende FCI standaard.
3.Hoeveel weegt de kangal?
De Anatolische herder is een grote hond die geen lompe indruk mag maken. Reuen hebben een maximumhoogte van 74-81 cm bij een gewicht van 50 tot 65 kg.Voor teven is dat 71-79 cm en een gewicht van 40 tot 55 kg.
4.Hoe is het gebruik?
De Anatoliër is een oorspronkelijke berghond, gewend om s’zomers en s’winters bij de kudde te blijven en daar zelfstandig over te waken. Hij is rustig,zelfbewust en terughoudend. Maar ook weinig speels, beperkt opvoedbaar en daarom niet makkelijk te houden.
De ontwikkeling eist vanaf zeer jeugdige leeftijd veel aandacht.
