De oudste bekende voorouder van de Giraffe is de Oergiraffe genaamd Palaeotragus primaevus, waarvan de oudste resten (ongeveer 25 miljoen jaar oud) zijn gevonden in Noord-Afrika. Latere resten van Palaeotragus achtigen zijn ook gevonden in het oosten van europa en in de aan Europa grenzende delen van Azië. De Palaeotragus leken nog het meest op een edelhert met een nek zo lang als die van een Okapi en twee met huid bedekte vertakte hoorns.
De moderne giraffe:
De moderne Giraffe komt alleen nog maar voor in Afrika op de beboste savannen en andere licht beboste streken ten zuiden van de Sahara. Het ideale leefgebied van de Giraffe bevat bij voorkeur lage of middelhoge struiken en andere houtige planten. Het merendeel van de giraffen leeft op vlak land maar er worden soms giraffen tot op 2000 meter hoogte aangetroffen. De wetenschappelijke naam van de moderne Giraffe is Giraffa camelopardalis. De officiële Nederlandse naam is Giraffe maar dit wordt ook wel eens geschreven als Giraf. In de oud Nederlandse literatuur wordt de Giraffe ook wel aangeduid als kameelpardel. De Giraffe is te verdelen in de volgende ondersoorten; de Nubische giraffe, de Netgiraffe, de Rothschildgiraffe of Oegandagiraffe, de Kordofangiraffe, de Tsjaadgiraffe, de Masaigiraffe, de Thornicrofts giraffe, de Angolagiraffe en de Kaapse giraffe.
*Giraffa Camelopardalis:
De wetenschappelijke naam Giraffa camelopardalis is een samenstelling van de familienaam en de Latijnse omschrijving van de Giraffe. De naam Giraffe is een afkorting van Giraffidae** wat de naam is van de familie waartoe de Giraffe behoort. De Latijnse omschrijving camelopardalis is opgebouwd uit het Latijnse woord voor Kameel (Camelo) en het Latijnse woord voor vrouwelijke panter (Pardalis). Met Camelo wordt geduid op de kameelachtige kop en het woord Pardalis duidt op het geel met bruine vlekkenpatroon wat gelijkenis vertoont met die van het jachtluipaard
**giraffidae:
De Giraffe behoort tot de familie van de Giraffidae. De familie van de Giraffidae bstaat uit twee soorten, de Giraffe en de Okapi (Okapia johnstoni) die ook wel bosgiraf wordt genoemd.
Kenmerken van de giraffe:
De meest opvallende kenmerken van de Giraffe zijn de enorme lange nek en de enorme lange poten. Een volwassen mannetjes Giraffe wordt gemiddeld 4,5 meter hoog, heeft een kop-romplengte*** van zo’n 4 meter en weegt dan zo’n 650 kilo. De grootste mannetjes bereiken een hoogte van 5,5 meter, hebben een kop-romplengte van zo’n 4,8 meter en wegen dan zo’n 800 kilo. De vrouwtjes zijn met een gemiddelde hoogte van 4 meter en een gewicht van zo’n 450 kilo aanmerkelijk kleiner als de mannetjes. Het tweede opvallende kenmerk van de Giraffe is de geelachtige vacht met zijn onregelmatige bruine vlekken. Deze vlekken zorgen voor een goede camouflage tussen de bomen. De vlekken van mannetjes worden naarmate de dieren ouder worden meestal donkerder. Het vlekkenpatroon op de vacht is uniek voor elke giraffe en verschilt per ondersoort. Een derde opvallend kenmerk zijn de hoorntjes op de kop van de Giraffe. Het vierde opvallend kenmerk is zijn 45 cm lange tong en zijn beweegelijke lippen. De meeste giraffen hebben twee hoorntjes hoog op het voorhoofd, giraffen met 4 hoorntjes komen echter ook soms voor, bij deze zitten er dan nog twee kleinere hoorntjes voor op het voorhoofd. Giraffen hebben ook een manier van lopen die maar bij weinig dieren voorkomt, het zijn zogenaamde “telgangers” , dat betekent dat ze bij het lopen steeds twee poten aan één zijde tegelijk naar voren zetten. Door deze aparte manier van lopen kunnen ze al galloperend een snelheid halen van zo’n 60 kilometer per uur.
***De kop-romplengte is de afstand van de top van de snuit tot het begin van de staart.
Leefwijze van de giraffe:
Vrouwtjes Giraffen leven met hun jongen meestal in kuddes van 6 tot 12 stuks (als voedsel en water schaars zijn, leven ze in grotere groepen) Deze kuddes bewegen zich vrij door de territoria van de mannetjes. Volwassen mannetjes hebben een vast territorium waar ze geen andere volwassen mannetjes in dulden. Giraffen zijn herkauwers. Ze eten zo’n 60 à 65 kg bladeren, scheuten, vruchten en knoppen per dag. Omdat in hun voedsel veel vocht zit en ze bij hogere bladeren kunnen als de meeste plantenetende dieren in hun leefgebied, kunnen Giraffen, indien nodig, langer dan een maand zonder water overleven. Giraffen slapen steeds in korte periodes van 4 tot 6 minuten. Totaal slapen ze op die manier maar 1,5 tot 5 uur per dag. Volwassen giraffen hebben door hun snelheid en grote nauwelijks vijanden. Eventuele jagers (voornamelijk leeuwen) worden met harde trappen verjaagt. Pasgeboren giraffen zijn echter wel heel kwetsbaar, meer dan de helft hiervan valt ten prooi aan jagers (zowel dieren als mensen).
Voortplanting van de giraffe:
Giraffenvrouwtjes zijn na hun derde tot vierde levensjaar geslachtsrijp. Bij mannetjes duurt dit een jaar langer. De meeste vrouwtjes krijgen pas na hun 7e levensjaar hun eerste jong. Als een vrouwtjesgiraffe bronstig is paart ze met één of een paar grote mannetjesgiraffen. Na de bevruchting zondert zij zich af van de kudde en na een draagtijd van ongeveer 14,5 maanden bevalt ze van een jong van ongeveer 45 kilo. Het giraffejong kan binnen vijf minuten staan en is in die korte tijd een hele kwetsbare prooi. Op de plaats waar ze haar eerste jong krijgt zal ze in de toekomst steeds weer terugkeren om haar jongen te baren. Als het jong ongeveer een week oud is voegen ze zich weer bij de kudde. Het jong wordt vervolgens binnen de kudde opgenomen in een “crèche” met andere pasgeboren kalfjes die beschermt wordt door de volwassen vrouwtjes. Het jong drinkt een half jaar tot een jaar bij zijn moeder en zal zich daarna onafhankelijk van de kudde gaan bewegen.
UITGEBREIDE INFORMATIE:
Voor meer uitgebreide informatie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Giraffe_(dier)
