Het is een worm behorende tot de familie van de snoerwormen die weer behoren tot de lintwormen. De Latijnse naam is Lineus longissimus.In het Engels wordt het dier ‘bootlaceworm’ genoemd wat schoenveterworm betekend.
Leefgebied
Schoenveterwormen leven in zee en zijn vrij zeldzaam, althans de langere exemplaren. Het geografische verspreidingsgebied strekt zich uit van IJsland in oostelijke richting naar de Atlantische oceaan, de Noordzee en de Oostzee. Niet in de Middellandse zee. Het is de meest voorkomende lintworm aan de kusten van Groot-Brittanië. Ze zijn ook waargenomen in Nederland, in de Grevelingen en Oosterschelde van de zuidwestelijke provincie Zeeland.
De schoenveterworm is vaak te vinden op zandige kusten, drassige of modderige oevers en poelen. Ze komen zowel in zout als in zoet water voor.
Onwijs lang
Met zekerheid is te zeggen dat deze glibberige zwemmers de 30 meter lengte kunnen bereiken. Dit is natuurlijk abnormaal lang, veel langer dan de langste slang ter wereld, de anaconda (+/- 16 meter). Hierdoor breekt het dier alle records en wordt het tegenwoordig gerekend tot het langste dier ter wereld.
Het lastige voor het opmeten van wormen is de eigenschap dat ze zich kunnen uitrekken. Men heeft berekend dat een schoenveterworm van 30 meter bij volledige uitrekking een lengte kan bereiken van zo’n 60 meter. Deze 60 meter wordt niet als officiële lengte beschouwd.
De normale, gemiddelde lengte van een schoenveterworm varieert van een aantal cm tot wel 15 meter. En dat terwijl de worm maar een lichaamsdoorsnede heeft van 5 tot 10 mm. Als het dier opgevouwen zou worden past deze met gemak in een kubus van 15 bij 15 cm.
Een record van 55 meter (zonder uitrekking) staat op de naam van een schoenveterworm aangespoeld, door een storm, op de kust van St. Andrews in Schotland. Dit was in het jaar 1864.
Eigenschappen
Schoenveterwormen zijn net spaghettislierten alleen dan wat donkerder van kleur (meestal roodbruin) en met lengtestrepen gekenmerkt. Met het elastische lichaam kruipen de schoenveterwormen langzaam over de zeebodem. Bij aanraking reageren ze bliksemsnel en kunnen ze een spleet inglippen. Door hun lengte komt men ze vaak tegen verstrengeld dus het zeewier.
Schoenveterwormen zijn in tegenstelling tot de meeste wormen vleeseters. Om hun prooi te vangen maken schoenveterwormen gebruik van een intrekbare slurf. Als deze slurf niet in gebruik is wordt deze opgeslagen in een schede.
Bij een gesignaleerde prooi schiet deze slurf pijlsnel uit de schede. Deprooi wordt met kleverige draden omgeven en gestoken. Bij gewapende schoenveterwormen bevat de slurf een soort naalden waarmee de prooi gestoken wordt. Er worden gifstoffen geïnjecteerd waardoor de prooi verzwakt. Ongewapende schoenveterswormen (zonder ‘naald’) gebruiken hun slurf als een soort lasso. Naast het jagen wordt de slurf ook gebruikt voor graafwerk en zelfverdediging.
De langste aardworm
De langste aardworm ooit gevonden had een lengte van maar liefst 6,7 meter! En hierbij een doorsnede van 2 cm. De worm was gevonden in Kwa Zulu Natal, Zuid-Afrika. Andere grote aardwormen zijn de Oregon Aardworm, de Gippsland aardworm en de Noord-Auckland worm.
