blog placeholder

Ongeveer 2 jaar geleden stak ik gespannen en vol verwachting m’n eerste Linux LiveCD in de rom-drive van m’n laptop (een Acer Aspire 1650). Hij was die zelfde dag via de post binnen gekomen. Een de vorige dag online bestelde Suse10.3. Ik was aangenaam verast, hardware herkenning ok, installatie eenvoudig en duidelijk, een aantal keren duidelijk omschreven keuzes maken en ok klikken en 3 kwartier later was ik op ontdekkingsreis in een spiksplinternieuwe desktop omgeving. Ik had aan de hand van bijgeleverde instructieboekje mijn XP paritie eerst gedefragmenteerd en daarna verkleind om ruimte te maken voor 3 nieuwe Linux parties ( / , /home en swap). Suse had tijdens de installatie de XP aanwezigheid herkend en deze opgenomen in het boot menu Grub (klink als het engels slang voor smurrie, of prak, maar staat voor Grand Unified Boot Loader). Het was even wennen aan de manier waarop Linux het systeembestand organiseerd; geen letters C,D,E meer om stations en partities aan te duiden, maar de m.i. meer logische en transparante hda1, hda2, hda3. Ook de structuur en hiërarchie van de directory of mappen structuur vergt enige aanpassing, maar blijkt met enig basis leeswerk snel te doorgronden en voelt heel logisch aan. /home in plaats van ‘Documents en Settings’ en / in plaats van C , /root de map van de Admin of beheerder, /bin voor binaire bestanden, /sbin voor binaire systeem bestanden, /usr voor gebruikers bestanden en programma’s in plaats van ‘Programme Files’. /tmp voor tijdelijke bestanden en /etc voor configuraties.

Het zit allemaal heel logisch en doordacht in elkaar en is voor degene die de moeite wil nemen de met google of andere zoekmachine snel gevonden documentatie en op de vele fora beschikbare informatie door te spitten, zeker geen onhaalbare kaart. Moet toegeven dat ik af en toe door de bomen het bos niet meer kon zien. De belofte van en het vooruitzicht op een stabiele, functionele en bovendien “gratis” open bron werkomgeving en met gereedschap waarmee ik alles (en wellicht meer) kan doen, dan wat ik op XP gewoon was, drijft mij voort op iets wat steeds meer op een queeste naar vrijheid gaat lijken dan alleen maar een zoektocht naar ‘gratis’ software. Vrijheid van constante bedreigingen van virussen en vervolging voor illegaal gebruik van programma’s. Vrijheid om m’n computer in te richten zo als het mij goed dunkt met de programma’s die mij de functionaliteit bieden die ik er van verwacht en dus niet allerlei ongewilde of ongrijpbare zaken op de achtergrond uit gaan voeren. Deze laatste zijn het, die samen met een oncontroleerbaar en steeds groter wordend register, vaak een MS systeem tergend traag maken of zelfs helemaal vast doen lopen. Het vast lopen van programma’s gebeurd overigens op een Linux systeem ook wel eens, alleen is het OS hier niet vaak door getroffen en volstaat een klik op de ‘kill’ knop of in het ergste geval een ctrl-alt-backspace om de grafische omgeving op nieuw te starten. Een zgn. warme of koude reboot (die onder MS98 met het al te vertrouwde ‘blue screen of death’ al te vaak een ctrl-alt-del of de aan/uit knop nodig had) heb ik met Linux nog maar zelden meegemaakt.

Behalve de stabiliteit, valt op dat de computer snel opstart en afsluit, een verademing die ik eerder alleen bij Apple/Macintosh computers meemaakte. Hoewel gezegd moet worden dat Suse hierin niet echt uitblinkt, is als de desktop geladen is, het systeem ook echt gebruiks klaar. Ook was het prettig de vertrouwde open source webbrowser Firefox van Mozilla aan te treffen, die ik ook onder XP al geruime tijd verkozen had boven de MSexplorer, die door zijn nauwe verbondenheid met het OS maar al tevaak voor problemen en vastlopers heeft gezorgd.

Enigzins verwarrend voor de beginnende Linux gebruiker is de aanwezigheid van en mogelijkheid tot kiezen van verschillende desktop omgevingen. De 2 bekendste zijnde KDE en Gnome, maar de keuze is hier niet toe beperkt, want er zijn er nog een aantal; openbox, wmf, fluxbox om maar een paar te noemen. Om aan deze verwarring, van onbekende benamingen, toe te voegen, hebben de programma’s die je gewend bent te gebruiken onder windows vaak, meestal, onder Linux heel ander namen, die niet direct herkenbaar zijn. Zo heet het programma dat onder KDE gebruikt wordt om bestanden te beheren Konquerer, vergelijkbaar met Explorer, onder Gnome is dat Nautilus.

Distro’s (=Linux Distributie)

Linux is er in vele kleuren en maten, voor de gewone thuisgebruiker, voor bedrijven inclusief intranet server en office tools, voor algemeen gebruik of op specifieke taken gericht. Voor zowel nieuwe of oudere PC’s. Linux word vaak ingezet om specifieke taken uit te voeren in kleine of grotere apparaten, zoals bijvoorbeeld in weegschalen en rekenmachines of complete web- en emailservers.

Distro-Hoppen

Zo word het wissellen van de enen naar andere Linux distrubutie genoemd en is het lot van wat menig beginnend linux gebruiker voordat hij/zij de distro tegenkomt die aan zijn/haar verwachtingen voldoet. Zo ook bij mij; via oa. Suse via Ubuntu, Dreamlinux, Debian, DSL, Puppy uitgekomen op PCLinuxOS een op Mandriva gebaseerde distributie.