De socialisatie van een puppy is erg belangrijk, maar waarom? Ook worden 2 veel voorkomende problemen besproken waar nieuwe puppyeigenaren snel de mist in gaan.
De socialisering:
De eerste 12 weken zijn voor een groot deel bepalend over hoe een hond de rest van zijn leven zal reageren op zijn omgeving.De eerste 2 weken dat een hond geboren word is hij blind en doof, daarna gaan de oogjes en oortjes open. Zijn leven bestaat op dat moment alleen maar uit eten, slapen en contact met moeder, broertjes en zusjes.
Met de leeftijd van 4 weken beginnen ze de wereld buiten hun nest te verkennen.
De echte socialisering begint dan.
In de natuur zal de moeder ervoor zorgen dat er geen vijanden en vreemden in de buurt zullen zijn. Dit betekend alles wat hij als eerste ziet, zal zien als veilig!
Des te ouder de pup word zal hij het gebied steeds verder uitbreiden en meer gaan ontdekken.
De socialiseringsperiode is heel heel erg belangrijk voor een jonge pup, als een jonge pup tot 3 maanden oud bijvoorbeeld niets van de buitenwereld zal zien zal dat eng zijn.
Als je een pup koopt mag hij niet eerder weg voor hij 7 weken is, en een goede fokker zal zijn pups pas weg doen met 8 weken oud. Dit komt omdat door bij zijn broertjes/zusjes en moeder te blijven hij veel van de hondentaal leert.
Hij leert wat dominant zijn en onderdanig zijn is, hij leert wat correcties zijn, en als een nestgenoot piept met spelen hij moet ophouden met bijten.
Als je een pup in huis neemt moet je hem dus de eerste weken zoveel mogelijk laten zien zodat dat normaal voor hem is. De bus, kinderboerderij, auto, stad, kleine kinderen, allemaal verschillende mensen (groot, klein, dik, dun, blank, zwart etc) zoveel mogelijk honden, paarden, koeien en ga zo maar door. Dit zodat het allemaal normaal word voor de pup.
Probeer het ook regelmatig te herhalen, ga bijvoorbeeld 2 keer per week naar de stad, daarvoor pak je weer 2 keer per week de auto of de bus. Ga een paar keer per week op het station zitten voor 5 minuutjes zodat hij went aan treinen. Dit duurt ongeveer tot hij 12 weken oud is en dan gaat het al een stuk moeilijker om hem aan nieuwe dingen te wennen.
Je zal dan ook merken dat hij na een dagje indrukken opdoen heel erg moe is.
Als je kinderen hebt leer deze dan ook meteen dat ze de pup met rust moeten laten als hij slaapt! Slaap is heel erg belangrijk voor een pup om goed te ontwikkelen tot een gezonde volwassene hond.
De fokker:
Waar je een pup koopt is heel erg belangrijk, je wilt namelijk wel dat de pup een goeie start heeft gekregen.
Een pup die in een stal is opgegroeid zal veel angstiger zijn dan een pup die is opgegroeid in een huiskamer. Dit omdat ze al veel meer hebben meegekregen: stofzuiger, visite etc.
Let hier dus heel goed op als je een pup gaat kopen.
Als je een rashond wilt hebben doe dan altijd navraag bij rasvereninigingen, die hebben altijd wel informaties over goede fokkers waar je zou kunnen kijken voor een pup.
Vraag ook altijd veel informatie aan de fokker zodat je meer leert over hoe de pups zijn opgegroeit. Een goede fokker weet ook altijd hoe de karraktertjes zijn bij pup, en zal je helpen de juiste pup uit te kiezen.
Voorbeelden van vragen kunnen zijn, wat hebben ze al geleerd in de socialiseringsperiode. Wat zijn de karrakters van de pups, en van de ouders. Een fokker die veel bezig is met de pups zal je honderduit kunnen vertellen over pups. Een fokker die geïrriteerd of boos lijkt te reageren op je vragen kan je beter geen pup van kopen. Een goeie fokker zal namelijk altijd enthousiast zijn over zijn pups.
