Spreekbeurt poep, werkstuk poep

Het woord poep heeft in de Nederlandse taal een aantal verschillende betekenissen. De meest gangbare betekenis is ontlasting. Maar het woord poep betekent ook een menselijk of dierlijk achterste. Het werkwoord poep is de eerste persoonsvorm van het werkwoord poepen in de betekenis van het laten gaan van ontlasting. Ook betekent het woord poep diarree. Met een poep wordt ook wel een scheet aangeduid. Het woord poep werd vroeger vaak gebruikt als krachtterm maar in de loop van de laatste jaren is het Engelse woord voor poep “shit” daar in de Nederlandse spreektaal voor in de plaats gekomen. In het Noordoostelijke deel van Nederland wordt het woord poep gebruikt voor het aanduiden van een ongewenste vreemdeling. In een aantal Nederlandse dialecten wordt het woord  poep gebruikt als benaming voor pop. In de Vlaamse straattaal tenslotte is het woord poepen de Vlaamse tegenhanger van het Nederlandse woord “Neuken” wat Nederlandse straattaal is voor geslachtsgemeenschap.

Populaire poep:
Poep is vooral onder kinderen een heel populair woord. Dit heeft vooral te maken met het feit dat een kind zich nog in de anale fase* bevindt. De anale fase is een normale fase in de ontwikkeling van het jonge kind die normaliter zo rond het 3^de levensjaar wordt afgerond. Bij sommige kinderen duurt het soms wat langer voordat de anale fase is afgerond. Een heel enkele keer blijft het kind hangen in de anale fase en blijft ook als volwassene gefascineerd door alles wat met de anus en ontlasting te maken heeft.

*De anale fase:
De term “anale fase” is geïntroduceerd door de wereldberoemde psychoanalyticus Sigmuns Freud. Volgens Sigmuns Freud begint de anale fase bij een kind, normaal gesproken, ongeveer vanaf de 15^de maand en duurt hij, normaal gesproken, ongeveer tot het 3^de levensjaar. In deze levensperiode begint namelijk de zindelijkheidstraining van het kind. Door de zindelijkheidstraining raakt het kind zich sterk bewust van de erogene zone van de anus en raakt hierdoor ook zeer gefascineerd door wat er uit de anus komt. Dit verklaard dus de grote fascinatie van het jonge kind voor poep. Tijdens de anale fase ontwikkeld het kind het vermogen om de sluitspier te beheersen. Uit de analyse van de anale fase door Sigmuns Freud bleek dat het vermogen om de sluitspier te beheersen ook bepalend is voor de ontwikkeling van het vermogen om geschenken te geven of te weigeren. De anale fase lijkt voornamelijk te gaan over de zindelijkheidstraining, maar gaat ook over het beheersen van gedrag en driften. Tijdens de anale fase moet een kind bepaalde grenzen ontdekken zodat er in de toekomst geen strijd is wat betreft het overschrijden van die grenzen. Naarmate het fysieke vermogen de sluitspier te beheersen beter wordt, verschuift de aandacht van het kind van de orale zone naar de anale zone. Deze verandering verschaft meer uitwegen voor libidineuze bevrediging en verschaft de opkomende agressieve drift. Te veel bevrediging in dit stadium kan leiden tot de ontwikkeling van een extreem royale, ongeordende persoonlijkheid. Zonder bevrediging kan het individu juist zeer geordend en georganiseerd worden.

Poep in de betekenis van ontlasting:
De wetenschappelijk term voor poep is ontlasting of faeces. Poep (in de betekenis van ontlasting) bestaat uit de onverteerde resten van het geconsumeerde voedsel. Bij de mens zitten er in de poep, net als bij alle zoogdieren, ook afgeschilferde darmwandcellen (zo’n 10gram per dag) en diverse kleine hoeveelheden door de darmen afgescheiden stoffen. Een aantal van die stoffen zijn de galkleurstoffen waardoor onze poep zijn kenmerkende mooie bruine kleur verkrijgt. Zonder deze galkleurstoffen zou onze poep een saaie grijswitte kleur hebben.

Het werkwoord poepen:
Poep is de onvoltooid tegenwoordige vorm van het werkwoord poepen in de eerste persoonsvorm en de gebiedende wijs van het werkwoord poepen. De wetenschappelijke term voor poepen is Defecatie of stoelgang.

Het lichaamsdeel poep:
Met het lichaamsdeel poep wordt de anus bedoeld. De anus is de lichaamsopening die zich tussen  de rondingen van de torso achter het bekken, die aan één heup zijn verbonden door spieren, bevindt.

Poep in de betekenis van diarree:
Poep wordt soms ook gebruikt in de betekenis van diarree. Het woord diarree is afgeleid van het Grieks δια “dia”= door, ρεω “reo” = stromen en betekent ‘doorstromen’. Men spreekt van diarree als de ontlasting dun, waterig en brijïg en soms slijmerig is. Als je diarree hebt  moet je meestal meerder keren per dag heel dringend naar de wc. In de wetenschap spreekt men van diarree als ontlasting  dunner is dan normaal, 3 of meer keer per dag komt en meer dan 200 ml volume per 24 uur heeft.

Poep in de betekenis van scheet:
Poep wordt soms ook gebruikt in de betekenis van scheet. De wetenschappelijke benaming van een scheet is flatulentie of winderigheid. Een scheet ontstaat doordat ingeslikte lucht door bacteriën en gisten in de darmen omgevormd wordt tot gas. Als het gas via de anus met een kntterend geluid het lichaam verlaat spreekt men meestal van een poep of een scheet. Als het verlaten van het gas via de anus zonder geluid plaatsvindt spreekt men meestal van een wind.

Poep als krachtterm:
Het gebruik van het woord poep als krachtterm is eigenlijk bijna uit onze taal verdwenen. Onder invloed van Engelstalige (vooral Amerikaanse) films en televisieseries heeft het Engelse woord voor poep “shit” sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw langzaam maar zeker de krachtterm poep bijna helemaal verdrongen.

Poep als versterking:
Poep kan ook gebruikt worden om een woord een sterkere betekenis te geven. Voorbeelden hiervan zijn poepfijn en poepsjiek.

Poep als scheldnaam:
In het noorden van het land wordt het woord poep regelmatig gebruikt als scheldnaam voor onbeschaafde vreemdelingen. Hiermee wordt “poepen het meestal gebruikt als synoniem voor “Mof” het uit de Tweede Wereldoorlog  stammende scheldwoord voor Duitsers. “

Poep als pop:
Het uit het dialect stammende woord voor pop “poep” is in de loop der jaren ook door algemeen beschaafd Nederlands sprekende mensen ongemerkt in hun taalgebruik opgenomen. In de zinnen: “Hé poepie van me” of “poep, wat eten we vanavond?” wordt het woord poep gebruikt ter vervanging van respectievelijk “poppetje” en “pop”.