Waar je verder op moet letten zijn de omstandigheden waar de pups in opgroeien, het liefste heb je natuurlijk dat ze in een gewoon huishouden opgroeien zodat ze het meeste al gewend zijn. Er zijn echter fokker die op dagen dat mensen komen kijken de pups uit de stal naar binnen halen. Dit is echter al snel te achterhalen als je ziet hoe de pups reageren op de omgeving. Vraag bijvoorbeeld aan de fokker of hij even de stofzuiger aan wilt zetten, of met een dweil langs wil gaan. Reageren de pups schrikachtig of terughoudend dan weet je al dat ze dit niet gewend zijn. Kijk ook of het nest goed schoon is, dit is namelijk al heel erg bepalend voor de zindelijkheidstraining. Pups die een vuile omgeving zijn gewend zullen het minder erg vinden om in hun eigen behoefte te liggen.
Let daarna op hoe de gezondheid is van de pups, zijn alle tandjes doorgekomen, zijn ze niet te dik of te dun, hebben ze schone oogjes, glanst de vacht, is de anus schoon. Dit zijn allemaal dingen waar je op moet letten. Haal de pups altijd bij een erkende fokker vandaan. Zogenaamde broodfokkers (marktplaats) of puppy fabrieken bieden voor een goedkope prijs verschillende rashonden aan. Vaak krijg je er geen stamboom bij, en zijn de ouderdieren niet getest door een dierenarts op erfelijke aandoeningen (heup/elleboog dysplasie)
Dit kan resulteren in een zieke pup, en dat is erg jammer. Er zijn veel mensen die al na een paar weken afscheid moesten nemen van de pup omdat zij een ongezonde pup hebben gekocht.
Training:
Training begint al vannaf dag een dat je de pup thuis hebt. Honden worden niet kant en klaar geboren en een puppy moet alles nog leren.
Het eerste wat je al tegen komt is de zindelijkheidstraining. Hoe makkelijk zindelijk de hond te krijgen is ligt er al aan hoe de fokker met de pup is omgegaan.
Als de fokker het nest niet goed schoon heeft gehouden, dan zullen de pups het normaal vinden om in hun eigen viezigheid te liggen, en dan heeft benchtraining niet zoveel nut.
Zodra je ziet dat de pup gaat draaien en snuffelen op een plek moet hij zijn behoefte doen. Pak hem dan meteen op, en zet hem dan buiten neer waar je wilt dat hij zijn behoefte doet. (de pup zal niet zijn behoefte doen als hij opgepakt word, ook niet als hij al bezig was)
Zeg dan iets als ga maar plasje doen of „plassen. Hij gaat dan de woorden koppelen aan zijn behoefte doen, en dit kan handig zijn als je een keer haast hebt. Als hij zijn behoefte heeft gedaan prijs hem dan meteen de hemel in, en beloon hem goed met een koekje of spelletje. Maak er maar een heel spelletje van, zo leert hij dat hij het goed heeft gedaan.
Sowieso de eerste paar maanden moet je echt wel elk uur met hem naar buiten omdat pupjes hun behoefte nog niet goed op kunnen houden.
Pas met 4 maanden oud hebben ze meer controle erover en kun je ze leren het op te gaan houden. Als er dus een ongelukje binnen gebeurd straf de hond dan niet! Dat komt dan gewoon omdat je zelf niet op tijd met de pup naar buiten bent gegaan.
Je ruimt gewoon de behoefte op zonder boos te worden op de pup.
Op een gegeven moment hebben ze door dat ze hun behoefte buiten moeten doen, en gaan vaak uit hun eigen al bij de deur staan.
Extra tip: een pup moet meestal na het eten, na het slapen en na het spelen zijn behoefte doen. Elke keer als hij dus klaar is met iets, even naar buiten met hem en dan natuurlijk belonen als hij het buiten doet.
Neem wel de tijd ervoor, de pup doet vaak nog zoveel indrukken op buiten dat ze nog wel een vergeten dat ze hun behoefte moesten doen. Als je geen geduld hebt en dan thuis komt, kan het nog wel een gebeuren dat als je thuis komt hij meteen zijn behoefte doet. Nogmaals dit mag je niet bestraffen! Het kan dan zelfs gebeuren dat de pup dan denkt dat hij het helemaal niet mag doen, en zal dan niet meer zijn behoefte bij je in buurt doen, wat erin kan resulteren dat hij het stiekem gaat doen om straf te voorkomen!
Aan de riem lopen:
Dan kom je bij het volgende, de pups moeten nog leren om aan de riem te lopen.
Ze snappen er in het begin helemaal niks van, en kijken je dan een beetje verward aan.
Meestal gaan ze erbij zitten, of zelfs terugtrekken als je de hond mee wilt nemen aan de riem.
Maar geen nood de pup heeft het meestal zo door en dan komen de meeste eigenaren bij het volgende dat de hond trekt op de terug weg (pups willen in het begin heel graag weer naar huis toe omdat dat vertrouwd is)
Het is heel makkelijk aan te leren, de keren dat je pup zijn behoefte moet doen til je hem naar de plek waar je wilt dat hij het moet doen. Beloon hem weer als hij het gedaan heeft en doe hem aan de riem. De pup zal weer graag naar huis willen en zal meelopen. Beloon hem meteen daarvoor. Zodra hij gaat zitten ga dan zelf stilstaan en wacht, lok hem eventueel met een koekje of een stukje worst. Ga vooral niet trekken, dat levert alleen maar weerstand van de pup op. Dit kan je steeds verder uitbouwen, en ga regelmatig ook in huis oefenen.
Doe de riem bij hem om, en ga een spelletje met hem spelen zodat hij is afgeleid van de riem.
Zo leert hij dat de riem iets leuks is in plaats van iets wat moet.
Dan krijgen veel eigenaren het volgende, de pups willen zo graag naar huis dat ze gaan trekken aan de riem. De meeste eigenaren zijn dan al zo blij dat hij mee wilt lopen aan de riem dat ze er niks aan doen. En voila, de pup heeft geleerd te trekken aan de riem.
Als hij klein is vinden mensen het vaak niet erg, maar denk eraan puppy’s worden wel groot. En of het dan nog zo leuk is?
Maar maak je geen zorgen, dit is ook simpel op te lossen. Honden trekken meestal aan de riem omdat ze dan het gevoel hebben ergens sneller te komen dan normaal. Als je zelf dan ook doorloopt worden ze daar voor beloond want ze komen waar ze heen willen.
Hoeveel mensen zie je wel niet met een trekkende hond lopen waarvan je de eigenaar ziet corrigeren maar het niks helpt? Dit komt omdat de eigenaar met een correctie gewoon door blijft lopen. De hond die snapt dan niet waar hij die correctie voor krijgt, want je gaat toch nog steeds die kant op? Voor een pup is het makkelijk op te lossen. Zodra hij trekt ga je meteen stilstaan. Hij komt dan niet waar hij wil komen ondanks dat hij trekt. Het trekken heeft voor de pup dan meteen geen nut meer. Veel pups zullen dan stil gaan staan en achterom kijken wat de bedoeling is. Als de pup weer naar je toe komt lopen loop je weer verder.
Loopt de pup niet naar je toe na meerdere keren stoppen? Dan heeft hij geen aandacht voor jou. Wat je dan kan doen is vlak voor de riem strak staat dat hij trekt, is precies de tegenovergestelde richting uitlopen als de pup doet. Zo zal hij des te meer je dat doet steeds meer op je gaan letten waar jij heen gaat, en dus niet meer trekken. Doe dit ook regelmatig onverwachts zodat je goed de aandacht van je pup op je hebt.
Laatste woord:
Zorg vooral dat je vooral consequent bent in je opvoeding. Als je niet wilt dat hij niet springt mag hij nooit springen (ook niet dat ene keertje), dit zelfde geld voor op de bank. Wil je dat als hij volwassen is dat hij op de bank mag? Als dat nee is mag hij het als pup ook niet. Bij grote honden willen veel mensen dit niet meer hebben. Laat hem als pup dan ook nóóit op de bank. Het is heel verwarrend voor een hond als hij de ene keer iets wel mag en de andere keer niet. Laat je hem als pup op de bank, mag hij er ook op als hij volwassen is, hou daar rekening mee. Iets wat is aangeleerd word namelijk heel moeilijk weer afgeleerd.
Geniet van de puppytijd, voor je het weet zijn ze alweer volwassen.
